کتاب عباسیه نوشته شیخ علی بهرامی نیکو( هدهد)
1. اَلسَّلٰامُ عَلَيْكَ يٰا اَباَلْفَضْلِ الْعَبّٰاسِ يٰا اَبَا الْقاسِمِ اَشْهَدُ اَنَّكَ الشَّهٖيدُ الْمُسْتَجٰارُ الضَّيْغَمُ الْمُؤْثِرُ الطَّيّٰارُ الْمُوٰاسٖي اَلْوٰاقٖي اَلسّٰاعی اَلصِّدّٖيقُ الْاَطْلَس الصّٰابِرُ الْمُجٰاهِدُ الْحٰامٖي النّٰاصِرُ وَ اَنْتَ الْعَبْدُ الصّٰالِحُ وَ ظَهْرُ الْوِلاٰيَةُ حٰامِلُ اللِّوٰاءِ صٰاحِبُ الْقِرْبَةِ اَبوُ الْفُرْجَةِ بٰابُ الْحُسَيْنِ وَ كَبْشُ اَلْكَتٖيبَةِ وَ حٰامِي الظَّعٖينَةِ ، اَنْتَ عُمُّ وَ سٰاقِی الْاَطْفٰالِ العَطٰاشٰی فٖی کَرْبَلٰا
1. سلام بر تو ای پدر فضیلت، ای عباس ، ای پدر قاسم شهید ، شهادت میدهم که تو شهید و پشت و پناه اهل خیمه و در شجاعت شیر بودی و در راه حسین ایثار نمودی ، در بهشت دارای دو بال هستی ، و تمام وجودت را در راه خدا فدا نمودی و پاسدار و محافظ خیمهها بودی ، و در این راه بسیار تلاش نمودی ، در جنگ چابک و زبردست ، صبر کننده و مجاهد و حمایت کننده و یاری دهنده بودی ، و تو بندهی صالح خداوند ، پشت و پناه ولایت ، صاحب پرچم حسین و تو آبرسان کربلا بودی ، و اندوه را از چهرهها پاک میکنی ، تو دربان امام حسین هستی ، تو در جنگ نام آور هستی و دلگرمی زنان حرم بودی، تو عمو و ساقی طفلان تشنهی کربلا هستی .
2. اَلسَّلٰامُ عَلَيْكَ يٰا شَهٖیدُ وَ اِبْنُ اَلشَّهٖيدِ وَ جَدُّكَ الشَّهٖيد اخُ الشُّهَدٰاءِ وَ اَبُو الشَّهيٖدِ عَمُّكَ الشَّهٖيدُ خٰالُ الشُّهَدٰاءِ عَمُّ الشُّهَدٰاءِ عَبْدُ الشَّهٖيدِ فَاَنْتَ مِنْ اَهْلِ بَيْتِ الشَّهٰادَةِ اَنْتَ صَاحِبُ الْعَلَمِ وَ الْعَلاٰمَةِ وَ السَّبٖيل
2. سلام بر تو ای شهید، فرزند شهید، که جدت نیز شهید شده ، برادر شهیدان ، پدر شهید ، عمویت شهید ، پسر برادرت شهید ، پسر خواهرت شهید، خدای تو شهید، پس تو از خاندان شهادت هستی، تو صاحب عِلم و عَلَم و عَلامت هستی.
3. اَلسَّلٰامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا السّٰاقِي الْعَطْشٰانُ يَابْنَ السّٰاقِي فَاِنَّ اَبٰاكَ الْمٰاءُ وَ السّٰاقِي الْكَوْثَرِ فِي الْجَنَّةِ ؛مٰاءُ الَّذٖي قٰالَ اللّهُ وَ جَعَلَناٰ مِنَ الْمٰاءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيّ
3. سلام بر تو ای آب دهندهی تشنه، فرزند ساقی، بدرستیکه پدرت ساقی و آب دهنده و خود آب است ، آبی که خداوند فرموده و ما از آب همه چیز را زنده قرار دادیم .
4. اَلسَّلٰامُ عَلَيْكَ يٰا بٰابَ الْحَوٰائِج الَّذٖي اِفْتَقَرَ النّٰاسُ اِلٰي بِذْلِكَ وَ فَضْلِكَ يٰا اَبَا الْفَضْل وَ الْفَضْلُ اِبْنٌ لَكَ وَ الْمٰاءُ مِنْكَ يٰا سٰاقٖي
4. سلام بر تو ای جایگاه برآورده شدن حاجتها که مردم فقیرِ بذل و بخششت هستند و فضل از تو است ای ابالفضل، ای پدر فضل و فضیلت که فضیلت فرزند توست ، آب از توست ای ساقی.
5. يٰا اَبَا الْفَضْل يٰا مَنْ کُنْتَ اَسٰاسَ الْفَضْلِ وَ الْاَدَب وَ لٰا يَكُونُ فَضْلٌ اِلّٰاكُنْتَ لَهُ اَباً وَ اَسٰاساً
5. ای ابا الفضل، ای پدر فضیلت و ادب که فضلی نیست مگر اینکه تو برای آن پدر و اساس هستی.
6. اَشْهَدُ اَنَّكَ بٰابُ الْحُسَيْنِ الَّذٖي مَنْ اَرٰادَ الْحُسَيْنَ لٰاَ بُدَّ اَنْ يَدْخُلَ مِنْكَ ، اَبُوکَ بٰابُ مَدٖینَةِ عِلْمِ رَسوُلِ الله وَ اَنْتَ باٰبُ مَدیٖنَةِ الْحُسَیْن وَ الْجَنَّةُ مَدٖینَةُ الْحُسَیْن، اَلْوُصُولُ اِلَی الْحُسَیْن لٰا یُمْکِنْ اِلّٰا بِاِذْنِ الْعَبّٰاس لِاَنَّکَ الْوٰاقیٖ
6. شهادت میدهم تو درب وردی راه امام حسین هستی که هر که حسین را بخواهد به ناچار باید از آن وارد شود، پدرت درب شهر علم رسول خدا بود ، و تو درب شهر حسین هستی و بهشت شهر حسین است و رسیدن به امام حسین امکان ندارد مگر به اذن عباس زیرا تو نگهبان هستی.
7. وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ مَظْهَرُ الْجَمٰالِ وَ الجَلٰالِ، مَظْهَرُ الْجَلاٰلِ فَكُنْتَ عَبّٰاساً مَظْهَرَ الْقَهْرِ وَ الْغَضَبِ وَ الْقُدْرَةِ عَلَي الْاَعْدٰاءُ فَاَنْتَ اَسْدُ الَّذٖي فَرَّ مِنْكَ الْاَعْدٰاءُ يَابْنَ اَسَدِ اللهِ وَ مَظْهَرُ الْجَمٰالِ فَكُنْتَ قَمَرَ بَنٖي هَاشِمٍ فٖي غٰايَةِ الْجَمٰالِ وَ الْمِهْرِ وَ الْعُطُوفَةِ وَ لَوْ كٰانَ الْغَضَبُ اِنْسٰاناً لَكٰانَ الْعَبّٰاسُ وَ لَوْ كٰانَ اَلْمِهْرُ وَ الْعُطُوفَةُ شَخْصاً لَكٰانَ قَمَرَ بَنٖي هٰاشِمٍ فَاَنْتَ مَجْمَعُ الْاٰضْدادِ وَ الْعَجٰايِبِ مَظْهَرُ الْجَمٰالِ وَ الْجَلٰال وَ مُظْهِرُهُ ، اَنْتَ الْعَبٰاس وَ قَمَرُ بَنٖی هاٰشِمْ وَ اَبَا الْفَضْل وَ الْجوُدِ وَ الْکَرَم
7. شهادت میدهم تو مظهر جمال و زیبایی و جلال و قدرت و بزرگی هستی ، تو مظهر جلال هستی پس عباس هستی یعنی مظهر قدرت و غلبه بر دشمنان هستی پس تو شیری هستی که دشمنان از تو فرار میکنند ای شیر خدا و مظهر جمال هستی پس تو ماه بنی هاشم میباشی در نهایت زیبایی و مهر و محبت و اگر قرار بود غضب در هیکل انسان ظاهر شود عباس بود و اگر قرار بود مهر و محبت و عطوفت در هیکل انسانی ظاهر شود قمر بنی هاشم بود پس تو محل جمع عجایب و اضداد هستی ، مظهر جمال و جلال، ای عباس ای قمر بنی هاشم ای مظهر جود و کرم و سخا و فضیلت
8. اَشْهَدُ اَنَّكَ بٰابُ الْحَوٰائِجِ الَّذٖي مَنْ اَرٰادَكَ زٰائِراً رَجَعَ اِلٰي اَهْلِهُ مَسْرُوراً فَيٰا بٰابَ الْحَوٰائِجِ يٰا سٰاقِي الْعَطٰاشٰي اِنَّ بَنٰاتَ وَ اَطْفَالَ الْخِيَمِ عَطٰاشيٰ فَيٰا عَبٰاسُ يٰا عَمَّ سَكِينَهُ جِيْ بِالْمٰاءِ لِسَكَينَةِ فَاِنَّهَا عَطْشَاناً
8. شهادت میدهم تو درب روا شدن حاجتها هستی که هر که تو را زیارت کند به سمت خانوادهی خود شادمان بر میگردد ، ای باب الحوائج دختران و بچهها و اهل خیمه تشنه هستند ، ای عباس ای عموی سکینه برای سکینه آب بیاور که او تشنه و عطشان است .
