สาส์นประวัติศาสตร์ของอิมามโคมัยนี (ร.ฮ.) ในการกำหนด “วันอัลกุดส์สากล”

“ข้าพเจ้า ได้เตือนถึงอันตรายของอิสราเอลผู้ปล้นสะดม (แผ่นดินปาเลสไตน์) อย่างต่อเนื่องมาหลายปีแล้ว โดยที่ในช่วงเวลาขณะนี้พวกมันได้กระทำการโจมตีพี่น้องชาวปาเลสไตน์ทั้งชายและหญิงอย่างหนักหน่วง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคใต้ของประเทศเลบานอน โดยที่อิสราเอลได้ทิ้งระเบิดปูพรมลงบนบ้านและที่อยู่อาศัยของชาวปาเลสไตน์อย่างต่อเนื่อง โดยมีเจตนาที่จะการเข่นฆ่าทำลายล้างบรรดานักต่อสู้ของพวกเขา …”

ในปี ฮ.ศ. 1399 และในเดือนรอมฎอนของปีแรกหลังจากชัยชนะของการปฏิวัติอิสลามแห่งอิหร่าน ในสาส์นฉบับหนึ่งของท่านอิมามโคมัยนี (ร.ฮ.) ท่านได้เลือกและกำหนดให้วันศุกร์สุดท้ายของเดือนรอมฎอน เป็น “วันอัลกุดส์สากล” และขณะนี้หลังจาก 34 ปีได้ผ่านพ้นไป ความสำคัญของวันนี้ได้เป็นที่ประจักษ์ชัดมากยิ่งขึ้นสำหรับชาวมุสลิมทั่วโลก

เนื้อหาของสาส์นของท่านอิมามโคมัยนี (ร.ฮ.) เกี่ยวกับการกำหนดวันศุกร์สุดท้ายของเดือนรอมฎอนเป็นวันอัลกุดส์สากลมีดังนี้ :

ด้วยพระนามของอัลลอฮ์ผู้ทรงเมตตายิ่ง ผู้ทรงปรานีเสมอ

ข้าพเจ้า ได้เตือนถึงอันตรายของอิสราเอลผู้ปล้นสะดม (แผ่นดินปาเลสไตน์) อย่างต่อเนื่องมาหลายปีแล้ว โดยที่ในช่วงเวลาขณะนี้พวกมันได้กระทำการโจมตีพี่น้องชาวปาเลสไตน์ทั้งชายและหญิงอย่างหนักหน่วง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในภาคใต้ของประเทศเลบานอน โดยที่อิสราเอลได้ทิ้งระเบิดปูพรมลงบนบ้านและที่อยู่อาศัยของชาวปาเลสไตน์อย่างต่อเนื่อง โดยมีเจตนาที่จะการเข่นฆ่าทำลายล้างบรรดานักต่อสู้ของพวกเขา

ข้าพเจ้าขอเรียกร้องมวลมุสลิมของโลกและรัฐบาลอิสลามทั้งหลาย ให้รวมตัวเป็นหนึ่งเดียวกัน และขอเชิญชวนชาวมุสลิมทั้งมวลของโลก ให้กำหนดวันศุกร์สุดท้ายของเดือนรอมฎอนซึ่งเป็นหนึ่งในวันอันทรงอานุภาพ (ก็อดริ์) และยังสามารถที่จะเป็นตัวชี้ชะตากรรมของประชาชนชาวปาเลสไตน์ได้ เป็น “วันอัลกุดส์สากล” และโดยอาศัยพิธีกรรมต่าง ๆ จงประกาศความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันในระดับสากลของชาวมุสลิม ในการปกป้องสิทธิอันชอบธรรมทางกฎหมายของประชาชนชาวมุสลิมแห่งปาเลสไตน์

ข้าพเจ้าขอวิงวอนต่อพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสูงส่ง โปรดทรงทำให้มวลมุสลิมมีชัยชนะเหนือผู้ปฏิเสธทั้งมวลด้วยเถิด

ขอความสันติ ความเมตตาและความจำเริญจากพระผู้เป็นเจ้าพึงมีแด่ท่านทั้งหลาย

รูฮุลลอฮ์ อัลมูซาวี อัลโคมัยนี (1)

อ้างอิง

(1)- สาส์นของท่านอิมามโคมัยนี (ร.ฮ.) ในการประกาศกำหนดวันอัลกุดส์สากล , 16/5/58 , จากหนังสือ “ซ่อฮีเฟเย่ นูร , เล่มที่ 8, หน้าที่ 229

 ที่มาเว็บไซต์ซอฮิบซะมาน