قيام امام عليه السلام
از مجموعهي رواياتي كه پيشوايان معصوم (عليهمالسلام) دربارهي وقايع قيام حضرت مهدي موعود (عجل الله تعالي فرجه الشريف) فرمودهاند چنين برميآيد كه: آن گرامي پس از غيبتي طولاني, به فرمان خدا در مكه و كنار كعبه (ميان ركن و مقام) ظهور ميفرمايد, پرچم و شمشير و عمامه و پيراهن پيامبر با اوست, و بوسيلهي فرشتگان ياري ميشود؛ خشمگين و خونخواه قيام ميكند, و به قتل بيامان دشمنان خدا و اسلام ميپردازد و از ستمگران انتقام ميگيرد.
ياران ويژهي او سيصد و سيزده نفرند كه در مكه با او بيعت ميكنند, و امام مدتي در مكه ميماند و بعد به سوي مدينه ميآيد. ياران او مرداني جنگجو و سلحشور و صالح و با ايمان و راهبان شب و شيران روزند, دلهاشان چون آهن محكم است, و در اطاعت از آن حضرت بسيار كوشا هستند, و به هر سو رو آورند پيروز ميشوند.
امام (عليه السلام) پس از مبارزاتي در مدينه با سپاه خود به سوي عراق و كوفه ميآيد, در كوفه با سيد حسني ملاقات ميكند و سيد حسني و سپاهيانش با امام بيعت ميكنند, و عيساي مسيح (عليه السلام) نيز از آسمان فرود آمده امام را ياري ميكند و در نماز به امام اقتدا مينمايد.
مركز حكومت امام، كوفه است و امام شرق و غرب جهان را فتح كرده است و اسلام را بر سراسر جهان حكمفرما ميسازد, و دين را تجديد ميكند و از چهرهي اسلام راستين غبار نادرستيها را ميزدايد؛ طبق كتاب خدا و سنت پيامبر رفتار و حكومت ميفرمايد و مانند اميرمؤمنان غذايش ساده و لباسش خشن است.
در حكومت امام, بركات زمين آشكار و ثروت و نعمت و ميوه و محصولات بسيار ميشود, فقر از بين ميرود و همگان چنان در رفاه و نعمت خواهند بود كه كسي براي پرداخت زكات و صدقه فقيري نمييابد و بهر كس رجوع كند، كسي از او نميپذيرد. و به شوق مجاورت با امام (عليه السلام) آنقدر از مؤمنان و پيروان در كوفه ساكن ميشوند كه براي گنجايش نمازگزاراني كه به امام اقتدا ميكنند، مسجدي بسيار وسيع بنا ميكنند كه هزار در دارد.
در حكومت امام (عليه السلام) عدل و امنيت چنان در همه جا سايه گستر ميشود كه اگر پيرزني طبقي طلا و جواهر برسر گيرد و به تنهايي و پياده از شهري به شهري برود، كسي مزاحم او نميگردد و در ثروت او طمع نميكند.
زمين گنجينهها و دفينههاي خود را براي امام (عليه السلام) ظاهر ميسازد و امام تمام ويرانيهاي ستمديدگان را آباد ميكند, وقتي آن گرامي قيام كند، خداوند به ديدگان و گوشهاي پيروان او مدد ميبخشد تا حائلي ميان آنان و امامشان نباشد و او با آنان سخن ميگويد و آنان سخن او را ميشنوند و به او مينگرند در حاليكه امام در جاي خود قرار دارد؛ هنگام ظهور آن حضرت خدا دست لطف و رحمت خود را بر سر بندگان خويش ميگذارد و عقلهاي آنان كامل ميشود؛ آن گرامي ميان مردم بروش حضرت داود و حضرت محمد (صلّي الله عليه و آله وسلّم) داوري ميكند و هر چه را رسول گرامي اسلام (صلّي الله عليه و آله وسلّم) انجام داد، انجام ميدهد و همانند رسول خدا سنتهاي جاهلي را از بين ميبرد و اسلام را دوباره حيات ميبخشد.
اللهم صلّ عليه و علي آبائه الطاهرين و عجّل فرجه الشريف و سهّل مخرجه واقض جميع حوائجه برحمتك يا أرحم الراحمين و آخر دعوانا أن الحمد لله رب العالمين.
افزودن دیدگاه جدید