9. يٰا مَنْ كَفيٰ لِشَفٰاعَةِ الْمُذْنِبٖينَ يَدٰاكَ الْمَقْطُوعَتٰانِ
9. ای کسی که دستان قطع شدهی تو برای شفاعت گناهکارن کفایت میکند .
10. وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ قَمَرٌ اَلَّذٖي اِنْشَقَّ رَاْسُكَ وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ قَمَرُ بَنٖي هٰاشِمٍ
10. و شهادت میدهم تو ماه بنی هاشم هستی که سرت شکسته شد و تو ماه بنی هاشم هستی
11. وَ اَشْهَدُ اَنَّ لِوَجْهِكَ نُورٌ وَ جَمٰالٌ وَ مُلَّونٌ بِدَمِ رَاْسِك
11. شهادت میدهم صورت تو نورانی بود که با خون پیشانیت رنگین شد .
12.وَ اَشْهَدُ اَنَّ لَكَ عِنْدَ اللهِ تَبٰارَكَ وَ تَعٰالٰي دَرَجَةً يَغْبِطُهُ جَمِيعُ الشُّهَدٰاءِ مِنَ الْاَوَّليٖنَ وَ الآخِرٖينَ
12. ای عباس شهادت میدهم تو در نزد خداوند رتبه و مقامی داری که در روز قیامت تمامی شهدا به آن غبطه میخورند .
13. وَ اَشْهَدُ اَنَّ فٰاطِمَةَ بِنْتَ مُحَمَّدٍ تَقُولُ لَكَ اِبْنٖي وَ اِنَّ يَدَيْكَ الْمَقْطُوعَتَیْنِ اُذْكُرانِي يَدَ اُمِّكَ الزَّهْراٰءِ اَلَّتٖي ضُرِبَبْ وَ اِنْكَسَرَتْ بِالسُّوْطِ خَلْفَ الْبٰابِ فَيٰا مُنْتَقِم اِنْتَقِمْ مِمَّنْ قَتَلَ اُمِّك الزَّهرا عَجَّلَ اللهُ تَعٰالیٰ فَرَجَه
13. و شهادت می دهم که فاطمه دختر محمد تو را پسرم می خواند و دستهای بریده تو مرا یاد دست مادرت زهرا میاندازد که پشت در با تازیانه شکسته شد ، پس ای منتقم انتقام بگیر از کسی که مادرت زهرا را به قتل رساند خداوندا در فرج ولیت تعجیل بفرما .
14. سَلاَمُ اَللّهِ عَلَي اَلْعَبّٰاسُ اِذْ قالَ عَلِيُّ ابْنُ اَبٖي طٰالِبٍ حِينَ وِلٰادَتِهِ اِنّٖي سَمَّيْتُهُ بِاسْمِ عَمّٖي الْعَبَّاسِ قَبَّلَ يَدَيْهِ وَ اسْتَعْبَر
14 . سلام بر عباس در زمانی که علی ع فرمود من او را به اسم عمویم عباس عباس مینامم و و دست عباس را بوسید و گریه کرد .
15 . اَشْهَدُ اَنَّ عَلِيّاً وَ اَلْحُسَيْنَ وَ اَلْحُسَيْنَ وَ اَلسَّجَّادَ قَبَّلُوا يَدَيْكَ الْمَقْطُوعَتَانِ، وَ الْآنُ عِنْدَ بِنْتِ النَّبیٖ
15. شهادت میدهم علی و حسن و حسین و سجاد دستان قطع شدهی تو را بوسیدند و هم اکنون در نزد دختر رسول الله است.
16. السَّلٰامُ عَلَی الْعَبَّاسِ الَّذی وَصّٰاهُ أَمیرُ المُؤمِنین عَلَیْهِ السَّلَامُ فی اللَّیلَةِ الْحاٰدیة وَالعِشْرین مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ بِأَنْ لَا تَشْرِبِ الْمٰاءَ فٖی یَوْمِ عٰاشُورٰاء وَأَخوُکَ الحُسَیْن عَطْشٰانُ السَّلٰامُ علی الْعَبّٰاسِ الَّذی قُتِلَ بِالْاَیْدی وَ الْاَلْسُن سَلاٰمٌ عَلٰی سٰاقِی الْعَطْشٰانُ سَلٰامٌ عَلٰی رَاْسِ الْمَکْسُور بِالْعَمُود وٰاویلا اِذٰا قُتِلَ صٰاحِبُ اللِّوٰاءِ اِنْکَسَرَ ظَهْرُ الحُسین وَ انْقَطَعَ رَجٰاهُ وَ قَلَّتْ حیلَتُه یٰا لَیْتَنی لَمْ تَلِدْنی اُمّی یٰا لَیْتَنی کُنْتُ مَعَک فَکُنْتُ اِرباً اِربٰا یٰا عَبَّاسِ اَشْهَدُ اَنَّک تُریدَ رُؤیَةَ وَجْهِ الحسین مَرَّةً اُخرٰی وَلٰکنْ حَرْمَلَةُ ضَرَبَ عَینَیْکَ بِالسَّهْمِ . . .
16. سلام بر عباس، کسی که پدرش امیرالمؤمنین در شب بیست و یکم ماه رمضان به او وصیت کرد که در روز عاشورا آب ننوشد که برادرت حسین تشنه است. حسین ع به عباس فرمود: جانم فدایت سوار بر اسب شو ، سلام بر عباسی که به دستان و زبان‌ها کشته شد. سلام بر دستانی که قطع شدند. سلام بر ساقی تشنه. سلام بر سری که با عمود آهنین شکسته شد. واویلا ، وقتی فرماندهی لشکر صاحب پرچم حسین کشته شد، پشت حسین شکسته شد و امیدها قطع شد و راه چاره بسته شد . ای کاش مرا مادرم به دنیا نیاورده بود، ای کاش با تو بودم تا قطعه قطعه می‌شدم. ای عباس! شهادت میدهم که تو می‌خواستی چهرهی حسین را ببینی، اما حرمله تیری به چشمت زد.
17. وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ قَدْ بٰالَغْتَ فِى النَّصٖيحَةِ وَاعْطَيْتَ غٰايَةَ المَجْهُودِ وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ ذُقْتَ الْعِلمَ ذَقّا
17. گواهى مى دهم كه در پند و اندرز و نصیحت نهايت كوشش را كردى و گواهى مى دهم كه در دریای علم شنا نمودی و نهایت علم را چشیدهای.
18. وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ نٰافِذُ الْبَصِيرَةِ صَلَبْتَ الإيٖمانَ جَاهَدْتَ مَعَ أَبٖي عَبْدِاَللّهِ وَ أَبْلَيْتَ بَلٰاءً حَسَناً وَ مَضَيْتَ شَهِيداً لَقَدْ آثَرْتَ وَأَبلَيْتَ وَفْدَيْتَ أَخٰاكَ بِنَفْسِك حَتّٰي قَطَعَ يَدٰاكَ فَأَبْدَلَ اَللّهُ عزَّوجل مِنْهُمٰا جَنٰاحَينِ تَطيٖرُ بِهِمٰا مَعَ الْمَلاٰئِكَةِ فِي الْجَنَّةِ كَمٰا جَعَلَ لِجَعْفَرِ بْنِ أَبٖي طٰالِب عَلَيْهِ السَّلاَم وَ اَشْهَدُ اَنَّ قَتْلَكَ ذَكَرَنٖي قَتْلَ حَمْزَةَ وَ جَعْفَر وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ نافِذُ الْبَصِيرَةِ صَلَبْتَ الإيٖمانَ جَاهَدْتَ مَعَ أَبٖي عِبْدِاَللّهِ وَ أَبْلَيْتَ بَلٰاءً حَسَناً وَ مَضَيْتَ شَهِيداً لَقَدْ آثَرْتَ وَأبْلَيْتَ وَفْدَيْتَ أَخٰاكَ بِنَفْسِك حَتّٰي قَطَعَ يَدٰاكَ
18. شهادت میدهم تو بصیرت فراوان داشتی و ایمان تو بسیار سخت و استوار بود و همراه امام حسین ع جهاد نمودی و به امتحانهای سخت آزموده شدی و شهید شدی و در راه امام حسین ع ایثار نمودی و امتحان شدی و جانت را فدا نمودی تا اینکه دو دستت قطع شد.
