بررسي روايات حرمت متعه در كتاب هاي شيعه

بررسي روايات حرمت متعه در كتاب هاي شيعه

حرمت متعه در فتح خيبر:

طوسي در كتاب التهذيب 2/186 والاستبصار 3/142 و الحر العاملي در كتاب وسائل شيعه 14/441 نقل مي نمايند:

از زيد بن علي روايت است كه ايشان از پدرانشان و آنان نيز از حضرت علي نقل مي كنند كه ايشان فرمودند: پيامبر اكرم در روز فتح خيبر گوشت الاغ و نكاح موقت و متعه را حرام گرداندند. پاسخ اين مساله در برابر حليت متعه چيست؟

 

پاسخ:

در پاسخ به اين سؤال بايد گفت: در همان مصادري که اين روايت را از آنها نقل نموده است پاسخ اين اشکال داده شده است؛ در کتاب تهذيب بعد از ذکر اين روايت آمده است:

فان هذه الرواية وردت مورد التقية وعلى ما يذهب إليه مخالفوا الشيعة، والعلم حاصل لكل من سمع الاخبار ان من دين أئمتنا عليهم السلام إباحة المتعة فلا يحتاج إلى الاطناب فيه.

تهذيب الأحكام ج 7 ص 251

 

در کتاب استبصار نيز مي فرمايد:

فالوجه في هذه الرواية أن نحملها على التقية لأنها موافقة لمذاهب العامة والاخبار الأولة موافقة لظاهر الكتاب وإجماع الفرقة المحقة على موجبها فيجب أن يكون العمل بها دون هذه الرواية الشاذة.

الاستبصار ج 3 ص 142

 

اهل سنت حليت متعه را نظر عده زيادي از اهل بيت مي دانند؛ بنا بر اين مضمون اين روايت مخالف کلام شيعه و اهل سنت است.

جداي از اين مطلب بايد گفت: نه علماي شيعه و نه بزرگان علماي اهل سنت حرمت متعه در خيبر را قبول ندارند و حتي روايـتي را که در صحيح بخاري به همين مضمون از اميرمؤمنان نقل شده است همان طوري که در متن اين مقاله آمده است - از اشتباهات زهري مي دانند؛ بنابراين، اين روايت قطعا تقيه اي بوده و موافق با مضمون روايت دروغين زهري است.

 

نيز در مورد اين روايت بايد گفت که در آن بحث حرمت گوشت الاغ اهلي مطرح شده است که در اين مطلب نيز مخالف اجماع شيعه است؛ و شيعه آن را تنها کراهت مي دانند.

 

با وجود نكاح دائم، نيازي به ازدواج موقت نيست:

محمد بن يعقوب كليني در الكافي روايتي را از علي بن يقطين نقل مي كند كه ايشان از حضرت علي درباره حلیت و حرمت نكاح موقت و متعه پرسيدند، ايشان ((حضرت علي)) در جوابشان فرمودند:

شما به آن هيچ نيازي نداريد و خداوند متعال به وسيله نكاح دائم شما را از آن مستغني گردانده است.

(الفروع من الكافي 2/43 و وسائل الشيعه 14/449) پاسخ اين مساله در برابر حليت متعه چيست؟

 

پاسخ:

پاسخ اين روايت، با نقل درست و بدون تحريف روايت آشکار مي گردد:

علي بن إبراهيم، عن أبيه، عن ابن أبي عمير، عن علي بن يقطين قال: سألت أبا الحسن موسى (عليه السلام) عن المتعة فقال: وما أنت وذاك فقد أغناك الله عنها، قلت: إنما أردت أن أعلمها، فقال: هي في كتاب علي (عليه السلام)، فقلت: نزيدها وتزداد؟ فقال: وهل يطيبه إلا ذاك.

الكافي ج 5 ص 452

 

از علي بن يقطين از ثروتمندترين مردمان دوران خويش و کسي که به دستور حضرت موسي بن جعفر عليه السلام وزارت هارون الرشيد را پذيرفته بود تا بتواند در حد امکان مانع ظلم وي به شيعيان شود - روايـت شده است که گفت: از موسي بن جعفر عليه السلام در مورد متعه سؤال نمودم، پس حضرت فرمود: تو ديگر با متعه چه کار داري؟ زيرا خداوند تو را از آن بي نياز ساخته است !!! (تو که از ثروتمنداني و همسران متعدد و کنيزکان بسيار داري؛ تو ديگر براي چه در مورد متعه سؤال مي کني)

پاسخ دادم: مي خواستم بدانم؛

حضرت فرمودند: در کتاب اميرمؤمنان موجود است (در نظر ما اهل بيت حلال است).

پرسيدم: آيا مي توانيم آن را زياده از چهار عدد بگيريم وآيا زياد مي شود؟

فرمودند: آيا چيزي غير از اين سبب شيريني متعه مي شود؟ - همين است که سبب گوارايي متعه شده است که هر تعداد که مايل بودي مي تواني به متعه بگيري -

 

زنان فاجره، مرتكب نكاح موقت مي شوند:

در روايتي كه هشام بن حكم آن را از ابي عبدالله نقل مي كند چنين مي فرمايد: كه حضرت ابوعبدالله فرمودند: زنان فاجره و فاسقه مرتكب نكاح موقت مي شوند و زنان پاكدامن و محصنه از آن پرهيز مي نمايند.

(بحار الانوار 100/ 318 و السرائر 483).

پاسخ به اين مساله در برابر حليت متعه چيست؟

در روايتي ديگر كه توسط عبدالله بن سنان نقل شده است چنين وارد شده است كه ايشان مي فرمايند از حضرت ابوعبدالله درباره ي نكاح موقت پرسيدم ايشان فرمودند: خود را با آن چركين و كثيف نگردان (بحار الانوار 100/318 و السرائر 66)

پاسخ به اين مساله در برابر حليت متعه چيست؟

پاسخ:

همانطور که در پاسخ به سؤال اول گفته شد، حکم به حلیت متعه از مطالبي است که شيعه و ائمه ايشان بدان معروف هستند؛ و به همين جهت تمامي روايات مخالف با اين مطلب از طرف شاگردان مکتب ائمه حمل بر تقيه گرديده است.

افزودن دیدگاه جدید