๓.โองการที่ ๖๑ ซูเราะฮฺอาลิอิมรอน กล่าวถึงกลุ่มชนที่เป็นตัวแทนของสัจธรรมในการกล่าวสาบถถึงความสัตย์จริงของอิสลามกับพวกนัศรอนีซึ่งผู้ที่พ่ายแพ้ในวันนี้จะได้รับการสาปแช่งจากอัลลอฮฺในฐานะของผู้อธรรมและพูดโกหก และในวันนั้นท่านศาสดา (ศ็อลฯ) ได้พาท่านหญิงฟาฏิมะฮฺ (อ.) ผู้เป็นตัวแทนของสตรี ท่านอิมามอะลี (อ.) ผู้เป็นชีวิตของท่านศาสดา และท่านอิมามฮะซันและอิมามฮุซัยนฺอยู่ในฐานะบุตรของท่านศาสดา (ศ็อลฯ) ออกไปทำการสาบถก อัลกุร-อานกล่าวว่า

فَمَنْ حَآجَّكَ فِيهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْاْ نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَكُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَكُمْ وَأَنفُسَنَا وأَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل لَّعْنَتَ اللّهِ عَلَى الْكَاذِبِينَ

“ดังนั้นผู้ใดที่โต้เถียงเจ้าในเรื่องของเขา (อีซา) หลังจากที่ได้มีความรู้มายังเจ้าแล้ว จงกล่าวเถิดว่า ท่านทั้งหลายจงมาเราก็จะเรียกลูก ๆ ของเรา และลูกของพวกท่านและเรียกบรรดาผู้หญิงของเรา และบรรดาผู้หญิงของพวกท่าน และตัวของพวกเรา และตัวของพวกท่าน และเราก็จะการสาบถกัน (ต่ออัลลอฮฺ) ด้วยความนอบน้อม โดยที่เราจะขอให้การสาปแช่งของอัลลอฮฺ พึงประสบแก่บรรดาผู้ที่พูดโกหก”

ฉะนั้นในเหตุการณ์มุบาฮิละฮฺ เฉพาะครอบครัวของท่านศาสดา (ศ็อลฯ) ตามลำพังที่ได้รับเกียรติดังกล่าว ซึ่งเป็นที่ทราบกันดีว่าการมุบาฮิละฮฺนั้น เป็นเหตุการณ์ที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่ออิสลามจึงต้องใช้ชีวิตเข้าแลก และไม่ได้หมายความว่าผู้ชายหรือผู้หญิงทุกคนสามารถทำได้ เพราะมันเป็นการสาบถและสาปแช่งกัน เฉพาะฝ่ายที่อยู่กับสัจธรรมจริงจึงจะได้รับชัยชนะ

 ด้วยเหตุนี้ในเหตุการณ์ดังกล่าวท่านศาสดา (ศ็อลฯ) จึงต้องใช้บุคคลที่มีความบริสุทธิ์และเป็นที่รักจริงๆ ของอัลลอฮฺจึงจะบรรลุเป้าหมาย และในวันนั้นจึงไม่พบใครอื่นนอกจากอะฮ์ลุลบัยต์ของท่านเท่านั้น