19. اَلسَّلٰامُ عَلیٰ لِسٰانِكَ الْيٰابِسِ وَ كَلٰامِكَ الَّذٖي هُوَ مٰاءُ الْحَيٰاطِ اِتَّعَظْتَ الْقَوْمَ فَظَهَرَ الْاِخْتِلاٰفُ فٖي جَيْشِ الْاَعْدٰاء
19. سلام به دهان خشک تو و کلامت که آب حیاط و جاودانی است، تو دشمنان را نصیحت کردی و در میان آنان اختلاف افتاد.
20 . اَلسَّلاٰمُ عَلَيْكَ يَابْنَ الفَصٖيحِ الْبَلٖيغِ سَلاَمٌ عَلیٰ خُطْبَتِكَ عَلَي الْكَعْبَة فَقُلْتَ بَسْمِ اللهِ الرَّحمٰنِ الرَّحیٖم اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذیٖ شَرَّفَ هٰذَا بَیْتَ اللهِ‌الحَراٰم بِقُدُومِ اَبیٖهِ، مَنْ کاٰنَ بِالْاَمسِ بَیْتاً اَصْبَح قِبلَةً. أَیُّهَا الْکَفَرةُ الفَجَرَة اَتَصُدُّونَ طَرٖیقَ الْبَیْتِ لِاِماٰمِ البَرَرَة؟ مَن هُوَ اَحَقُ بِهٖ مِنْ ساٰئِرِ البَریه؟ وَ مَن هُوَ اَدْنٰی بِهٖ؟ وَ لَولاٰ حُکْمُ اللهِ الْجَلیّه وَ اَسرٰارُهُ العَلٖیَّه وَاخْتِباٰرُهُ البَرٖیَّة لَطٰارَ البَیْتُ اِلَیْهِ قَبْلَ اَنْ یَمْشیٖ لَدَیْه قَدِ اسْتَلَمَ النّاسُ الْحَجَرَ وَ الْحَجَرُ یَسْتَلِمُ یدَیْه وَ لَوْ لَمْ تَکُنْ مَشٖیَّةُ مَولاٰی مَجْبُولَةً مِنْ مَشٖیَّةِ الرَّحمٰن، لَوَقَعتُ عَلَیکُم کَالسَّقَرِ الغَضْبٰانِ عَلٰی عَصٰافِیرِ الطَّیْراٰن. اَتُخَوِّفُونَ قَوماً یَلْعَبُ بِالْمَوتِ فِی الطُّفُولیَّة فَکَیْفَ کٰانَ فِی الرُّجُولٖیَّهِ؟ وَلَفَدَیتُ بِالْحاٰمّاٰتِ لِسَیِّدِ البَرٖیاّٰتِ دُونَ الحَیوانات. هَیهٰات فَانْظُرُوا ثُمَّ انظُرُوا مِمَّنْ شاٰرِبُ الخَمْر وَ مِمَّنْ صاٰحِبُ الحَوْضِ وَ الْکَوْثَر وَ مِمَّنْ فٖی بَیتِهِ الْوَحی وَ القُرآن وَ مِمَّنْ فٖی بَیتِهِ اللَّهَواٰتِ وَالدَّنَساٰتُ وَ مِمَّنْ فیٖ بَیتِهِ التَّطهیٖرُ وَ الآیاٰت. وَ أَنتُم وَقَعْتُم فِی الْغَلْطَةِ الَّتیٖ قَد وَقَعَتْ فیهاٰ القُرَیشُ لِأنَّهُمُ اَراٰدُوا قَتْلَ رَسولِ الله صلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ أنتُم تُریدُونَ قَتلَ ابْنِ بِنْتِ نَبٖیِّکُم وَ لاٰ یُمْکِن لَهُمْ مٰادٰامَ اَمیرُالمُؤمِنینَ حَیاًّ وَ کَیْفَ یُمْکِنُ لَکُم قَتْلَ اَبیٖ عَبدِاللِه الحُسَیْن ماٰدُمتُ حَیاً سَلیٖلاً؟ تَعٰالوا اُخبِرُکُم بِسَبیٖلِه باٰدِروُا قَتلیٖ وَاضْرِبُوا عُنُقٖی لِیُحْصَلَ مُراٰدُکُم لٰابَلَغَ اللهُ مِداٰرَکُم وَ بَدَّدَاَ عْماٰرَکُم وَ اَولٰادَکُم وَ لَعَنَ الله عَلَیکُم وَ عَلی اَجْداٰدِکُم
20 . سلام بر تو ای فرزند فصیح و صاحب بلاغت سلام بر خطبهی تو که بر بالای کعبه خواندی و فرمودی : به نام خداوند بخشنده مهربان؛ سپاس خدای را که بیت الله الحرام را با قدوم پدر حسین مشرف کرد؛ چیزی که قبل از تولد علی که دیروز خانه بود و بعد از آن قبله گردید. ای ناسپاسان گناهکار آیا راه بیت را بر امام نیکوکاران میبندید؟ چه کسی از حسین سزاوارتر است به این بیت ؟ و چه کسی از حسین نزدیکترین است به این خانه ؟ و اگر حکمتهای خداوند بلند مرتبه نبود و اسرار بالا و امتحانات موجودات نبود، همانا بیت به سوی امام حسین پرواز میکرد و قبل از اینکه مردم حجر را لمس کنند، حجر الاسود دست امام حسین را میبوسید و اگر خواست مولای من و خواست خداوند رحمن نبود هر آینه بر سر شما مانند بازِ شکاری که بر گنجشکان فرود می آید نازل می شدم( و نابودتان میکردم) آیا قومی را که مرگ را در کودکی به بازی می گرفتند میترسانید؟ در حالی که الان در مردانگی قرار دارند. همه جانم فدای آقا و مولای همهی موجودات ، بنگرید از چه کسی پیروی کنید؟ یزیدی که شراب مینوشد یا کسی که صاحب حوض کوثر است؛ حسینی کسی که در خانه وحی و قرآن است یا یزیدی که در خانهاش اسباب لهو و نجاست است، حسینی که در خانه اش نزول آیات و آیهی تطهیر است. شما در غلط و اشتباهی واقع شدید که قریش واقع شدند. چرا که آنان اراده قتل پیامبر را کردند و شما اراده قتل پسر دختر پیامبرتان را و کشتن پیامبر برای ایشان تا وقتی امیرالمؤمنین زنده بود ممکن نشد. پس چگونه ممکن است حسین را بکشید تا وقتی که من زندهام؟ بیایید تا به راهش آگاهتان کنم؛ پس مبادرت به کشتن من کنید، و گردنم را بزنید تا به مقصودتان برسید. خدا شما را به مقصودتان نرساند و عمرتان و عمر فرزندانتان را کوتاه کند و لعنت خدا بر شما و پدرانتان باد.
