الف) جنايات وهابيون در سوريه:

در سال 1225 هجري قمري وهابيان به شام (سوريه فعلي) يورش بردند و دارائي همه‌ی مردم را تاراج كردند و غلات را سوزاندند و مردمان بي‌گناه را كشتند و زنان را اسير كردند و كودكان را به قتل رساندند و خانه‌ها را ويران ساختند و فساد و آشوب به راه انداختند.

ب) جنايات وهابيون در اردن:

در سال 1343، جمعى از وهّابى‌ها ناگهان به اردن يورش بردند و مردم بى‌اطلاع «ام العمد» و همسايه آنان را مورد هجوم قرار دادند، مردان و زنان بى‌گناه را کشتند و اموال آنان را غارت کردند. اما طولى نکشيد که با رانده شدن برخى و اسارت عده‌اى ديگر، عقب‌نشينى کردند که البته اسيران وهّابى به فرمان انگليس آزاد شدند.

در سال 1346 وهابيان دوباره با سپاهى متشکل از سى‌هزار نفر به اردن حمله کردند و قتل و غارت و خونريزى شديدى به راه انداختند.

ج) جنايات وهابيان در يمن:

در سال 1341 وهابيان با حجاج يمني كه خلع سلاح بودند و هيچ گونه وسيله‌ی دفاعي با خود نداشتند، رو برو شدند. آنان ابتدا با حجاج همراه شدند و به ايشان امان دادند ولي بعداً نيرنگ به كار بردند و وقتي كه به دامنه‌ی كوه رسيدند، وهابيان در قسمت بالا و پهناي كوه قرار گرفتند و حجاج يمني در پايين كوه قرار گرفتند، سپس وهابيان دهانه‌ی توپ‌ها را به سوي حجاج يمني گرفته و همه را به گلوله بستند و تمامي حجاج يمني را كه هزار نفر بودند، كشتند به جز دو مرد كه فرار كردند و جريان كشتار وحشيانه‌ی حجاج يمني را به دست وهابيان، به اطلاع مردم رساندند.