اولا مساله توسل بین شیعه و سنی مساله ای اختلافی نیست. بلکه این مساله بین همه فرقه های اسلامی مورد قبول است. و تنها گروهی که توسل را بهانه ای برای تکفیر مسلمانان قرار داده اند، وهابیون هستند.

ثانیا دقت کنید که نتیجه احتیاط به معنای همراهی با وهابیون نیست. اگر احتیاط به این معنا باشد که شما در عمل توسل نکنید؛ شاید بتوان آن را صحیح دانست. اما اگر منظور از احتیاط، اعتقاد به غلط بودن توسل و شرک دانستن آن است، این تکفیر مسلمانان است. و از احتیاط بسیار دور است.
لا تَقُولُوا لِمَنْ أَلْقى‏ إِلَیْكُمُ السَّلامَ لَسْتَ مُؤْمِناً؛(نساء ۹۴) به كسى كه نزد شما اظهار اسلام مى‏‌كند، نگویید: مؤمن نیستى.

و اعتقادی بر خلاف آیات و روایات است. و اگر منجر به تکذیب این آیات و روایات شود خود می تواند نوعی کفر باشد.
ثالثا ادله و دلایل مجاز بودن توسل، آن قدر روشن و واضح است که جایی برای این گونه موضع گیری نیست. مگر اینکه کسی قدر و شان خود را نشناخته باشد و هر نوع شبهه ای را بدون در نظر گرفتن توان خود مطالعه کند.