21. سلاٰم اللّهُ علی الْعَبّٰاسَ كٰانَ قَدْ جَعَلَ عُمَرُ بْنِ سَعْدٍ أَرْبَعَةَ آلٰاف خٰارِجِياًّ مُوَكَّلٖينَ عَلَى الْمٰاءِ ، لٰا یَاْذَنُونَ أَحَداً مِنْ أَصْحٰابِ الْحُسَيْنِ يَشْرَبُونَ مِنْهُ ، فَلَمّٰا رَأَوْا الْعَبّٰاسَ قٰاصِداً إِلَى الْفُرٰاتِ أَحٰاطُوا بِهِ مِنْ كُلِّ جٰانِبٍ وَ مَكٰانٍ ، فَقاٰلَ لَهُمْ : يٰا قَوْمِ ، أَنْتُمْ كَفَرْةٌ أَمْ مُسْلِمُونَ ؟ هَلْ يَجُوزُ فِي مَذْهَبِكُمْ أَوْ فِي دِينِكُمْ أَنْ تَمْنَعُوا الْحُسَيْنِ وَ عِيٰالَهُ شُرْبَ الْمٰاءِ ، وَ الْكِلاٰبُ وَ الْخَنٰازِيرُ يَشْرَبُونَ مِنْهُ ، وَ الْحُسَيْنُ مَعَ أَطْفٰالِه وَ أَهْلِ بَيْتِهِ يَمُوتُونَ مِنَ الْعَطَشِ ؟ أَمٰا تَذَكَّرُونَ عَطَشَ الْقِيٰامَةِ ؟
21. خداوند رحمت کند عباس را، عمر بن سعد به کمک چهار هزار نفر از سپاهیان خود، آب را محاصره کردند و هیچکس از یاران حسین را اجازه نمی‌دادند از آن آب بنوشند. وقتی دیدند که عباس به سوی فرات میرود، از هر طرف و مکان او را احاطه کردند. عباس ع به آنها گفت: ای مردم، آیا شما کافر هستید یا مسلمان؟ آیا در مذهب یا دین شما جایز است که از حسین و خانواده‌اش جلوگیری کنید تا آب بنوشند، در حالی که سگ‌ها و خوک‌ها از آن بنوشند و حسین همراه با کودکان و خانواده‌اش از تشنگی بمیرند؟ آیا به یاد تشنگی قیامت نیستید؟
22. سَلٰام اللّهُ عَلَی الْعَبّٰاسِ اِذْ نٰاديٰ بِصَوْتٍ عٰال : يٰا عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ : هٰذَا الْحُسَيْنُ ابْنُ بِنْتِ رَسُولِ اللهِ قُتِلْتُمْ أَصْحٰابَهُ وَ أَهْلَ بَيْتِهٖ وَ هٰؤلٰاءِ عِيٰالُهُ وَ أَوْلٰادُهُ عَطٰاشٰي ، فَاسْقُوهُم مِنَ الْمٰاء قَدْ أَحْرَقَ الظَمْآء قُلُوبُهُمْ وَ هُوَ مَعَ ذٰلِكَ يَقُولُ : دَعَوْنٖي اذْهَبْ اِلَی الرُّومِ أَوِ الْهِنْدِ . فَأَثَّرَ كَلٰامُهُ فِي نُفُوسِ الْقَوْمِ حَتّٰي بَكٰي بَعْضُهُمْ وَ لٰكِنَّ الشِّمْرُ صٰاحَ بِأَعلٰي صَوْتِهٖ : يَا ابْنَ أَبٖي‌تُرٰاب لَوْ كَانَ وَجْهُ الْأَرْضِ كُلُّه مَاءً وَ هُوَ تَحْتَ أَيْدِينٰا لَمٰا سَقَيْنٰاكُم مِنْهُ قَطْرَةً اِلَّا أَنْ تَدْخُلُوا فٖي بَيْعَةِ يَزٖيد
22 . خدا رحمت کند عباس ابن علی را که در کربلا با صدای بلند فریاد زد : ای عمر سعد : این حسین فرزند دختر رسول خدا است ، یاران و اهل بیت او را کشتید ، و اینها عیال و فرزندان او هستند ، به آنها آب بدهید قلب آنان از شدت عطش آتش گرفته است ، حسین میگوید مرا رها کنید تا به سمت روم یا هند روم ... پس کلام عباس در قوم اثر گذاشت تا اینکه بعض آنها گریه کردند ولی شمر فریاد زد : ای فرزند ابی تراب اگر تمام روی زمین آب و در دستان ما باشد ما قطرهای آب به شما نمیدهیم مگر اینکه در بیعت یزید در آیید .
23. سَلاٰمُ اللّهِ عَلَيْكَ يٰا بٰابَ الْحَوٰائِجِ يٰا عَبّٰاس وَ عَلٰي اَخيٖكَ الْحُسَيْنِ اِذْ قٰالَ لَكَ فیٖ جَواٰبِ الشِّمْر: أَجٖيبُوهُ وَ إِنْ كٰانَ فَاسِقاً فَاَجِبْنیٖ یاٰ باٰبَ الْحَواٰئج وَ اِنْ کُنْتُ فاٰسِقا
23. سلام بر تو ای درب تمامی حوائج ای عباس و سلام بر برادر تو زمانی که به تو فرمود : جواب شمر را هم بده اگر چه که فاسق باشد، پس ای باب الحوائج جواب من را بده اگر چه که فاسق باشم .
24. سَلاٰمُ اللّهِ عَلٰي صٰاحِبِ الْعَلَمِ اِذٰا قٰالَ لِلشِّمْرِ تَبَّتْ يَدٰاكَ وَ لُعِنَ مٰا جِئْتَ بِهٖ مِنْ أَمٰانِكَ يٰا عَدُوَّ اللّهِ أَتَأْمُرُنٰا أَنْ نَتْرُكَ أَخٰانٰا وَ سَيِّدَنٰا الْحُسَيْنَ بْنَ فَاطِمَةَ وَ نَدْخُلَ فِي طٰاعَةِ اللُّعَنٰاءِ وَ أَوْلٰادِ اللُّعَنٰاء
24. سلام بر صاحب پرچم امام حسین عباس که در کربلا به شمر فرمود : بریده باد دست تو و لعنت بر اماننامهی تو ای دشمن خدا، آیا میخواهی که ما برادر و آقای خود حسین فرزند فاطمه را ترک نماییم و در اطاعت لعنت شدگان وارد شویم ؟
25. يٰا عَبّٰاسُ اَشْهَدُ اَنَّكَ قُتِلْتَ بِالْاَلْسُنِ قَبْلَ الْقَتْلِ بِالسَّيْفِ وَ قَتْلُ اللِّسٰانِ اَجْرَحُ مِنْ قَتْلِ السَّيْفِ فَاِنَّ اَمٰانَ الشَّمْرَ اَحْرَقَ قَلْبَكَ وَ لَعَلَّ زَعَمَ بَعْضُ الْجُهّٰالِ اِنَّكَ قَبِلْتَ الْاَماٰنَ وَ تَرَكْتَ الحُسَينَ اَلسَّلاٰمُ عَلَیْکَ یاٰ اِماٰمَ الْوَفاٰءِ وَ الْایٖثاٰر
25. ای عباس شهادت میدهم تو قبل از آنکه با شمشیر کشته شوی با زبان کشته شدی و کشته شدن با زخم زبان جراحتش بیشتر از شمشیر است بدرستیکه اماننامهی شمر قلب تو را آتش زد و چه بسا بعض از افراد جاهل گمان نمودند که تو امان نامه را قبول نمودی و حسین را ترک مینمایی، سلام بر تو ای امام وفاداری و ایثار
26. سَلاٰمُ الله عَلَی العَبٰاس اِذْ قاٰلَ لِاِخْواٰنِه تَقَدِّموُا بِنَفسٖي اَنْتُم؛ فَحٰاموُا عَنْ سِيِّدِكُمْ حَتّٰي تَموُتُوا دُونَه فَتَقَدَّموُا جَميٖعاً فَصٰارُوا اَمٰامَ الحُسَين عَلَیْهِ‌السَّلاٰم يَقُونَهُم بِوُجُوهِهِم وَ نُحُورِهِم اَلسَّلاٰمُ عَلٰی اِخْواٰنِکَ الشُّهَداٰء یاٰ اَخُ الشُّهَداٰء اَلسُّلاٰمُ عَلٰی اُمِّکَ اُمُّ الْبَنیٖن
26. درود خدا بر عباس که به برادرانش گفت: خود را در پیش روی امام حسین ع فدا نمایید، پس از مولا و آقای خود دفاع کنید تا در این مسیر شهید شوید ، پس همه جنگیدند و با تمام وجود از امام حسین ع دفاع نمودند تا شهید شدند .
27. سَلاٰمُ اللّهِ عَلَيْكَ يٰا نٰائِبَ عَلٖی فٖی کَرْبَلٰا اَشْهَدُ اَنَّكَ لِلْحُسَيْنِ بِمَنْزِلَةِ عَلٖي لِرَسوُلِ الله اَلسَّلاٰمُ عَليٰ اَعْضٰائِكَ الْمُقَطَّعُ یٰا مُقَطَّعَ الْاَعْضٰاء يٰا عَبّٰاس ضَرَبَكَ فِرْقَةٌ بِالسِّهٰامِ ،رَجُلٌ بِالْعَمُودِ، رَجُلٌ بِالسَّهْمِ الَّتی لَهاٰ ثَلٰاثَةُ شُعَبٍ، يَدُكَ الْيُمْنٰي مَقْطُوعٌ وَ الْيُسْرٰي مَقْطُوعٌ وَ مَشْكُكَ الْمَخْرُوعُ وَ رَاْسُكَ الْمَكْسُور وَ عَيْنٰاكَ مَضْرُوبٌ بِالسِّهٰامِ رَاسُكَ فِي لُبَبِ الْفَرْسِ جِسمُكَ رُشَيٖدٌ وَقَبرُكَ صَغيٖر، وَ کَیْفَ یُمْکِن اِلّٰا صِرْتَ اِرْباً اِرْبا
27. سلام بر تو ای جانشین علی در کربلا شهادت میدهم تو برای حسین همانند علی برای پیامبر بودی، سلام بر اعضای قطعه قطعه شدهی تو ای کسی که اعضای جدا شدهی تو تکه تکه شد ، ای عباس ، گروهی تو را با تیر زدند ، مردی با عمود آهنین به تو زد ، و مردی تو را با تیر سه شعبه زد ، دست راستت قطع ، دست چپت قطع و مشک تو پاره و سرت شکسته و چشمانت با تیرها زده شده و سر تو آویزان به سر اسب ، بدنت رشید و بلند بالا ولی قبرت کوچک است، و چگونه ممکن است مگر اینکه تکه تکه شده باشی ؟
28. يَابْنَ الحَيدَرُ حَرْبُكَ ذَکَرَ حَرْبَ اَبٖيكَ عَلٖي، اَنْتَ ابْنُ كَرّٰار لٰافَرّٰار وَ لاٰ يُمْكِنُ الْحَرْبُ عَلَيْكَ اِلاّ جَمَاعَةً مِنَ الْبَعٖيدفَرَماٰکَ اَرْبَعَةُ آلٰاف رٰامی مِنَ الْبَعیٖد
28. ای فرزند حیدر، جنگ نمودن تو مرا به یاد جنگ پدرت علی میاندازد، تو فرزند بسیار حمله کنندهای هستی که فرار نمیکیند ، و ممکن نیست در میدان جنگ با تو جنگ نمود مگر اینکه گروهی از راه دور با تو جنگ کنند.
