این مطلب در روایات بسیاری آمده است که چند نمونه آن بیان می شود:

حضرت سجّاد علیه السّلام فرموده اند: مائیم امامان مسلمین، و حجّتهاى خدا بر جهانیان، و سروران أهل ایمان، و رهبران پیشانى سفیدان از وضو، و اولیاى مؤمنین، و مائیم امان أهل زمین، مانند ستارگان كه امان أهل آسمانند، و مائیم كسانى كه خداوند بخاطرشان زمین را از نابودى با اهلش باز مى ‏دارد، و بخاطر ما باران را مى ‏باراند، و رحمت را نشر مى‏ دهد، و بركات زمین را خارج‏ مى‏سازد، و اگر ما در زمین نبودیم؛ زمین  اهلش را فرو مى ‏برد. سپس فرمود: از آفرینش زمین و خلق آدم تا حال؛ زمین از حجّت خدا خالى نمانده، كه آنان یا ظاهر و مشهور هستند یا غایب و پنهان، و تا روز قیامت از حجّتى الهى خالى نخواهد ماند، و گر نه خداوند عبادت نمى ‏شد.[۱]

راوی می گوید:  محضر امام صادق علیه السّلام عرضه داشتم: آیا زمین بدون امام باقى مى‏ ماند؟ حضرت فرمودند: اگر زمین بدون امام باقى بماند فرو خواهد رفت.[۲]

سلیمان بن جعفر جعفرىّ گوید: از امام رضا علیه السّلام سؤال كردم: آیا زمین بدون حجّت باقى خواهد ماند؟ فرمودند: اگر زمین- و لو به مدّت یك چشم بهم زدن- خالى از حجّت باشد، اهل خود را فرو خواهد برد.[۳]

امام باقر (علیه السلام) می فرمایند:  اگر امام را از زمین بردارند اهل خود را در موج گیرد چنانچه دریا اهل خود را در موج گیرد.[۴]

از اشارات خود این روایات و آیات قرآنی نیز دلیل مساله روشن است. خدای متعال بشر را برای عبادت خود آفریده است. و اگر امامی نباشد که بشر را از اشتباهات بازدارد و عبادت عالی از سوی امام انجام نگیرد، طبیعتا دلیلی برای باقی ماندن بشر نخواهد ماند. و بدون امام خلیفه الهی در زمین نخواهد بود تا هدف آفرینش انسان محقق شود:

«وَ ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِیَعْبُدُونِ[ذاریات/۵۶] من جنّ و انس را نیافریدم جز براى اینكه عبادتم كنند (و از این راه تكامل یابند و به من نزدیك شوند)!»

[۱]. الإحتجاج على أهل اللجاج، ج‏۲، ص: ۳۱۷.
[۲]. علل الشرائع، ج‏۱، ص: ۱۹۶.
[۳]. عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج‏۱، ص: ۲۷۲.
[۴]. كمال الدین و تمام النعمة، ج‏۱، ص: ۲۰۳.