جناب عمار ياسر از اصحاب خاص پيامبر صلی الله علیه و آله و دارای ايمان فوق العاده ای بود و آیات متعددی از جمله آیۀ (مَنْ كَفَرَ بِاللَّهِ مِنْ بَعْدِ إيمانِهِ إِلاَّ مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإيمانِ) هر كس پس از ايمان آوردن خود به خدا كفر ورزد [عذابى سخت‏ خواهد داشت] مگر آن كس كه مجبور شده و[لى] قلبش به ايمان اطمينان دارد (106- النحل)
در مورد عمار یاسر نازل شده است.

و رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله فرمود: إِنَّ عَمَّاراً مَلِي ءٌ إِيمَاناً مِنْ قَرْنِهِ إِلَى قَدَمِهِ وَ اخْتَلَطَ الْإِيمَانُ بِلَحْمِهِ وَ دَمِهِ؛
عمار از سر تا قدمش مملو از ايمان است و ايمان با گوشت و خونش آميخته شده است.

او بعد از پيامبر صلی الله علیه و آله پيوسته از حامیان امام على علیه السلام بود، و وقتي كه جنگ صفين شروع شد، همراه امام علیه السلام بود.
 

روزى از صف لشکر امام خارج شد و در مقابل صف دشمن قرار گرفت و فرمود:
اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ أَنِّي لَوْ أَعْلَمُ أَنَّ رِضَاكَ فِي أَنْ أَقْذِفَ بِنَفْسِي فِي هَذَا الْبَحْرِ لَفَعَلْتُ. اللَّهُمَّ إِنَّكَ تَعْلَمُ أَنِّي لَوْ أَعْلَمُ أَنَّ رِضَاكَ أَنْ أَضَعَ ظُبَةَ سَيَفِي فِي بَطْنِي ثُمَّ أَنْحَنِيَ عَلَيْهَا حَتَّى يَخْرُجَ مِنْ ظَهْرِي لَفَعَلْتُ. اللَّهُمَّ وَ إِنِّي أَعْلَمُ مِمَّا أَعَلَمْتَنِي أَنِّي لَا أَعْمَلُ الْيَوْمِ عَمَلًا هُوَ أَرْضَى لَكَ مِنْ جِهَادِ هَؤُلَاءِ الْقَاسِطِينَ وَ لَوْ أَعْلَمُ الْيَوْمَ عَمَلًا أَرْضَى لَكَ مِنْهُ لَفَعَلْتُهُ؛
خدايا! تو مى دانى که اگر بدانم رضاى تو در اين است كه خود را در دريا بيفكنم، خواهم افکند.
پروردگارا! اگر بدانم رضاى تو در آن است كه نوک شمشير را بر شكم نهاده و خود را بر آن بيفكنم تا از قفا و پشت خارج شود، انجام مى دهم.
و از آنچه به من آموخته ای می دانم که هیچ کاری امروز نزد تو مورد رضایت تر از این نیست که با این فاسقان بجنگم.
اگر عملى كه تو را بهتر خشنود سازد سراغ مى داشتم،آن را اختيار میكردم.
 

آن گاه صداي عمار بلند شد و فرمود: هر كه خشنودى خدا را مى خواهد و به سوى مال و فرزندان نمى خواهد برگردد، به سوى من آيد.