29. يٰا رَسُولَ الْحُسَيْنِ يٰا مَنْ قٰالَ الْحُسَيْنُ لَكَ يَوْمَ تٰاسُوعٰا إِرْكَب بِنَفْسِي أَنْتَ تَلْقٰاهُمْ وَ اسْئَلْهُمْ عَمَّا جٰائَهُمْ
29. ای نماینده و فرستادهی حسین، ای کسی که امام حسین به تو در روز تاسوعا فرمود: جانم فدایت سوار بر مرکبت شو و از دشمنان سوال کن که برای چه لشکر حرکت میکند ؟
30. وَ اَشْهَدُ اَنَّ الْعَبّٰاسَ قٰالَ يٰا أَخِي هَلْ مِنْ رُخْصَةٍ فَبَكىٰ الْحُسَيْنُ ع بُكَاءً شَدِيداً ثُمَّ قٰالَ يٰا أَخٖي أَنْتَ صٰاحِبُ لِوٰائِي وَ إِذٰا مَضَيْتَ تَفَرَّقَ عَسْكَرٖي فَقاٰلَ الْعَبّٰاسُ قَدْ ضٰاقَ صَدْرٖي وَ سَئِمْتُ مِنَ الْحَيٰاةِ وَ أُرٖيدُ أَنْ أَطْلُبَ ثاٰرٖي مِنْ هَؤُلٰاءِ الْمُنٰافِقٖينَ. فَقاٰلَ الْحُسَيْنُ ع فَاطْلُبْ لِهَؤُلٰاءِ الْأَطْفٰالِ قَلِيلًا مِنَ الْمٰاءِ فَذَهَبَ اَلْعَبّٰاسُ وَ وَعَظَهُمْ وَ حَذَّرَهُمْ فَلَمْ يَنْفَعْهُمْ فَرَجَعَ إِلٰى أَخٖيهِ فَأَخْبَرَهُ فَسَمِعَ اَلْأَطْفٰال يُنٰادُونَ اَلْعَطَشَ اَلْعَطَشَ فَرَكِبَ فَرَسَهُ وَ أَخَذَ رُمْحَهُ وَ القِرْبَة و قَصَدَ نَحْوَ اَلْفُرٰاتِ فَأَحٰاطَ بِهِ أَرْبَعَةُ آلٰافٍ مِمَّنْ كَانُوا مُوَكَّلٖينَ بِالْفُرٰاتِ وَ رَمَوْهُ بِالنِّبٰالِ حَتّٰى دَخَلَ الْمٰاءَ فَلَمّٰا أَرٰادَ أَنْ يَشْرَبَ غُرْفَةً مِنَ المٰاءِ ذَكَرَ عَطَشَ اَلْحُسَيْنِ وَ أَهْلَ بَيْتِهٖ فَرَمَى الْمٰاءَ وَ مَلَأَ الْقِرْبَة و حَمَلهاٰ عَلیٰ كِتْفِهِ الْأَيْمَنِ وَ تَوَجَّهَ نَحْوَ الْخَيْمَةِ فَقَطَعُوا عَلَيْهِ الطَّرٖيقَ وَ أَحَاطُوا بِهٖ مِنْ كُلِّ جٰانِبٍ فَحٰارَبَهُمْ حَتّٰى ضَرَبَهُ نَوْفَل الْأَزْرَقُ عَلَى يَدِهِ الْيُمْنٰى فَقَطَعَهٰا فَحَمَلَ الْقِرْبَةُ عَلیٰ كِتْفِهِ الْأَيْسَرِ فَضَرَبَهُ نُوْفَلٌ فَقَطَعَ يَدَهُ الْيُسْرٰى مِنَ الزَّنْدِ فَحَمَلَ الْقِربَةَ بِأَسْنٰانِهِ فَجٰاءَهُ سَهْمٌ فَأَصٰابَ الْقِرْبَةَ و أُرٖيقَ مٰاؤُهَا ثُمَّ جٰاءَهُ سَهْمٌ آخَرُ فَأَصٰابَ صَدْرَهُ فَانْقَلَبَ عَنْ فَرَسِهٖ وَ صٰاحَ إِلٰى أَخٖيهِ الْحُسَيْنِ أَدْرِكْنٖي فَلَمّٰا أَتٰاهُ رَآهُ صَرِيعاً فَبَكیٰ
30. شهادت می دهم که عباس گفت: ای برادر آیا اجازه میدهی به میدان روم و جنگ نمایم ؟ امام حسین به شدت گریه کرد سپس گفت: برادرم تو پرچمدار من هستی و اگر بروی لشکر من متفرق می شود. عباس گفت: سینهام تنگ شده و از زندگی خسته شدهام و میخواهم انتقام خود را از این منافقان بگیرم.
امام حسین علیه السلام فرمود: برای این کودکان کمی آب بیاور. پس عباس رفت و آنها را موعظه کرد و هشدار داد، اما سودی برایشان نداشت پس نزد برادرش برگشت و جریان را به او گفت، سپس شنید که طفلان فریاد عطش می زنند پس بر اسب سوار شد و نیزه و مشک خود را برداشت و به سوی فرات حرکت کرد و چهار هزار نفر از محافظان فرات او را احاطه کردند و با تیر به او زدند ولی او وارد آب شد وقتی خواست مقداری آب بنوشد، تشنگی حسین و اهل بیتش را یاد کرد، آب را انداخت و مشک آب را پر کرد و بر دوش راست خود گذاشت و او به سمت خیمه حرکت کرد ، پس راه را بستند و از هر طرف او را محاصره کردند، با آنها جنگید تا اینکه نوفل الازرق بر دست راستش زد و آن را قطع کرد او مشک آب را بر روی شانه چپ خود حمل کرد و نوفل به او ضربه زد و دست چپ او را جدا کرد، پس مشک آب را با دندانهایش نگه داشت و تیری به سوی او آمد و به مشک آب اصابت کرد و آب ریخت، سپس تیر دیگری به سمت او آمد و به سینهاش اصابت کرد و باعث شد که از اسبش به زمین بیفتد به برادرش حسین فریاد زد: ای برادر مرا دریاب و زمانی که حسین ع آمد و عباس را چنین دید گریه نمود .
31. سَلاٰمُ اللّهِ عَلَی اَلْعَبّٰاس اِذٰا انْحَنَي الْحُسَيْنُ عَلَي الْعَبّٰاسُ لِيَحْتَمِلَهُ فَفَتَحَ اَلْعَبّٰاسُ عَيْنَيْهِ فَرَاٰي اَخٰاه الْحُسَيْنَ يُرٖيدُ اَنْ يَحْمِلَهُ فَقاٰلَ لَهُ اِلٰي اَيْنَ تُرٖيدُ ياٰ اَخٖي؟ فَقاٰلَ اِلٰي الْخَيْمَةَ فَقاٰلَ يٰا اَخٖي بِحَقِّ جَدِّكَ رَسُولِ اَللّهِ صَلَّي اَللّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ اَنْ لٰاَ تُحَمِّلْنٖي وَ دَعْنٖي فٖي مَكٰانٖي هَذٰا، فَقاٰلَ لِمٰاذٰا؟ قٰالَ لِاَنّٖي مُسْتَحْيٍ مِنِ ابْنَتِكَ سَكٖينة وَ قَدْ وَعَدْتُهٰا بِالْمٰاءِ وَ لَمْ اِتِّهٰابهُ وَ الثّانٖي اَنَا كَبْشُ كَتٖیبَتِكَ وَ مَجْمَعُ عَدَدِكَ فَاِذٰا رَأَوْنٖي اَصْحٰابَكَ وَ اَنَا مَقْتُولٌ فَاِنَّمٰا يَقِلُّ عَزْمُهُمْ وَ يَزِلُّ صَبْرُهُمْ فَقاٰلَ الْحُسَيْنُ عَلَيْهِ السَّلٰامُ جَزَيْتَ عَنْ اخٖيكَ خَيْراً حَيْثُ نَصَرْتَنِي حَيّاً و مَيِّتاً فَوَضَعَهُ فِي مَكَانِهٖ و رَجَعَ اِلَي الخَيْمَة
31. درود خدا بر عباس، هنگامی که حسین به سمت عباس خم شد تا او را حمل کند و به خیمه ببرد ، عباس چشمانش را باز کرد و برادرش حسین را دید که می خواهد او را حمل کند به او گفت: برادر میخواهی مرا کجا ببری ؟ امام حسین ع فرمود به خیمه، عباس فرمود : برادرم به حق جدت رسول خدا صلی الله علیه و آله که مرا به خیمه مبر، و مرا در این مکان رها کن امام فرمود به چه علت ؟ : عباس ع عرضه داشت : زیرا من از دخترت سكینه خجالت می كشم چرا كه به او وعده ی آب داده بودم ولی نتوانستم برایش آب ببرم و دیگر اینكه من سردار سپاه تو و عامل انسجام افراد تو هستم اگر یارانت مرا كشته ببینند، ارادهی آنان سست شده و صبرشان از كف میرود، در این حال امام حسین (ع) فرمودند: از جانب برادرت به پاداش نیكو برسی كه مرا در حال زندگی و مرگت یاری نمودی، راوی می گوید: امام حسین (ع) پیكر برادرش عباس را همان جا گذاشت و به سوی خیمهها رفت.
