وَ لَسَوْفَ يُعْطِيکَ رَبُکَ فَتَرْضَی خداي پاک به تاله ډير زر درکړي چې راضي او خوشحاله شې.

مامون د امام د شهیدولو نیت وکړو ځکه چې پوهه شوی ؤ په هیڅ ډول امام د خپل لاس وسیله نشی ګرځولی. د امام عظمت او هغوی د ټولنې پام هم مخ په زیاتیدو ؤ او د امام د شخصیت د داغی کولو لپاره د مامون له ټولو هلو ځلو سره سره د امام شخصیت

مامون به هر هغه کس چې په امام باندې د غلبې ډېر کم اميد به ترې ؤ د مناظرې لپاره رابلۀ. امام رضا (ع) د مختلفو دينونو او مذهبونو مناظره کوونکو

امام جعفر صادق (ع) به اکثر راته فرمايل: «د آل محمد (ص) عالم ستا په نسل کښې دی او کاش چې ما هغه ليدلی وی او د هغۀ نوم د اميرالمومنين (ع) د نوم په شان دی.» د امام رضا (ع) زمانه د یونان د فلسفې ترجمه شویو متنونو او کلام ته د اسلامي ټولنې د مخه کونې د اوج زم

هغوې ته حکم ورکړه چې په هغه څه کې چې پکار يې نه راځې خاموشی اختیار کړې او تربګنی نه ډډه وکړې

د کربلا په لور د حسیني اربعین د لسو میلیونو زایرانو بې مخینې لاریون

د زوکړې په لومړيو ورځو يا اوومه ورځ جبرائيل نازل شو[3] او وې ويل ای رسوله(ص) په تا باندې د خداي سلام وي. په دې ماشوم باندې د هارون عليه السلام د وړوکي ځوي شبير نوم کيږده چې په عربۍ کې ورته حسين واې[4] ځکه چې علی عليه السلام تا ته داسي دې لکه موسی بن عمران

شیخ مجدی عاشور قاهرې ته دحضرت امام حسین علیه السلام دسر مبارک د واردیدا په دستورو کې پخپلې وینا کې دخوارجو اوتکفیری تفکر اونظرئې باندې په نیوکو

حضرت امام حسین ابن علی علیه السلام پوهیږي چې دیوې ټولنې لپاره عدل او انصاف سګو ته د هوا په څير حیاتي دی او هغه چې ټولنه په عدالت اودغورځنګ سره د ولسی حرکت په لورکاږي ، بشریت د خپل لوي خدمت پامته داره ګڼي . حسین پخپله دهمدغه ډول انسانیت بیرغوال ؤ