بالاخره آنچه از مدت‏ها پیش درباره ترکیه انتظار می رفت، رخ داد و بادهایی که «اردوغان» در کشورهای همجوار خود کاشت توفانی شد و شهرهای مختلف ترکیه را درنوردید.

جرقه نا آرامی ها

لازم نیست که آغاز انقلاب‏ها و ناآرامی‏ها مرتبط با خواسته نهایی آن جنبش باشد؛ همانگونه که «بهار بیداری اسلامی» که تومار 4 دیکتاتور عرب را در هم پیچید و بقیه جهان را تحت تأثیر قرار داد، از ظلم شهرداری به یک سبزی فروش آغاز شد که به خودسوزی او منجر گردید.

ناآرامی های ترکیه نیز از تصمیم شهرداری استانبول آغاز شد. در استانبول قانونی تصویب شد که در «میدان تقسیم» این شهر یک مرکز تجاری ساخته شود. انجام این پروژه مستلزم این است که درختان این میدان قطع شود.

مردم به این قانون اعتراض کردند و به خیابان ها ریختند. پلیس ترکیه هم ـ که شاید از دامنه دار شدن اعتراضات می ترسید ـ با تظاهرات کنندگان با شدت برخورد کرد. خشونت های پلیس ترکیه باعث شد که مردم بیشتر به خیابان ها بیایند و علیه دولت ترکیه شعار دهند.

گسترش اعتراضات به شهرهای بزرگ و خارج

 هم اکنون نزدیک به دو هفته از آغاز اعتراضات می گذرد؛ اما دولت نتوانست که مردم را آرام کند. در حال حاضر تظاهرات مردمی از استانبول و آنکارا گذشته و به شهرهای بزرگ ترکیه ـ مانند ازمیر، آدانا، کونیا، مرسین، اسکی شهر، تکیرداغ، ایسپارتا، چاناک کاله، بورسا، تونجلی، ادرنه و مارماریس ـ سرایت کرده است.

 به اعتراف وزیر کشور ترکیه تظاهرات در 90 نقطه این کشور انجام شد که به بازداشت حداقل 930 نفر منجر گردید.

اعتراض به خشونت پلیس اردوغان فقط در شهرهای ترکیه متوقف نشد؛ بلکه اعتراضات همچنین ترک‏های مقیم اورپا در کشورهای آلمان، هلند و اسپانیا هم علیه ضد دولت ترکیه تظاهرات کردند.

 شعارها

هم اکنون دیگر تظاهرات از مسیر اولیه خود خارج شده و به جنبشی علیه دولت ترکیه تبدیل شده است. خواسته های اصلی مردم را در شعارهای آنان می توان دریافت:

ــ مرگ بر دیکتاتور

ــ همه جا تقسیم است، همه جا مقاومت است

ــ اردوغان اردوغان استعفا استعفا

ــ حکومت استعفا استعفا

ــ شانه به شانه در برابر فاشیسم

ــ مرگ بر حزب اردوغان ...

تمام گروه ها در تظاهرات

تاکنون اسلام گرایان ترکیه در مقابل اعتراض به مداخله جویی های حکومت اردوغان انتقاد نمی کردند؛ بلکه بار اعتراض بیشتر بر دوش نیروهای چپ (احزاب سوسیالیستی و مارکسیستی) بود. اما در تظاهرات کنونی تمامی اقشار مردم شرکت دارند؛ چپی ها، راستی ها، لیبرال ها، علوی ها، برخی از شیعیان، ملی‏گرایان، دموکرات ها و حتی بعضی اسلام گراها.

عذرخواهی اردوغان برای اولین بار!

نخست وزیر ترکیه علیرغم آنکه در روزهای اول از خشونت پلیس ترکیه دفاع کرد، اما گسترش اعتراضات او و هم حزبی‏هایش را در تنگنا قرار داد و وی بالاخره مجبور شد از مردم عذرخواهی کند.

اردوغان برای اولین بار در دوران نخست وزیری خود از مردم عذر خواست و تقاضا کرد که خیابان‏ها را ترک کنند.

پس از عذرخواهی نخست وزیر ـ و نیز ابراز نگرانی «عبدالله گل» رییس جمهور ترکیه ـ دولت این کشور از غروب امروز پلیس ها را عقب کشید و مردم توانستند آزادنه خیابان ها را قرق کنند.

دورنمای جنبش جدید

این که اعتراضات فعلی، اردوغان را مجبور کند که در همین روزها دست از توطئه هایش در سوریه و عراق بر دارد خوشبینی و خیال اندیشی به نظر می رسد؛ اما بی شک صفحه جدیدی در مناسبات مردم ترکیه و دولت برخاسته از «جریان اسلام آمریکایی موسوم به نورجی» و «حزب عدالت و توسعه» باز شده است.