32. اَشْهَدُ انَّكَ عَطْشٰانُ الَّذٖي قُلْتَ وَاللّهِ لٰاَ أَذُوقُ الْمٰاءَ وَ سَيِّدٖي اَلْحُسَيْنُ عَطْشٰاناً
32 . شهادت میدهم تو تشنه شهید شدی و گفتی من از آب نمیچشم که آقا و برادرم حسین عطشان است .
33. يٰا سٰاقِي الْعَطٰاشٰي اَشْهَدُ اَنَّ الْمٰاءَ طٰافَ عَلیٰ قَبْرِكَ ، هَلِ الْمَاءُ خَجِلٌ مِنْكَ؟یاٰ ساٰقِی الْعَطْشاٰن
33. ای ساقی لب تشنگان شهادت میدهم آب در اطراف قبر تو طواف میکند ، آیا آب از تو خجالت زده است ؟ ای ساقی تشنه لب.
34. سَلاٰمُ اللّهِ عَلَيْكَ حٖينَ قُلْتَ لِاَخیٖکَ الْحُسَیْن يٰا اَخٰا اَدْرِكْ اَخٰاكَ قَبْلَ شَهٰادَتِكَ
34. سلام بر تو زمانی که خطاب به برادرت فریاد زدی: ای برادرم حسین، برادرت را دریاب و این قبل از شهادتت بود.
35. يٰا مَنْ قٰالَ الْحُسَيْنُ لَكَ جَزٰاكَ اللّهُ خَيْراً يٰا أَخٖي لَقَدْ جٰاهَدْتَ فِي اللهِ حَقَّ جِهٰادِه
35. ای کسی که امام حسین به تو فرمود : خداوند تو را جزای خیر دهد ای برادر ، تو در راه خداوند حقیقت جهاد را انجام دادی .
36. يٰا مَنْ اِذٰا قُتِلْتَ قٰالَ الْحُسَيْنُ اَلْآنَ اِنْكَسَرَ ظَهْرٖي وَ انْقَطَعَ رَجٰائٖي وَ قَلَّتْ حٖيلَتٖي وَ بٰانَ الاِنْكِسٰارُ فٖي وَجْهِ الْحُسَيْنِ
36. ای کسی که زمانی که شهید شدی امام حسین فرمود هم اکنون کمرم شکست و امیدم قطع شد و چارهام تمام شد و در آن هنگام شکستگی در صورت حسین آشکار گردید .
37. يٰا عَبّٰاسُ مٰاذٰا وَقَعَ اِذٰا هَوَيتَ مِنَ الْفَرَسِ اِلَي الْاَرْضِ فَقُلْتُ يٰا اَخٰا اَدْرِكْ اَخٰاكَ ،اَنْتَ الَّذٖي قُلْتَ فٖي اَيّٰامِ حَيٰاتِكَ لِاَخَيٖكَ الْحُسَيْنِ يٰاسَيَّدٖي وَ مَوْلاَيَ، اَ فَاطِمَةُ حَضَرَتْ فٖي وَقْتِ شَهٰادَتِكِ وَ قٰالَتْ لَكَ اِبْنٖي ؟
37.ای عباس چه اتفاقی افتاد زمانی که از روی اسب بر زمین افتادی و فریاد زدی ای برادر به فریاد برادرت برس ؟ تو کسی بودی که در ایام زندگیت همیشه به برادرت حسین میگفتی آقا و مولای من، آیا حضرت فاطمه در وقت شهادتت حضور پیدا کرد و به تو فرمود پسرم؟
38. سَلٰامٌ عَلَی السّٰاقٖی الْعَطْشٰانِ الْمَقْطُوعَیِ الْیَدَیْن اِنَّ الْفَارِسُ اِذٰا هَوٰى مِنْ فَوْقِ فَرَسِهٖ فَاِنَّهُ يَتَلَقَّى الْأَرْضَ بِیَدَیْه ، فَاِذٰا كَانَتِ السِّهٰامُ نٰابَتْهُ فِي صَدْرِهٖ وَ عَیْنِهٖ وَ يَدٰاهُ مَقْطُوعَتٰان بِمٰاذٰا يَتَلَقَّى الْأَرْضَ ؟
38. سلام بر ساقی عطشان که دو دست او قطع شد ، زمانی که اسب سوار از روی اسب به زمین میفتد دست خود را روی زمین میگذارد ، پس اگر تیر در سینه و چشم او باشد و دو دست او قطع شده باشد ، سواری که از اسب میفتد چگونه بر زمین بیفتد ؟
39.يٰا عَبّٰاسُ اَشْهَدُ اَنَّ اَخٖيكَ الْحُسَيْنَ اِذٰا رَاكَ بَكٰي فَيٰا عَيْنٰايَ اِبْكِيٰا لِعَيْنَيِ الْعَبّٰاس بَدَلَ الدُّمُوعِ دَماً لِاَنَّ الدَّمَ جَرٰي مِنْ عَيْنَيِ الْعَبّٰاس
39 .ای عباس شهادت میدهم برادرت حسین زمانی که تو را دید گریه کرد پس ای چشمهای من برای عباس بجای اشک خون گریه کنید زیرا از چشمان عباس خون جاری شد .
40. وَ اَشْهَدُ اَنَّكَ قُتِلْتَ مَظْلُوماً عَطْشاناً يُمْكِنُ لَكَ شُرْبُ الْمٰاءِ فَلٰاَ شَرِبْتَ مِنْهُ لِاَنَّ اَخٖيكَ اَلْحُسَيْنُ عَطْشٰانا
40. شهادت میدهم تو مظلوم و عطشان شهید شدی و میتوانستی آب بخوری اما نخوردی زیرا برادرت حسین عطشان بود .
41. السَّلٰامُ عَلیٰ فَرْقِكَ الْمَكْسُورِ بِالْعَمُودِ وَ عَلٰي رَاْسِ اَبيٖكَ الَّذٖي انْكَسَرَ رَاْسُهُ بِالسَّیْفِ فِي الصَّلٰاهِ فِي السُّجْدَةِ و هُوَ صٰائِمٌ فِي الْمَسْجِدِ فٖي شَهْرِ رَمَضٰانَ
41.سلام بر فرق تو که با عمود آهن شکسته شد و سلام بر فرق شکستهی پدرت که با شمشیر شکسته شد در حالی که در نماز در حالت سجده در حالت روزه در مسجد در ماه رمضان بود.
42. اَلسَّلٰامُ عَلیٰ جِسْمِكَ الرَّشٖيد وَ قَبْرِكَ الصَّغٖير وَ كَيْفَ يُدْفَنُ الرَّشٖيدُ فِي قَبْرِ الصَّغٖير؟
42.سلام بر بدن رشید تو و سلام بر قبر کوچک تو و چگونه بدن رشید در قبر کوچک جای میگیرد ؟
43. اَلسَّلاٰمُ عَلیٰ جِسْمِكَ اَلَّذٖي صَارَ اِرْباً اِرْباً وَ كَيْفَ لاٰ يَكُونُ كَذٰلِكَ وَ لَقَدْ ضَرَبَكَ اَرْبَعَةُ آلاٰفٍ رٰامٖي بِالسِّهٰامِ فَمٰاذٰا بَقِيَ مِنْ جِسْمِكَ؟
43.سلام بر جسم تو که تکه تکه شد و چگونه چنین نباشد در حالی که چهار هزار تیرانداز به تیر تو را زدند ، پس از جسم تو چه چیزی باقی ماند ؟
44. اَلسَّلاٰمُ عَلیٰ رَاسِكَ الْمَرْفُوعُ عَلَي الْقَنٰاة وَ يُعَلَّقُ عَلیٰ فَرَسِ عَدُوِّكَ
44. سلام بر سَرِ به نیزه رفتهی تو، سری که به گردن اسب آویزان شد.
