بسم اللّه الرحمن الرحيم

فهرست مطالبی که در ضمن چند مقاله خواهد آمد:

مشروعيت ازدواج موقت در کتاب هاي اهل سنت

متعه چيست؟

اتفاق شيعه وسني در تعريف متعه و ازدواج دانستن آن:

اتفاق شيعه و سني در اينکه متعه در صدر اسلام مدتي جايز بوده است:

اختلاف بين شيعه وسني در مورد متعه در چيست؟

ادله حليت متعه:

1- كلام خداوند متعال:

اثبات نزول اين آيه در مورد متعه:

2- نهي عمر از دو متعه حلال

مدارک اين روايت در کتب اهل سنت

ماجراي يحيي بن اکثم و اين روايت:

ماجراي مامون خليفه عباسي و اين روايت:

3- روايات دال بر حليت متعه در کتب اهل سنت:

4- كلام اميرمؤمنان و ابن عباس: اگر عمر از متعه نهي نمي کرد جز افراد بدبخت زنا نمي کردند:

5- نظر صحابه، تابعين و علماي اهل سنت و سيره آنها در مورد متعه:

مالك بن أنس:

احمد بن حنبل:

صحابه اي متعه کرده و يا آن را جايز مي دانسته اند:

تابعين و يا علماي اهل سنت که متعه کرده و يا آن را جايز دانسته اند:

آيا متعه نسخ شده است؟

1- نسخ با آيه سوره مومنون:

2- نسخ با آيه ميراث:

نسخ با نهي رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم در غزوه خيبر:

آيا صحيح است که اميرمؤمنان فرموده اند متعه در خيبر نسخ شد؟

آيا شما قبول مي کنيد که کسي با خواهر يا مادر شما متعه کند

1 - گفتگو ميان امام باقر عليه السلام و ليثي:

2 - گفتگو ميان ابو حنيفه و مؤمن طاق :

برخی سؤالهای اهل سنت به همراه جواب

متعه چيست؟

مساله متعه يا ازدواج موقت، از جمله مسائلي است که اختلاف بين شيعه و سني در مورد آن بسيار شديد بوده و اهل سنت از آن به عنوان حربه اي بر ضد شيعه استفاده مي کنند.

اتفاق شيعه وسني در تعريف متعه و ازدواج دانستن آن:

در ابتدا بايد به اين نكته اشاره كرد كه همگي علماي مذاهب در اين نکته اتفاق دارند که "متعه ازدواجي است که در آن مرد و زن مدت زماني را براي عقد معين مي کنند و پس از گذشتن مدت، خود به خود محرميت از بين رفته و احتياجي به طلاق ندارد ".

قال أبو عمر (بن عبد البر) لم يختلف العلماء من السلف والخلف أنّ المتعة نكاح إلى أجل لا ميراث فيه، والفرقة تقع عند انقضاء الأجل من غير طلاق. وقال ابن عطية: وكانت المتعة أن يتزوج الرجل المرأة بشاهدين وإذن الولي إلى أجل مسمّى، وعلى أن لا ميراث بينهما، ويعطيها ما اتفقا عليه، فإذا انقضت المدة فليس له عليها سبيل ويستبرئ رحمها: لان الولد لا حق فيه بلا شك، فإن لم تحمل حلت لغيره.

تفسير قرطبي ج5 ص132

ابو عمر (بن عبد البر) گفته است که هيچ يک از علماي سلف و گذشته در اين اختلاف نداشته اند که متعه، ازدواجي است که در آن ارث نيست و جدايي در آن با گذشتن مدت و بدون طلاق صورت مي گيرد. وابن عطيه گفته است: متعه اين است که شخص با زن ازدواج کند و دو شاهد و اذن ولي داشته باشد و تاريخ (براي انتهاي عقد) معين کند. و چنين است که ارثي در بين آن دو نباشد و اينکه هر مقداري را که بر آن موافقت نمودند، (به عنوان مهر زن) به وي بدهد. پس وقتي که مدت زمان گذشت ديگر مرد راهي بر اين زن نخواهد داشت (ديگر همسر او نيست) و زن بايد عده نگه دارد. زيرا فرزند در متعه به پدر ملحق مي شود. پس اگر اين زن عده باردار نشد (عده نداشت) براي ديگران حلال مي شود (مي توانند با وي ازدواج کنند).

تفسير طبري ج5 ص 12 سوره نساء ذيل آيه 24 نيز همين مطلب را مي گويد.