3- از هجرت تا وفات پيامبر (صلّی الله علیه وآله وسلّم)

على (علیه السلام) برادر پيامبر (صلّی الله علیه وآله وسلّم)

اخوت اسلامى و پيوند برادرى از اصول اجتماعى آيين اسلامى است. پيامبر اسلام به صورتهاى مختلف و گوناگون در ايجاد و استوار ساختن اين پيوند، كوشش نموده است. از آن جمله پس از ورود به مدينه تصميم گرفت ميان مسلمانان مهاجر و انصار پيمان برادرى منعقد سازد، به اين منظور روزى در اجتماع مسلمانان بپاخاست و فرمود:

«تآخوا فى الله اخوين اخوين»: در راه خدا، دو تا دوتا برادر شويد.

آنگاه مسلمانان دوبدو دست يكديگر را به عنوان برادرى فشردند و بدين ترتيب وحدت و همبستگى بين آنان استوارتر گرديد.

البته در اين پيمان، نوعى هماهنگى و تناسب افراد با يكديگر از نظر ايمان و فضيلت و شخصيت اسلامى رعايت مى‏ شد. اين معنا با دقت در وضع و حال افرادى كه با هم برادر شدند، بخوبى روشن مى ‏گردد.

پس از آنكه براى هر يك از حاضران برادرى تعيين گرديد، على (علیه السلام) كه تنها مانده بود، با چشمان اشكبار به حضور پيامبر عرض كرد: بين من و كسى پيوند برادرى برقرار نساختى.

پيامبر فرمود: تو برادر من در دو جهان هستى.(1) آنگاه بين خود و على (علیه السلام) عقد برادرى خواند.(2)

اين موضوع ميزان عظمت و فضيلت على (علیه السلام) را بخوبى نشان مى ‏دهد و روشن مى ‏سازد كه وى تا چه حد به رسول خدا نزديك بوده است.

----------------------------------

پی نوشت‌ها:

1- الحاكم النيشابورى، المستدرك على الصحيحين، اعداد: عبدالرحمن المرعشى، چاپ اول، بيروت، دارالمعرفه، 1406 هـ.ق، ج 3، ص 14.

2- ابن عبدالبر، الاستيعاب فى المعرفه الاصحاب، چاپ اول، بيروت، داراحيا التراث العربى، 1328 هـ.ق، ج 3، ص 35.