45. اَلسَّلاٰمُ عَلٰی عَيْنَيْكَ الَّذٖي ضُرِبٰا بِالسِّهٰامِ
45.سلام بر چشمان تو که با تیر زده شد .
46. اَلسَّلاٰمُ عَلٰی مَشْكِکَ الَّذٖي خُرِقَ بِالسِّهٰامِ فَقُطِعَ اَمَلُكْ
46. سلام بر مشک تو که با تیر پاره شد و امیدت قطع شد .
47. لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلُوا الْعَبّٰاسَ فَضَرَبَهُ رَجُلٌ مِنْهُمْ لَعَنَهُمُ اللَهُ تَعَالٰي بِعَمُودٍ مِنْ حَدِيدٍ فَفَلَقَ هٰامَتَهُ فَسَقَطَ مُخَّ رَاسِه عَلٰی كَتِفَيْهِ وَ انْصَرَعَ عَفٖيراً عَلَي الْاَرْضِ يَجُوزُ بِدَمِهٖ وَ هُوَ يُنادٖي يٰا اَبٰاعَبداللّهِ عَلَيْكَ مِنِّي السَّلاٰم
47. لعنت خدا بر قومى كه عباس را كشتند، و لعنت خدا بر مردی که با ستون آهنى به بر سر عباس زد و قسمتی از فرق سر مباركش بر روی كتفش افتاد كه موجب شد آن حضرت مانند ماهی سرخ گون بر زمین بیافتد و به خون آغشته گردد، در حالی كه صدا می زد: یا اباعبدالله، درود و سلام من بر تو باد.
48. لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَک، وَلَعَنَ اللّهُ مَنْ جَهِلَ حَقَّک وَاسْتَخَفَّ بِحُرْمَتِک، وَلَعَنَ اللّهُ مَنْ حاٰلَ بَيْنَک وَبَينَ مآءِ الْفُراتِ، اَشْهَدُ اَنَّک قُتِلْتَ مَظْلُوماً عَطْشاٰناً وَ اَشْهَدُ اَنَّک نَصَرْتَ اَخیٖکَ الْحُسَیْن حَیاًّ وَ مَیِّتاً
48. لعنت خدا بر هر که تو را به قتل رساند و لعنت کند هر که حق تو را نادیده گرفت و حرمت تو را نگاه نداشت و لعنت خدا بر هر کسی که بین تو و آب فرات قرار گرفت و نگذاشت آب به خیمه ببری؛ شهادت می دهم که مظلومانه و تشنه کشته شدی ، و شهادت میدهم که در حال زنده بودن و بعد از شهادتت برادرت حسین را یاری نمودی
49. وَيْلٌ لِمَنْ حالَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ الْمَاءِ وَ ضَرَبَ رَاسُك بِالْعَمُودِ و قَطَعَ رَاسُكَ و حَمَلَ رَاسَك فِي لُبَبِ فَرَسِهِ وَ وَيْلٌ لِمَنْ لَمْ يَسْمَعْ كَلاَمَكَ
49. وای بر کسی که بین تو آب جدایی انداخت و با عمود به سر تو زد و سرت را قطع نمود و سرت را به سر اسب آویزان نمود وای بر کسانی که کلام تو را نشنیدند.
50. يٰا ضَيْغَمُ يٰا صٰاحِبَ الْعَلَم يٰا غَیْرَةَ اللّهِ ضُرِبَ عَيْنٰاکَ بِالسِّهٰامِ وَ قُتِلْتَ وَ ماٰ رَاَیْتَ كَيْفَ قُتِلَ الْحُسَيْنُ ماٰ رَاَیْتَ كَيْفَ اُسٰارٰي بَنَاتُ رَسُولِ اَللّهِ ؟ فَمٰا رَايَتَ مٰاذٰا وَقَعَ بِالْاَطْفٰالِ وَ النِّسٰاءِ بَعْدَ شَهٰادَتِكَ؟ وَقَعَ اَعْظَمُ اَلْمُصِيبٰاتِ بَعْدَ شَهٰادَةِ اَخيٖكَ الْحُسَيْنِ ،فِرْقَةٌ بِالسُّيُوفِ فِرْقَةٌ بِالرِّمٰاحِ فِرْقَةٌ بِالعَصٰا فِرْقَةٌ بِالحِجٰارَةِ فِرْقَةٌ بِالْخَشَبِ فِرْقَةٌ بِالْخَيْلِ فِرْقَةٌ بِالنَّارِ فِرْقَةٌ لِطَبِ الدُّنْيٰا فِرْقَةٌ قُرْبَةً الي اللَه فِرْقَةٌ لِبُغْضِ اَبيٖكَ فِرْقَةٌ لِاِطاٰعَةِ يَزِيدُ فِرْقَةٌ لِخَوْفِ الْمَوْتِ فِرْقَةٌ قٰالُوا اِنَّ الحُسَينَ خَرَجَ مِنْ دِينِ جَدِّهِ فَدَمُهُ حَلٰالٌ وَ اَهْلُهُ خارِجِيٌ اَلسَّلاٰمُ عَليٰ اَخٖيكَ الَّذٖي سُرِقَ اَعْضٰائُهُ وَ فُرِّقَ بَيْنَ اَعْضٰائِهٖ فَرَاْسُهُ فِي الشّٰامِ وَ بَدَنُهُ فٖي كَربَلٰا، مٰا رَايَتَ مٰاذٰا وَقَعَ فٖي خَرٰابَةِ الشّٰامِ ؟مٰا رَايْتَ مٰاذٰا فَعَلَ الْاَعْدٰاءُ بِبَدَنِ اَخٖيك الْحُسَيْنِ؟ مٰا رَايْتَ ماٰ فَعَلَ بِرَاسِ عَلیٍّ الاَصْغَر؟مٰاذٰا وَقَعَ بِاُخْتِکَ زَیْنَب؟اَیْنَ کُنْتَ یاٰ غَیْرَةَ اللّٰه ؟سَلٰامٌ عَلَیْکَ یٰا صٰاحِبَ مُصیٖبَةِ الْکُبْریٰ
50. ای شیر جنگها، اى صاحب علم، اى مظهر غیرت خداوند ، به چشم تو تیر زدند و کشته شدی، و تو ندیدی که حسین چگونه کشته شد؟ و ندیدی چگونه دختران رسول خدا را به اسارت گرفتند؟ ندیدی که بعد از شهادتت چه بر سر زنها و طفلان آمد ؟ بزرگترین مصیبتها بعد از شهادت برادرت واقع شد، گروهی با شمشیر، گروهی با نیزه، گروهی با عصا، گروهی با سنگ، گروهی با چوب، گروهی با اسب، گروهی با آتش، گروهی به خاطر دنیا، گروهی برای نزدیک شدن به خدا ، گروهی برای بغض پدرت، گروهی برای اطاعت از یزید، گروهی از ترس مرگ، گروهی میگفتند حسین از دین جدش خارج شده است و خونش حلال است و خانوادهی او خارجی هستند. سلام بر برادرت که اعضایش را دزدیدند و اعضایش را جدا جدا کردند، سرش در شام و بدنش در کربلا بود، ندیدی که در خرابهی شام چه گذشت ؟ ندیدی که دشمنان با بدن برادرت حسین چه کردند ؟ ندیدی که با سر علی اصغر چه کردند ؟ چه چیز به خواهرت زینب وارد شد ؟ کجا بودی ای غیرت خداوند ؟ سلام بر تو ای صاحب مصیبت کبری ...
