مهدى اى آبى‏ ترين احساس‌ها!

 اى معطر از شميم ياس‌ها!

 اى تو خورشيد شبِ يلداى من!

 اى همه انگيزه ی فرداى من!

 اى نشانى از خدا، خال لبت!

 عاشقم، عاشق بسوزد در تَبَت‏

  اى كه دستت روى دوشِ آفتاب!

 چشم من با ياد تو رفته به خواب‏

 اى كه جارى از كلام تو غزل!

 صاحب دنيا تو بودى از اَزَل‏

 ترجمان لحن خيس اشكها!

 رازدار گفتگوهاى خدا!

  اى كه با دريا تكلّم مى‏كنى

بركه‌ها را پرتلاطم مي‌كني‏

 اى قرار ما همه آدينه‏ ها

 درميان سبزى سبزينه‏ ها

 مهدى! اى از نسل گلهاى سپيد

 اى شِفابخش دل مجروح بيد

  غيبت تو فصل زرد بى‏ كسى است‏

 انتظارم، رويش دلواپسى است‏

  ياد تو تا در دلم آمد فرود

 شعر من بى‏ اختيار از تو سرود

 بعد از اين من باغبانى مى‏ شوم‏

 باغبان بى‏ نشانى مى ‏شوم‏

 تا بِكارم بذر ناب انتظار

 در دل ابرىّ خود، فصل بهار

منبع: ماهنامه موعود شماره 63