برای دریافت جواب این سوال باید به چند نکته توجه کرد:

۱-یکی از خصیصه های انسان، توان انتخاب و داشتن اختیار است. و انتخاب و اختیار بدون داشتن دو راهی بی معناست. نمی توان دست و پای کسی را بست و او را زندانی کرد، سپس به او گفت : مختاری هر جا که بخواهی بروی!!

برای همین خدای متعال در کنار فرشته ها و وجدان انسان، شیطان و نفس اماره را قرار داده، تا همیشه برای انسان گزینه های متعددی ایجاد کنند و انسان در بین آن گزینه ها به انتخاب دست بزند.

۲-تمام نیازهای انسان، پاسخ های منطقی و مشروع دارد. و هیچ طلبی در انسان، بدون راه حل صحیح رها نشده است. اگر انسان به غذا نیاز دارد، صدها غذای حلال برای او قرار داده شده است. اگر انسان میل جنسی دارد، راه ازدواج باز گذاشته شده و بلکه بدان ترغیب نیز شده است. اگر انسان نیاز به تفریح دارد، توصیه شده که مومن یک بخش از روزش را صرف تفریحات حلال بکند و ...

قُلْ مَنْ حَرَّمَ زينَةَ اللَّهِ الَّتي‏ أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّيِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِيَ لِلَّذينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا خالِصَةً يَوْمَ الْقِيامَةِ (۳۲ اعراف) بگو: «چه كسى زينتهاى الهى را كه براى بندگان خود آفريده، و روزي هاى پاكيزه را حرام كرده است؟!» بگو: «اينها در زندگى دنيا، براى كسانى است كه ايمان آورده‏ اند (اگر چه ديگران نيز با آنها مشاركت دارند ولى) در قيامت، خالص (براى مؤمنان) خواهد بود.

۳- شیطان با اغواگری و وسوسه های خود انسان را فریب می دهد و بدی ها را در چشم انسان می آراید و این گونه است که انسان طالب زشتی می شود و خود را مشتاق چیزی نشان می دهد که به زیانش است:

قالَ رَبِّ بِما أَغْوَيْتَني‏ لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعينَ (۳۹ حجر) شیطان گفت: «پروردگارا! چون مرا گمراه ساختى، من (نعمتهاى مادّى را) در زمين در نظر آنها زينت مى ‏دهم، و همگى را گمراه خواهم ساخت.

از این روست که انسان در مواقعی، حتی طالب آن می شود که چیز بهتر را با چیز بدتر عوض کند:

 أَ تَسْتَبْدِلُونَ الَّذي هُوَ أَدْنى‏ بِالَّذي هُوَ خَيْر (۶۱ بقره) موسى گفت: «آيا غذاى پست‏ تر را به جاى غذاى بهتر انتخاب مى‏ كنيد؟!

در حالی که اندکی اندیشه کردن، و مهار کردن شهوات با تعقل و اندیشه، انسان را متوجه آن می کند که خواسته هایش را می تواند به شکل معقول تر و پر ثمرتری تعقیب کند.

۴- سبک زندگی انسان و بستری که خود را در آن قرار می دهیم، تعیین کننده آن است که راههای حلال برایمان آسان تر و فراوان تر باشد، یا آنکه حرام ها راحت تر و سهل الوصول تر شوند.

کسی که مدتها با عده ای معتاد و خلافکار نشست و برخواست داشته، بسیار راحت می تواند مواد افیونی و ... به دست آورد. در حالی که اگر شخص متشخص و آبرومندی باشد، قطعا برای یافتن این گونه موارد به دردسر خواهد افتاد و چه بسا هر خلافکاری، درخواست او را نوعی دام ببیند و از آن فرار کند.

بنابراین کم یا زیاد بودن راه های حلال یا حرام در زندگی مان، بستگی به آن دارد که خود چگونه زندگی کرده ایم و اگر به درستی زندگی کرده باشیم، قطعا گزینه های حلال و مشروع در زندگی مان بسیار فراوان تر و دم دست تر خواهند بود. و مدام احساس منع از جانب خدای متعال نمی کنیم.