کار پاکان را قیاس از خود مگیر گر چه ماند در نبشتن شیر و شیر

جمله عالم زین سبب گمراه شد کم کسی ز ابدال حق آگاه شد.

چشم دوختن به شباهت های ظاهری و غفلت از حقایق، در بسیاری از مقاطع سبب گمراهی می شود. انسان باید دقت کند که شباهت های ظاهری هرگز معیار قضاوت او قرار نگیرند. دو نفر با چاقو شکم کسی را پاره می کنند، یکی برای درمان و جراحی و دیگری برای قتل و کشتار!

دل بستن به دختران زیباروی در دنیا با توقع مومنان در وصول به حوری، علیرغم شباهت جزئی فرق هایی نیز دارد:

۱-همه مومنان در شوق وصول به حور العین عبادت نمی کنند. بلکه بعضی با انگیزه هایی عالی تر به عبادت خدای متعال می پردازند.

حضرت علی (ع) بندگان خدا را سه دسته می کند: مردمى خدا را به چشم داشتى پرستیدند، این پرستش تاجران است، و گروهى او را از روى ترس عبادت كردند، و این عبادت بردگان است، و گروهى وى را براى سپاس و شكر پرستیدند و این پرستش آزادگان است، كه از برترین نوع عبادت است.[۱]

۲-اصل تمایل به جنس مخالف امری ناروا نیست. چه در دنیا و چه در آخرت. مهم این است که ضوابط هر امری پاس داشته شود. اسلام توصیه فراوان به ازدواج کرده و دوست داشتن همسر را فعلی ممدوح و دارای ثواب می داند. و نهی از روابط بی ضابطه برای صلاح خود بشر است. و درک این مساله با کوچکترین توجهی ممکن است. غرب که ضوابط از روابط دو جنس را حذف کرده، از رهگذر این مساله دچار مشکلات عدیده و سنگینی شده است که تمام آینده آنها را به خطر انداخته است. بنابراین کور کردن عقل و ندیدن حقایق مسلم به دلیل شهوات زودگذر، تنها دلیلی است که می تواند مجوز روابط بی ضابطه با جنس مخالف را صادر کند.

۳-دنیا محل ابتلا و تلاش است در حالی که آخرت محل پاداش و جزاست. کسی که در هنگامه یک مسابقه قرار دارد، نمی تواند مانند  کسی که مسابقه اش تمام شده، به استراحت بپردازد. استراحت و تلاش هر کدام باید در جای خود صورت گیرد. بنابراین مومنی که در آرزوی وصول به حوری در بهشت است، از تلاش و فعالیت در آنچه باید انجام دهد، غافل نشده! در حالی که دل باختگان به جنس مخالف در این دنیا، آخرت خود را تباه می کنند.

۴- وسعت عالم آخرت با تنگی دنیا قابل مقایسه نیست. این دنیا به گونه ای است که پرداختن به یک مساله به راحتی می تواند دهها استعداد انسان را برای همیشه مدفون باقی بگذارد. در حالی که در عالم آخرت چنین مشکلی وجود ندارد.

[۱]. تحف العقول عن آل الرسول ص، ص۲۴۶.