پيشگفتار

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيم

زينب كيست؟

زينب فرزند كيست؟

نام زينب را چه كسى براى او انتخاب كرد؟

جانشين زهرا(سلام الله علیها) كيست؟

زينب چه كرد كه امام حسين (علیه السلام) به احترام او از جا برخاست؟

زينب چه كرد كه به اين مقامات عالى رسيد؟

وقتى زينب فرق شكافته پدرش را ديد، چه حالى به او دست داد؟

زينب فراق مادرش را چگونه تحمل كرد؟

وقتى زينب لخته هاى جگر برادرش را در تشت ديد، چه حالى به او دست داد؟

چرا زينب را مادر مصيبت ها خوانده اند؟

قهرمان كربلا كيست؟

وقتى زينب بر فراز تل زينبيه ايستاده بود، چه ديد؟

وقتى زينب سى هزار لشكر دشمن را در مقابل ديد، چه احساسى داشت؟

زينب چگونه تشنگى خود و كودكان را تحمل كرد؟

زينب چه احساسى داشت وقتى مى ديد عزيزانش در برابر او كشته مى شوند؟

زينب در قتلگاه چه ديد؟

زينب چگونه بدن پاره پاره برادر را شناخت؟

زينب وقتى كنار بدن برادر آمد، چه دعايى كرد

زينب، چگونه مصيبت از دست دادن جد، پدر، مادر، برادران، و عزيزانش را تاب آورد؟

زينب چرا سيلى خورد؟

آن هنگام كه خيمه ها را به آتش مى كشيدند، زينب در چه حالى بود؟

زينب در اسارت چه مصايبى، چه مصايبى را تحمل كرد؟

زينب چه احساسى داشت وقتى سر بريده برادر را بر بالاى نيزه ديد؟

زينب در مجلس يزيد چه صحنه هايى را مشاهده كرد؟

زينب در آن مجلس و بعد از آن چه خطبه هايى خواند كه كاخ ستم يزيديان را بر سرشان خراب كرد؟

زينب چرا نماز شب خود را نشسته خواند؟

زينب در كجا و در چه شرايطى وفات يافت؟

در اين مجموعه گفتار با نام «شیرزن کربلا»، دويست تا از فضايل، مصايب و كرامات صديقه صغرى حضرت زينب كبرى (سلام الله علیها) بيان گرديده و در قسمت پايانى اشعار منتخب از شاعران اهل بيت عصمت و طهارت (علیه السلام) نقل شده است.

اميد است بتوانيم خود را به اوصاف و كمالات آن الگوى ايثار و فداكارى نزديك كنيم و از خصايل و خصايص آن حضرت بهره وافر برگيريم و بدانيم كه توسل با اخلاص به آن بانوى پاك و مصيبت ديده، بدون پاداش و نتيجه نخواهد ماند.

فضايل و خصايص زينب كبرى (سلام الله علیها)

تولد زينب و گريه پيامبر بر مصايب آن حضرت

بِسْمِ اللّهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيمْ

زينب كبرى (سلام الله علیها) روز پنجم جمادى الاول سال 5 يا 6 هجرت در مدينه چشم به جهان گشود. خبر تولد نوزاد عزيز، به گوش رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) رسيد. رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) براى ديدار او به منزل دخترش ‍ حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) آمد و به دختر خود فاطمه (سلام الله علیها) فرمود:

«دخترم، فاطمه جان، نوزادت را برايم بياور تا او را ببينم». فاطمه (سلام الله علیها) نوزاد كوچكش را به سينه فشرد، بر گونه هاى دوست داشتنى او بوسه زد، و آن گاه به پدر بزرگوارش داد. پيامبر (صلّی الله علیه وآله وسلّم) فرزند دلبند زهراى عزيزش را در آغوش كشيده، صورت خود را به صورت او گذاشت و شروع به اشك ريختن كرد. فاطمه (صلّی الله علیه وآله وسلّم) ناگهان متوجه اين صحنه شد و در حالى كه شديداً ناراحت بود، از پدر پرسيد: پدرم، چرا گريه مى كنى؟!

رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: «گريه ام به اين علت است كه پس از مرگ من و تو، اين دختر دوست داشتنى من سرنوشت غمبارى خواهد داشت، در نظرم مجسم گشت كه او با چه مشكلاتى دردناكى رو به رو مى شود و چه مصيبتهاى بزرگى را به خاطر رضاى خداوند با آغوش باز استقبال مى كند».

در آن دقايقى كه آرام اشك مى ريخت و نواده عزيزش را مى بوسيد، گاهى نيز چهره از رخسار او برداشته به چهره معصومى كه بعدها رسالتى بزرگ را عهده دار مى گشت، خيره خيره مى نگريست و در همين جا بود كه خطاب به دخترش فاطمه (سلام الله علیها) فرمود:

«اى پاره تن من و روشنى چشمانم، فاطمه جان، هر كسى كه بر زينب و مصايب او بگريد، ثواب گريستن كسى را به او مى‌دهند كه بر دو برادر او حسن و حسين گريه كند».(1)

گريه جبرئيل بر مصايب زينب (سلام الله علیها)

روايت شده است كه پس از ولادت حضرت زينب (سلام الله علیها)، حسين (علیه السلام) كه در آن هنگام كودك سه چهار ساله بود، به محضر رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) آمد و عرض كرد:

«خداوند به من خواهرى عطا كرده است». پيامبر(صلّی الله علیه وآله وسلّم) با شنيدن اين سخن، منقلب و اندوهگين شد و اشك از ديده فرو ريخت. حسين (علیه السلام) پرسيد:

«براى چه اندوهگين و گريان شدى؟»

پيامبر(صلّی الله علیه وآله وسلّم) فرمود:

«اى نور چشمم، راز آن به زودى برايت آشكار شود.»

تا اينكه روزى جبرئيل نزد رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) آمد، در حالى كه گريه مى كرد، رسول خدا (صلّی الله علیه وآله وسلّم) از علت گريه او پرسيد، جبرئيل عرض ‍ كرد:

«اين دختر (زينب ) از آغاز زندگى تا پايان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گريبان خواهد بود؛ گاهى به درد مصيبت فراق تو مبتلا شود، زمانى دستخوش ماتم مادرش و سپس ماتم مصيبت جانسوز برادرش امام حسن (علیه السلام) گردد و از اين مصايب دردناك تر و افزون‌تر اينكه به مصايب جانسوز كربلا گرفتار شود، به طورى كه قامتش خميده شود و موى سرش سفيد گردد.»

پيامبر (صلّی الله علیه وآله وسلّم) گريان شد و صورت پر اشكش را بر صورت زينب (سلام الله علیها) نهاد و گريه سختى كرد، زهرا (سلام الله علیها) از علت آن پرسيد. پيامبر (صلّی الله علیه وآله وسلّم) بخشى از بلاها و مصايبى را كه بر زينب (سلام الله علیها) وارد مى شود، براى زهرا(سلام الله علیها) بيان كرد.

حضرت زهرا (سلام الله علیها) پرسيد: «اى پدر! پاداش كسى كه بر مصايب دخترم زينب (سلام الله علیها) گريه كند كيست؟» پيامبر اكرم (صلّی الله علیه وآله وسلّم) فرمود: «پاداش او همچون پاداش كسى است كه براى مصايب حسن و حسين (علیهما السلام) گريه مى كند».(2)

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

پی نوشت‌ها:

1- خطابه زينب كبرى (سلام الله علیها) پشتوانه انقلاب امام حسين (علیه السلام)، صفحات 55 - 57 اثر دانشمند محترم محمد مقيمى از انتشارات سعدى، به نقل از طراز المذهب، ص 32 و 22.

2- الخصائص الزينبيه، ص 155؛ ناسخ التواريخ، زينب (سلام الله علیها)، ص 47.