مقالات
آنچه روشن است اینکه عذاب اخروی از نظر زمانی معادل سالهای زندگی یک فرد گناهکار نیست و خدای متعال وعده خلود و جاودانگی عده ای را در جهنم داده است.
مطابق متون دینی، قطعا شرک و کفر، متاخر از توحید می باشد. و بیراهه ها تنها به دلیل سوء اختیار انسان و روی گردانی او از حق موجود، رونق گرفته اند.
اهل بیت(علیهم السلام) در مواضع متعدد فرموده اند که:«نَحْنُ أَهْلَ الْبَیْتِ لَا یُقَاسُ بِنَا أَحَدٌ[۱] کسی با ما قابل مقایسه نیست.»
انسان در تمام عمر خود مشغول چنین کاری است و همه عاقلان این راه را می روند. کشاورز به جای آنکه یک گونی گندم خود را آرد کرده و نان بخورد و از آن لذت ببرد، آن یک گونی را زیر خاک می کند تا در فصل درو بتواند محصولی به دست آورد. تاجر به جای آنکه پول خود را صرف
یافتن شباهت امر سخت و دشتواری نیست خصوصا زمانی که بحث از مذهبی است که برای شئون مختلف زندگی ما، سخن دارد. مهم این است که بتوانیم فارغ از شباهت و تفاوت های جزئی، اصل و اساس مکتب را درک کنیم!
قرآن می فرماید: «إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً[شرح/۶] (آرى) مسلّماً با (هر) سختى آسانى است.»
شاید در این دوره که ارتباطات بسیار گسترده شده و دوره معروف به عصر انفجار اطلاعات شده است، تقریبا کسی نباشد که هیچ شناختی از اسلام نداشته باشد.
خدای متعال که خالق و مالک بهشت است، برای ورود به بهشت دو شرط قرار داده است: ایمان و عمل صالح
اولا شیوه قرآن استفاده از بشارت و انذار هم زمان است. در واقع قرآن با نشان دادن راه صحیح و درست، به انسان گوشزد می کند که در صورتی که راه صحیح را انتخاب کند، مستحق بشارت هاست و خوبی ها در انتظار اوست. و در صورتی که راه غلط را انتخاب کند، مصیبت ها و آلام در
در نگاه صحیح دینی، دنیا به منزله یک گذرگاه برای انسان است و محل زندگی و آسایش او نیست. بلکه جایی است که باید در آن امتحان شده، و خود را مهیای زندگی ابدی کند. کما اینکه در قرآن زندگی حقیقی را زندگی بعد از مرگ معرفی می کند:
کار پاکان را قیاس از خود مگیر گر چه ماند در نبشتن شیر و شیر
اگر این سوال برای کسی مطرح شود، شاید برای آن است که معنای بهشت را درست متوجه نشده است. در واقع این گونه سوالات ناشی از نوعی سطحی نگری و به کار بردن کلمات بدون توجه صحیح به معانی آن است.
اراده الهی به خلقت عالم مادی به صورت یکپارچه و منسجم تعلق گرفته است. و هر فردی در این مجموعه، به طور مستقیم متعلق اراده الهی برای خلقت نبوده است. عالم مادی در نهایت ثمره هایی دارد که به دلیل وجود آن ثمره ها، حکمت الهی، ایجاد این عالم را ایجاب کرده است.
فرض کنیدپدری به دو پسر خود سرمایه ای برای کاسبی می دهد:
ظاهرا حکم فرزندان مومنین، با فرزندان مشرکین متفاوت است. برای فرزندان مومنین روایات فراوانی دلالت می کند که آنها به بهشت می روند و بهشتی شدن آنها یکی از پاداش های والدینشان است که با دیدن فرزندان خود شاد می شوند.
امام فارغ از شئون مادی و معمولی خویش (که نیاز او واضح است) در جایگاه الهی و رهبری اش، نیز به انسان ها نیاز دارد. البته این نیاز او، صرفا به جهت توانایی در پیشبرد اهداف عالی است.
توجه بشر به عوالم غیب، و عالم مافوق در هیچ دوره ای از دوران زندگی بشر، از زندگی او حذف نشده است. و تاریخ بشر عاجز است از اینکه بتواند دوره ای از زندگی بشر، بدون هیچ گونه احساس ماورائی را نشان دهد.
موروثی بودن یعنی اینکه ضابطه و معیار حاکم در انتخاب فرد، رابطه پدر و پسری یا خانوادگی باشد. در حالی که شواهد و دلایل نشان می دهد که ظابطه انتخاب امام، معیارهای خانوادگی نبوده است.
بعضی معتقدند که برزخ به عنوان فاصله ای میان دنیا و قیامت، انسان را آماده می کند تا از مرحله دنیایی وارد مرحله اخروی شود. از جمله علامه طباطبایی می فرمایند: دنیا دار عمل، و برزخ دار آماده شدن براى حساب و جزاء، و آخرت دار حساب و جزاء است.[۱]