در تحت اين عنوان به چند روايت كه از اهل سنت و شيعه به تواتر نقل شده توجه كنيد:

پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: «فاطمه عليهاالسلام پاره ى تن من است، هر كه او را آزار دهد مرا آزار داده است».

پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: «فاطمه عليهاالسلام پاره ى تن من است، آزار مى دهد مرا آنچه او را بيازارد، و غضب مى آورد مرا آنچه او را به خشم آورد.»

اين روايت را با متون مختلف با پنجاه و نه سند، مرحوم علامه امينى رحمه الله در «الغدير» آورده است.

پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: «خدا غضب مى كند به غضب فاطمه عليهاالسلام و راضى مى شود به رضايت فاطمه عليهاالسلام».

پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به حضرت زهرا عليهاالسلام فرمود: خدا غضب مى كند به غضب تو و راضى مى شود به رضايت تو» [ اسدالغابه: 7/ 224. ذخائر العقبى: 39. تذكره الخواص: 310. تاريخ دمشق: 2/ 269، مجمع الزوائد: 9/ 203. الغدير 7/ 231. ]

اين سلسله روايات دو دلالت دارد 1- دلالت منطوقى. 2- دلالت مفهومى.

دلالت منطوق روايات مى گويد: غضب فاطمه عليهاالسلام غضب خدا و غضب پيامبر است، و شادى و رضايت او شادى و رضايت خدا و پيامبر است. هر جا غضب فاطمه عليهاالسلام بود، غضب خدا و پيامبر نيز هست، هر جا رضايت فاطمه عليهاالسلام بود رضايت خدا و پيامبر نيز هست.

با توجه به اين معنى كه غضب و رضاى ذات احديت، جز به حق نيست و معيارى جز حق ندارد، دلالت مفهومى روايت مشخص مى شود كه غضب فاطمه در اين است كه از حق تجاوز شده و رضايت فاطمه در اين است كه به حق عمل شده است.

با در نظر گرفتن منطوق و مفهوم آيه، معلوم شد كه فاطمه عليهاالسلام معيار حق است، غضب او علامت تجاوز از حق و رضايت او علامت چنگ زدن به حق است.

از فاطمه اى كه معيار حق است، مطالبه ى شاهد مى شود؟! از فاطمه اى كه حق است مطالبه شاهد مى شود؟! او غير حق چيزى نمى گويد. نه فقط كارهاى شخصى او بر طبق حق است، بلكه در هر امرى معيار حق است. و بالاخره آيا بعد از حق جز ضلالت و گمراهى خواهد بود. «فماذا بعد الحق الا الضلال» [ «با اين حال، بعد از حق، چه چيزى جز گمراهى وجود دارد». يونس: 32. ]

با توجه به اين دو دسته روايات، آيا جايگاهى براى عمل خليفه كه از حضرت شاهد مى خواهد باقى مى ماند؟ آيا از كسى كه گواهش خداوند است و پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم او را معيار حق قرار داده است، شاهد خواستن جز اعمال نظر شخصى، مفهوم ديگرى دارد؟ اعمال نظر خود در مقابل نظر خداى تبارك و تعالى، اعمال نظر خود در مقابل نظر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم است.