การเริ่มต้นทุกกิจการงานด้วยพระนามของพระผู้เป็นเจ้า

ท่านอิมามอะลี (อ.) กล่าวว่า

کُلُّ اَمْر ذى بال لَمْ یُذْکَرْ فیهِ اسْمُ اللهِ فَهُوَ اَبْتَرُ

"ทุกกิจการที่สำคัญที่ไม่มีการรำลึกพระนามของอัลลอฮ์ในมัน ดังนั้นกิจการดังกล่าวจะไม่สมบูรณ์" (1)

คำอธิบาย : การรำลึกถึงพระผู้เป็นเจ้านั้นจะมีผลกระทบในทุกการกระทำและคำพูดของมนุษย์ และการละเลยจากสิ่งนี้จะมีผลกระทบเชิงลบ ด้วยเหตุนี้ในริวายะฮ์ (คำรายงาน) อันมีเกียรตินี้จึงได้แนะนำสั่งเสียให้ทำการรำลึกพระนามของอัลลอฮ์ในทุกๆ กิจการงาน และเป็นสิ่งชัดเจนยิ่งที่ว่า จุดประสงค์ของการกล่าวพระนามของพระผู้เป็นเจ้า และการเริ่มต้นทุกๆ กิจการงานด้วยพระนามของพระองค์นั้นไม่ใช่แค่การกล่าวคำว่า “บิสมิลลาฮ์” เพียงเท่านั้น ทว่าเป้าหมายของสิ่งนี้คือ การที่พระผู้เป็นเจ้าจะต้องปรากฏอยู่ในกิจการงานทั้งมวลของเรา ด้วยเหตุนี้ในริวายะฮ์ (คำรายงาน) บทนี้จะมีความแตกต่างจากคำรายงานบทอื่นที่คล้ายคลึงกัน โดยใช้คำว่า «لَمْ یُذْکَرْ» (ไม่ถูกรำลึก) แทนคำว่า «لَمْ یُبْدَأْ» (ไม่ถูกเริ่มต้น) โดยมิใช่แค่เพียงการเริ่มต้นกิจการงานเท่านั้น แต่ทว่าในการดำเนินการอย่างต่อเนื่องของกิจการงานนั้นๆ ก็จะต้องมีการรำลึกถึงอัลลอฮ์ (ซบ.) อยู่ตลอดเวลา

เราจะรำลึกถึงพระผู้เป็นเจ้าอย่างไร? "การรำลึกถึงอัลลอฮ์" พระผู้สร้างและทรงบันดาลโลกแห่งการดำรงอยู่นี้มีหลากหลายวิธีการ วิธีการที่ดีที่สุดนั่นคือ การที่มนุษย์จะรับรู้ว่าตัวเขาเองคือสิ่งดำรงอยู่ที่ไม่เป็นอิสระในตัวเอง ที่ต้องพึ่งพาอาศัยพระผู้เป็นเจ้า เขาจะไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อไปได้แม้เพียงชั่วขณะเดียว การพึ่งพาของมนุษย์ก็เช่นเดียวกับสิ่งดำรงอยู่ทั้งมวลในโลกแห่งการสร้างสรรค์ที่มีความจำเป็นต่อการพึงพาพระผู้เป็นเจ้าผู้ทรงสูงส่ง เช่นเดียวกับการพึ่งพาของแสงที่มีต่อแหล่งพลังงาน โดยที่ในการเริ่มต้นและการดำเนินอยู่ต่อไปของมันจะต้องอาศัยแหล่งพลังงานนั้น หากมนุษย์ไปถึงขั้นของการรำลึกถึงพระผู้เป็นเจ้าดังกล่าวนี้ และไม่เผอเรอจากสิ่งดังกล่าว ไม่ต้องสงสัยเลยว่า มันจะเกิดการพลิกผันและการเปลี่ยนแปลงขึ้นในตัวของเขา และเขาจะไม่พึงพาอาศัยสิ่งอื่นใดอีกต่อไปนอกจากพระผู้เป็นเจ้าเพียงเท่านั้น ทั้งนี้เนื่องจากมนุษย์ที่มีคุณลักษณะเช่นนี้จะพบว่าตนเองอยู่ ณ เบื้องพระพักตร์ของพระผู้เป็นเจ้าตลอดเวลา และปัจจัยอำนวยสุข (เนี๊ยะอ์มัต) ทั้งมวล หรือกล่าวโดยสรุปในคำพูดเพียงประโยคเดียวก็คือว่า การดำรงอยู่ของเขานั้นมาจากพระองค์ เป็นที่ชัดเจนยิ่งว่า มนุษย์ที่มีคุณลักษณะเช่นนี้จะไม่ละเมิดฝ่าฝืนต่อพระผู้เป็นเจ้า เพราะความผิดบาปทั้งหลายนั้นจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่มนุษย์หลงลืมจากพระผู้เป็น (3) บุคคลที่รำลึกถึงพระองค์อย่างต่อเนื่องตลอดเวลานั้นย่อมจะไม่กระทำชั่ว

เชิงอรรถ :

[1] บิฮารุ้ลอันวาร เล่มที่ 73 หน้าที่ 305 และ เล่มที่ 89 หน้าที่ 242

[2]ญามิอุซซอฆีร เล่มที่ 2 หน้าที่ 277 ฮะดีษที่ 628

ที่มา เว็บไซต์ซอฮิบซะมาน