اولا باید بدانیم که با اتکا به عقل بشری نمی توان وجود جن را انکار کرد. چون عدم دیدن اجنه دلیل بر نبودن آنها نیست و کسانی که مساله جن را از خرافات می دانند، در واقع با ظاهری عاقلانه، بر خلاف عقل حکم می کنند و ندیدن را دلیل نبودن گرفته اند. بنابراین راه اثبات وجود جن و مسائل مربوط به آن، از طریق براهین عقلی نیست. کما اینکه راه یافتن خرافات بسیار در لسان عموم، سبب می شود که مطالب مشهور در بین مردم نیز قابل اعتماد نباشند. و بهترین راه و قابل اعتماد طرین آنها، مراجعه به وحی و سخنان اولیاء الهی است که از عوالم غیب مطلع هستند.

در این مرحله باید بگوییم که تسخیر جن، در قرآن تائید شده است. چون تسخیر جن به این معنا است که کسی جن را اسیر کند و استثمار نمایدش ، تا مقصد خود را بوسیله او برآورده سازد . این مانند آن است که غل و زنجیر به گردن کسی اندازد و به جبر ، از او بهره برداری نمایند . و  داستان حضرت سلیمان در قرآن بیانگر این مساله است که گروهی از اجنه تحت فرماندهی حضرت سلیمان برای او کار کرده و تا زمانی که از مرگ حضرت سلیمان با خبر نشده بودند، در تحت خواری این تسخیر بوده اند:

«وَ حُشِرَ لِسُلَیْمانَ جُنُودُهُ مِنَ الْجِنِّ وَ الْإِنْسِ وَ الطَّیْرِ فَهُمْ یُوزَعُونَ[نمل/۱۷] لشكریان سلیمان، از جنّ و انس و پرندگان، نزد او جمع شدند آن قدر زیاد بودند كه باید توقّف مى‏ كردند تا به هم ملحق شوند!»

«وَ لِسُلَیْمانَ ...  وَ مِنَ الْجِنِّ مَنْ یَعْمَلُ بَیْنَ یَدَیْهِ بِإِذْنِ رَبِّهِ وَ مَنْ یَزِغْ مِنْهُمْ عَنْ أَمْرِنا نُذِقْهُ مِنْ عَذابِ السَّعیرِ[سبا/۱۲] و براى سلیمان ... و گروهى از جنّ پیش روى او به اذن پروردگارش كار مى ‏كردند و هر كدام از آنها كه از فرمان ما سرپیچى مى ‏كرد، او را عذاب آتش سوزان مى ‏چشانیم!»

خفت و خواری اجنه در این اعمال از آیه فوق و بحث عذاب آن روشن می شود همانگونه که در آیه ذیل نیز صریح تر بیان شده است:

«فَلَمَّا قَضَیْنا عَلَیْهِ الْمَوْتَ ما دَلَّهُمْ عَلى‏ مَوْتِهِ إِلاَّ دَابَّةُ الْأَرْضِ تَأْكُلُ مِنْسَأَتَهُ فَلَمَّا خَرَّ تَبَیَّنَتِ الْجِنُّ أَنْ لَوْ كانُوا یَعْلَمُونَ الْغَیْبَ ما لَبِثُوا فِی الْعَذابِ الْمُهینِ[سبا/۱۴] (با این همه جلال و شكوه سلیمان) هنگامى كه مرگ را بر او مقرّر داشتیم، كسى آنها را از مرگ وى آگاه نساخت مگر جنبنده زمین [موریانه‏] كه عصاى او را مى‏ خورد (تا شكست و پیكر سلیمان فرو افتاد) هنگامى كه بر زمین افتاد جنّیان فهمیدند كه اگر از غیب آگاه بودند در عذاب خواركننده باقى نمى ‏ماندند.»

از سویی نیز نمی توانیم ماجرای ارتباط انسان با جن را از پدیده های عجیب و منحصر به دوران خاصی بدانیم. چون بنابر آیات قرآنی ارتباط انسان ها با اجنه، مساله ای است که نسبتا زیاد روی می دهد:

«كانَ رِجالٌ مِنَ الْإِنْسِ یَعُوذُونَ بِرِجالٍ مِنَ الْجِنِّ فَزادُوهُمْ رَهَقاً[جن/۶] مردانى از بشر به مردانى از جنّ پناه مى‏بردند، و آنها سبب افزایش گمراهى و طغیانشان مى ‏شدند!»

«وَ یَوْمَ یَحْشُرُهُمْ جَمیعاً یا مَعْشَرَ الْجِنِّ قَدِ اسْتَكْثَرْتُمْ مِنَ الْإِنْسِ وَ قالَ أَوْلِیاؤُهُمْ مِنَ الْإِنْسِ رَبَّنَا اسْتَمْتَعَ بَعْضُنا بِبَعْضٍ[انعام/۱۲۸] در آن روز كه (خدا) و روزى كه همگان را گرد آورد و گوید: اى گروه جنیان، شما بسیارى از آدمیان را پیرو خویش ساختید. یارانشان از میان آدمیان گویند: اى پروردگار ما، ما از یكدیگر بهره ‏مند مى ‏شدیم.»

دقت در آیه فوق نشان می دهد که در اکثر روابط جنیان با انسان ها، اگر چه انسان فوایدی در ارتباط می بیند، اما در اصل فرماندهی توسط جنیان است! و این تائیدی بر این مطلب است که در تسخیرهای رایج در واقع انسان اسیر جنیان می شود. و اعمالی که برای تسخیر جنیان انجام می شود، در واقع باز کردن در قفسی است که جنیان به سبب آن نمی توانند بر بشر مسلط شوند.

البته طبیعی است که خرافات در این موضوع بسیار است. که سبب می شود اعتماد به مشهورات از بین برود. اما مطالبی که بیان شد، مطالبی مسلم است.