ارکان اعتکاف:

ارکان عبادت یعنی اجزایی که اگر عمداً یا سهواً ترک شوند، آن عبادت باطل می‌‌شود. اعتکاف نیز ارکانی دارد که عبارت‌اند از:

1) نیت؛

2) توقف در مسجد جامع شهر یا مساجد چهارگانه‌ی معروف؛

3) کمتر از سه روز نبودن اعتکاف؛

4) روزه دار بودن معتکف در ایام اعتک

زمان اعتکاف:

اعتکاف در هر زمانی که انسان بتواند حداقل سه روز در مسجد بماند صحیح است، و بهترین زمان برای آن، ماه مبارک رمضان و مخصوصاً در دهه‌ی آخر آن ماه می‌‌باشد.

نیت اعتکاف:

اعتکاف همانند سایر عبادات، باید با نیت و قصد قربت ‏باشد و هر گونه ریا و خودنمایی و قصد غیر الهی آن را باطل می‏کند.  در نیت اعتکاف، قصد وجه شرط نیست، یعنی لازم نیست قصد کند که اعتکاف واجب است‏یا مستحب.

زمان نیت اعتکاف، وقت شروع اعتکاف است که شروع طلوع فجر می‌‌باشد و با استمرار نیت اول شب هم مانعی ندارد.

اعتکاف را می‌‌توان به سه صورت به جای آورد.

1) برای خود؛

2) به نیابت از مردگان

3) به نیابت از زندگان

اگر اعتکاف را به نیابت از کسی که از دنیا رفته به جای آورد، در این صورت اعتکاف را تنها به نیابت از یک نفر می‌‌توان انجام داد، ولی اگر مقصود اهدای ثواب باشد، می‌‌توان ثواب اعتکاف را به چند نفر، زنده یا مرده، هدیه کرد.

در مورد نیابت از شخص زنده، در میان فقها اختلاف نظر وجود دارد. بسیاری از فقها در درستی چنین اعتکافی، تردید کرده‌اند. در این صورت، هرگاه نایب، اعتکاف را به قصد رجا، یعنی امید به مطلوب بودن عمل نزد خدا، نه به عنوان عبادتی حتمی انجام دهد، مانعی ندارد.