اهل بیت علیهم السلام
دوستانودذی الحجې میاشتې په څلورویشتمه نیټه دنجران له مسیحیانو سره داسلام دګران پيغمبردمباهلې واقعه رامینځةشوه.دغه پرتمینه ورځ یعني داسې ورځ چې اسلام پخپل ټول حقیقت سره دکفراوشرک په مقابل کې ودرید او اسلام دګران پيغمبر او دهغه بزرګوار دکورنۍ ایمان او ز
د پېغمبر اکرم د مباهلې پېښه د تاريخ له حيرانوونكيو پېښو شمېرل كېږي.كه څه هم ځينو مفسرينو او سيرة ليكونكيو د مباهلې د جزيياتو له رانقلولو سره ظلم كړى؛خو “زمخشري” په كشاف كې ( ۱ج/ ۲۸۲-۲۸۳)، “امام رازي” په خپل تفسير مفاتيح الغيب( ۲/ ۴۷۱-۴۷۲) کې ، “ابن اثير”
له ابوسعيد خدری (رض) نه روايت دے وائی: چې کله فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءنَا وَأَبْنَاءكُمْ... ايت مبارک نازل شو نو د خداے ګران رسول (ص) له حضرت علی، حضرت فاطمه زهرا، حضرت حسن او حضرت حسېن عليهم السلام سره د مباهلې لپاره ووتو. (٢) عامر بن سعد له
د غدیر ورځ د دین د بشپړتیا او په بشریت د حضرت علی (ع) د علم او حکمت د رڼا د ځلیدو ورځ ده غدیر د نبوت دوام او د خدای د پاکو استازو د لارې دوام دی او له دې امله ډیر لوی اسلامي اختر ګڼل کیږي . په دې ورځ خدای تعالی د خپل ګران استازي حضرت محمد (ص) په وسیله او
د رهبرۍ د ستر مقام په تعبیر د ټولو الهي پیغمبرانو د بعثت هدف د انسان تعلیم او تزکیه ده او خاتم پېغمبر د دغه حرکت د دوام او تل پاتې کولو لپاره امیر المومنین خپل ځای ناستی وټاکه چې د اسلامي حکومت له په وسیله او د معصومو امامانو په لاس د انسان تدریجي تربیت د
بې شکه چې عید غدیر یوازې یوه تاریخی پیښه نده بلکې دغه ورځ د حکو مت او ولایت د پیغا م درلودونکی یعنی د حکو مت اهلیت لرونکی ته د حکو مت انتقال ورځ ده . غدیر دغه پیغام لر ی چې شایسته او صلاحیت درلودونکی کسان باید د حکو مت چارې په لاس کې واخلی ، چې حق ، حقدار
د تاريخ، تفسير او روايتونو کتابونو په جاجونې سره روښانه کيږي چې دا خبره يوازې په شيعه ؤ پورې نه ده مخصوصه، بلکې ويلے شو چې ټول مسلمان محققان د ټولو اسلامي ډلو، په دې مسله د نظر اتفاق لري. اوس د قران مجيد، احاديثو او د مشهورو مفسرانو د خبرو په استناد د دې
مباهله څرنګه رامینځته شوه له حضرت محمدسره چامباهله وکړه اوله هغه بزرګوارسره ملګری څوک وو.؟ دنجران پادري دیوه لوړ کاڼي دپاسه دریږی ،اوپه داسې حال کې چې د هغه سپينه ګیره اوزني ټوله لړزیږي،وائي :، زه باوری یم چې مباهله ګټه نه لري. دغه پنځه نوراني شخصیتونه چې
د غدير واقعه يوازې يوه تاريخي پېښه نۀ د ه چې د نورو پېښو تر څنګه ورته نظر وکړو بلکې غدير يو داسې تفکر دے او داسې نښانه او راز دے چې د نبوت د لارې د دوام بيانوونکے دے. غدير د امامت له مخکښانو سره د رسالت د کاروان د يوځاے کېدو نقطه ده او غدير ته همدا اهميت
2 . زراره(رح): د امام باقر(ع) او امام صادق(ع) په اصحابو کې شپږ تنه لويې ګڼل شوي چې يو پکې زراره دی. امام صادق(ع) فرمايي: که بريد بن معويه، ابو بصير، محمد بن مسلم او زراره نه وی نو د پيغمبرۍ ډير اثار به له منځه تللي وو. دوي د خداي د حلالو او حرامو امانتدا