51. يٰا صٰاحِبَ اللِّوٰاءِ ذَهَبْتَ مِنْ عَسْكَرِ اَلْحُسَيْنِ وَ مٰا رَجَعَتَ، كَيْفَ سَقَطْتَ مِنَ الْفَرَسِ اِلَي الْاَرْضِ وَ يَدَيْكَ الْمَقُوطَعَتٰانِ وَ السِّهٰامُ فٖي عَيْنَيْكَ وَ بَدَنِكَ؟ اَنْتَ الَّذِي ذَهَبْتَ حَتّٰي تَرْجِعَ بِالْمٰاءِ لِاَطْفٰالِ اَلْحُسَيْنِ هَلْ جِئْتَ بِالْمٰاءِ؟ اَنْتَ السّٰاقِي الْعَطْشٰانُ وَ كَيْفَ يَمْكِنُ اَلسّٰاقٖي كٰانَ عَطْشاناً ؟اَنْتَ حَامِلُ لِوَاءِ الْحُسَيْنِ وَ كَيْفَ يُمْكِنُ صٰاحِبُ اللِّوٰاءِ كٰانَ مَقْطُوعَتَيِ الْيَدَيْن؟
51 . ای صاحب پرچم و علم تو از لشکر حسین (ع) خارج شدی و دیگر برنگشتی ، چگونه با دستان بریده و تیرهایی در چشم و بدنت بود از اسب به زمین افتادی؟ تو بودی که رفتی برای بچه های حسین آب بیاوری آیا آب آوردی ؟ تو ساقی تشنه لب هستی و چگونه ساقی لب تشنه است ؟ تو حمل کنندهی پرچم حسین هستی و چگونه میشود که پرچمدار دست نداشته باشد ؟
52. يٰا مَنْ ضُرِبَ عَيْناٰكَ بِالسِّهٰامِ أَقَرَّ اللهُ عَيْنَيْكَ بِفَرَجِ مُنْتَقِمِكَ فَأَنْتَ بٰابُ الْحَوٰائِجِ وَ شٰافِعُ مَنْ شِئْتَ يَوْمَ الْفَقْرِ وَ الْفٰاقَة
52. ای کسی که دو چشمش با تیرها زده شد خداوند چشمت را با ظهور منتقمت روشن نماید ، تو در روز فقر و نداری باب الحوائج و شفاعت کنندهی هر که بخواهی هستی.
53. اَلسَّلٰامُ عَلٰی یَدَیِ المَقْطوُعَتَیْن لِلْعَبّٰاسِ وٰا شَوْقٰا اِذٰا کٰانَ یَوْمُ الْقیٰامَة وَ اشْتَدَّ الْأَمْرُ عَلٰى أَهْلِ الْمَحْشَرِ بَعَثَ رَسُولُ اللّهِ أَمیرَالمؤمنین إِلٰى فَاطِمَةَ لِتَحْضُرَ مَقَامَ الشَّفٰاعَةِ فَیَقوُلُ أَمیرُالمؤمنین یٰا فَاطِمَةُ ، مَا عِندَکِ مِنْ أَسْبَابِ الشَّفٰاعَةَ وَ مَا ادَّخَرْتِ لِأَجْلِ هَذَا الیَوم الَّذٖی فیهِ الْفَزَعُ الأکبر ؟ فَتَقُولُ فَاطِمَةُ: یٰا أَمیرَالمُؤمنین ، کَفٰانٰا لِأَجْلِ هٰذَا الْمَقٰامِ الیَدٰانِ المَقْطُوعَتٰان مِنْ اِبْنی الْعَبّٰاسِ
53. سلام بر دو دست قطع شدهی عباس و چه امید بخش است که در روز قیامت وقتی که امر بر اهل محشر سخت شود، پیامبر خدا (ص) امیرالمؤمنین را به سوی فاطمه رهسپار کند تا در مقام شفاعت حضور یابد. امیرالمؤمنین به فاطمه میگوید: ای فاطمه، از اسباب شفاعت چه چیزی در اختیار داری و چه چیزی را برای این روزی که در آن وحشت بزرگ است، نگه داشته‌ای؟ فاطمه میفرماید: ای امیرالمؤمنین، برای این مقام، دو دستان قطع شده پسرم عباس کافی است.
54 .اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ شَفٰاعَةَ الْعَبّٰاس فِی الدُّنْیٰا وَ یَوْمَ خُرُوجٖی مِنَ الدُّنْیٰا وَ يَوْمَ يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيماهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّواصِي وَ الْأَقْدامِ ، يَا مَنْ قَطَعَ يَدَيْكَ خُذْ بِيَدٖي يٰا سٰاقٖي وَ اسْقِنٖي مِنَ الْمَاءِوَ ارْزُقْنِی الرَّجْعَة حَتّٰی اَکوُنَ شَهیٖداً بَیْنَ یَدَیْ صاٰحِبَ الزَّماٰن
54. خداوندا من از تو درخواست دارم شفاعت عباس را در دنیا و در هنگام مرگم روزی من گردانی و شفاعت عباس را روزی من گردانی در روزی که هر کس از چهرهاش شناخته میشود و او را از دست و پا میگیرند ، ای کسی که دو دستت را قطع نمودند دست مرا بگیر ای سقایت کننده مرا از آب سیراب نما، و روزی من گردانی رجعت را تا در پیشگاه امام زمان شهید شوم .
55. یاٰ مَنْ اسْتَجارَ بِکَ الْهُدٰی اَسْتَجیٖرُک يٰا كَاشِفَ اَلْكَرْبِ عَنْ وَجْهِ اَلْحُسَيْنِ اِكْشِفْ كَرْبَنٰا بِحَقِّ اَخٖيك الْحُسَيْنِ ،بِدَمِ الْمَظْلُومِ، بِعَطَشِ الاَطْفٰالِ، بِاَكْبٰادِ الظَّمْآنِ، بِاُذُنِ الْمَخْرُوقِ بِخَيْمَةِ الْمَحْرُوقِ، بِبَدَنِ الْمَضْرُوبِ الْمَسْلُوبِ، بِرَاْسِ الْمَرْفُوعِ بِشَيْبِ الْخَضِيبِ ،بِخَدِّ التَّريٖب، بِالثَّغَرِالْمَقْرُوعِ بِالْقَضِيبِ، بِمَنْ يَسْتَجِيرُ فَلاَ يُجَارُو يَسْتَغٖيثُ فَلاَ يُغَاثُ، بِحَقِّ اَفْوٰاهِ الْيٰابِسٰاتِ وَ الاَعْضٰاءِ الْمُقَطَّعاٰتِ وَ الاَيْدِي اَلْمَغْلُولاٰتِ وَ الاَعْناٰقِ المُكَبَّلاٰتِ، بِحَقِّ عَبَراٰتِ اليَتاٰميٰ وَ ضَجَّتِهِمْ، بِحَقِّ مَن ضُيِّقَ عَلَيهِ الاَرضُ وَ قُتِلَ بَلْ ذُبِحَ بَلْ نُحِرَو رُفِعَ رَاسُهُ وَ وُطِيَ بَدَنُهُ وَ اُدْخِلَ رَاسُهُ فِي التَّنُورِ وَ نُهِبَ اِمْوٰالُهُ وَ اُيْتِمَ اَوْلٰادُهُ وَ كُسِرَ ظَهرُهُ وَ سُلِبَ عِماٰمَتُهُ وَ رِدٰائُهِ و سُرِقَ اعْضَائُهُ وَ ذُبِحَ مِنَ الْقَفاٰ بِحَقِّ مَنْ هُوَ خَدُّهُ تَرٖيب
55. ای کسی که حسین هدایت کننده به تو پناه آورد به تو پناه آوردهام ای کسی که غم و انده را از چهرهی حسین بر طرف میکنی، غم و اندوه را از ما برطرف نما بحق برادرت حسین به حق مظلوم، به حق تشنگی تشنگان ، بحق جگرهای خشکیده ، به حق گوش پاره شده ، به حق خیمهی به آتش کشیده شده ، به حق بدنی که با تازیانه زده شده و لباسهایش غارت شده ، به حق سر بر نیزه بلند شده ، یه حق ریشی که خونی شده است ، به حق صورتی که خاکی شده است ، به حق دندانهایی که با چوب زده شده است ، به حق کسی که پناه میجست ولی پناهی نبود ، کمک میخواست ولی کمکی نبود ، به حق لبهای خشکیده ، بحق اعضای تکه تکه شده به حق دستهای به زنجیر کشیده شده و گردنهایی که به غل و زنجیر کشیده شد به حق اشک چشم بچههای یتیم، به حق ضجهی بچههای یتیم ، به حق کسی که زمین را بر او تنگ نمودند ، به حق کسی که به قتل رسید بلکه ذبح شد بلکه نحر شد و سرش به نیزه رفت و بدنش را اسبان له نمودند ، به حق سری که در تنور رفت و اموالش غارت شد و بچههایش یتیم شدند و پشتش شکسته شد و لباسهایش را به غارت بردند و اعضاء بدنش را دزدیدند و از پشت سر سرش را بریدند و صورتش خاکی شد ..
56 . اَشْهَدُ اَنَّ يَدَيْكَ الْمَقْطُوعَتَيْنِ اَخَذاٰ اَيدِي الْمُذْنِبِينَ يَوْمَ الْفَقْرِ وَ الْفاٰقَةَ
56 . شهادت می دهم که دست های بریده تو در روز فقر و تنگدستی قیامت دست گناهکاران را میگیرد و نجات میدهد .
سلام
به زودی کتاب بارگزاری میشود
این کتاب به سبک کتابهای حسینیه ، شهادتنامه ، پدرنامه میباشد
دوستانیکه میخواهند ما را در نشر این کتابهاکمک کنند به شماره بنده پیام دهند
۰۹۳۹۲۳۷۵۲۳۴
فعلا جلد کتاب بارگذاری میشود
افزودن دیدگاه جدید