د پيغمبر صلی الله عليه وآله وسلم د رحلت ډير وخت نه وو شوے چې د هر څه په بدليدو شو خلقو د غدير خم ورځ او له پيغمبر صلی الله عليه وآله وسلم نه ورستودهغه په ځې د حضرت علی اميرالمومنين عليه السلام جانشينی او خپل بيعت پهيره کړه . په دې وخت هر منافق د ولايت او
د دوہ سوہپينځه پنځوسم هجری قمري کال د شعبان د مياشتې د پينځلسمې په سهار، د امام حسن عسکری عليه السلام په کور کې يو پاک ماشوم نړۍ ته سترګې رڼې کړې چې د نبوت او امامت د کورنۍ د سترګو تور او او د بشريت تر ټولو لوے ژغورونکی دے . دهغۀ نوم د خپل نيکۀ نوم
په قرآن کښې ډير داڅې آیتونه شته چې هغې تر اوسه تحقق نه دې پیدا کړې، که څه هم هغه د يوې واقعه او پيښه سره مربوط دې او خپل شان نزول لرې خو چې کله د غه آیتونو ته مونږ غور او فکر کوو نو په دې نتیجه رسو چې دا آیتونه سره د دې چې خپل شان نزول لرې او يوې پېښه او
د مرحوم حمزه بابا علمي او ادبي حېثيت لکه د نمر ځلند دے. او دا هم معلومه ده چې هغه په يو وخت يو اوچت شاعر، ناول نګار، تکل ليکونکے، ډرامه نګار، او سفرنامه ليکونکے دے. موضوعات ئې هم ډېر خواره او متنوع دي. فلسفه ، مذهب، قوميت، نفسيات، جماليات ، طنز و مزاح، تن
إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا (١) خداے پاک او د هغهْ فرښتې په نبى پاک (ص) باندې درود وائى نو اے مومنانو تاسو پرې هم درود وائئ ( او د هغهْ فرمان ته غاړه کېږ
د ټولو الهي انبياؤ او اوصياؤ عليهم السلام اهداف د امام حسېن (ع) په خونړي غورځنګ کښې په ښه توګه ليدل کيږي. هغه د هغه عزت او کرامت لرونکے دے چې خداے پاک حضرت ادم (ع) ته ورکړے دے. هغه د حضرت ابراهيم خليل الله (ع) وارث دے ځکه چې د خپلې زمانې د يزيديانو په شان
امام موسی کاظم علیه السلام د ۱۲۸هجري سپوږمیز کال د صفرې د میاشتې په اومه ورځ د مدینې ښار سره نزدې په ابواء سیمه کښې دنیا ته تشریف راوړه. حضرت امام جعفرصادق علیه السلام د خپل زوي موسی بن جعفر(ع) د زوکړې په وخت وفرمایل: خدای تعالی جل جلاله ماته ډیر غوره
دا خبره په ټولو ښکاره ده چې د نجات ورکوونکې باره کښې ټول ادیان عقیده لرې او ټولو پرې خبرې کړې خو څه رنګ چې دا عقیده مذهب جعفری بیان کړې دا رنګ په واضح الفاظو يو دین او یو مذهب نه د بیان کړې. حتی چې کله مونږ دا بحث عيسایانو سره مطرح کړو نو ځواب يې راکړو چې
د ميانې يا ذی القعدې د مياشتې په وروستۍنېټه او د خدای د ګران رسول (ص) له پاکو اهلبېتو عليهم السلام څخه د يو امام په کليزه کښې شتون لرو. د ۲۲۰ هجري قمري کال په داسې یوه ورځ امام محمد تقي (ع) له دنيا سترګې پټې کړې. هغه پېشوا او مقتدا چې د خپل ژوند په لنډ دو
د امام علی(ع) د خلافت او جانشينۍ بحث د پيغمبر(ص) له وخته موجود و. هغه حضرت(ص) هيڅکله دومره مهمه مسله مبهمه نه ده پريښې؛ د هغه حضرت له وفاته وروسته چې د خلافت او ځای ناستي والي مسله عملي او د اجرا مرحلې ته ورسيده، نو په دومره څرګندې خبرې کښې د ځينې عواملو