อัรบะอีนอิมามฮุเซน (อ.) กับตัวเลข 40 ในอิสลาม

      ในวัฒนธรรมแห่ง “อาชูรออ์” คำว่า “อัรบาอีน” นั้นหมายถึงวันที่ 40 ของการเป็นชะฮีด ของท่านอิมามฮุเซน (อ.) ซึ่งตรงกับวันที่ 20 ของเดือนซอฟัร เป็นวันที่บรรดาชีอะฮ์อิมามิยะฮ์ให้ความสำคัญอย่างมากวันหนึ่ง มีการจัดมัจญ์ลิซและการรำลึกถึงวีรกรรมและโศกนาฏกรรมแห่ง “กัรบะลาอ์” มาตลอดทุกยุคสมัย

      หลักฐานที่สำคัญในเรื่องเกี่ยวกับอัรบะอีนของท่านอิมามฮุเซน (อ.) นั้น ได้แก่คำรายงานจากท่านอิมามฮะซัน อัสการีย (อ.) ที่ถูกรายงานไว้ในหนังสือจำนวนมากมายซึ่งได้กล่าวว่า :

عَلَامَاتُ الْمُؤْمِنِ خَمْسٌ : صَلَاةُ الْخَمْسِينَ ، وَ زِيَارَةُ الْأَرْبَعِينَ ، وَ التَّخَتُّمُ فِي الْيَمِينِ ، وَ تَعْفِيرُ الْجَبِينِ ، وَ الْجَهْرُ بِبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

“สัญลักษณ์ของผู้ศรัทธานั้นมีห้าประการคือ การนมาซห้าสิบเอ็ดร่อกาอัต การอ่านซิยาเราะฮ์อัรบาอีน การสวมแหวนที่มือขวา การเอาหน้าผากสัมผัสดินในขณะซุญูด และการอ่านบิสมิลลาฮ์ด้วยเสียงดัง” (1)

   ท่านอิมามญะอ์ฟัร (อ.) ได้สอนให้ศ็อฟวาน อัลญัมมาล อ่านซิยาเราะฮ์อัรบาอีนนี้ในช่วงเช้าภายหลังจากดวงอาทิตย์ขึ้น นี่เป็นคำรายงานที่เชื่อถือได้ที่สุดเกี่ยวกับความสำคัญของอัรบะอีนและการอ่านซิยาเราะฮ์อิมามฮุเซน (อ.) ในวันนี้

แหล่งที่มาของการให้ความสำคัญต่ออัรบะอีนอิมามฮุเซน (อ.) ในประวัติศาสตร์

ในหนังสือตารีค ฮะบีบ อัซซิยัรได้บันทึกไว้ว่า : ยาซีด บุตรของมุอาวิยะฮ์ ได้มอบศีรษะของบรรดาชัฮีดจำนวนหนึ่งคืนให้แก่ท่านอิมามซัจญาด (อ.) และในวันที่ 20 ซอฟัร ท่านได้ฝังศีรษะของแต่ละท่านไปพร้อมกับร่างของบรรดาชูฮาดาอ์ผู้เป็นเจ้าของศีรษะเหล่านั้น

ท่านอะบูร็อยฮาน บีรูนี ได้กล่าวไว้ในหนังสืออัลอาษารุลบากียะฮ์ ว่า : ในวันที่ 20 ของเดือนซอฟัร ศีรษะของท่านอิมามฮุเซน (อ.) ถูกนำกลับไปฝังลงพร้อมกับร่างอันบริสุทธิ์ของท่าน ในช่วงเวลาที่อะฮ์ลุลบัยติ์ของท่านอิมามฮุเซน (อ.) เดินทางออกจากเมืองชาม (ซีเรียปัจจุบัน) เพื่อกลับสู่เมืองมะดีนะฮ์  พวกท่านได้เข้าสู่แผ่นดินกัรบะลาอ์ ในวันอัรบะอีน เพื่อเป้าหมายในการซิยาเราะฮ์ท่านอิมามฮุเซน (อ.) และบรรดาชะฮีดแห่งกัรบะลาอ์

ในวันที่ 20 ซอฟัร เป็นวันที่ท่านญาบิร บินอับดุลลอฮ์ อันซอรี ได้เดินทางมาจากมะดีนะฮ์มาถึงกัรบะลาอ์พร้อมกับท่านอะฏียะฮ์ เพื่อทำการซิยาเราะท่านอิมามฮุเซน (อ.) ในวันนี้พอดี

ท่านญาบิร บินอับดุลลอฮ์ อันซอรี และอะฏียะฮ์ บินซะอัด อัลเอาฟี ทั้งสองเป็นบุคคลสำคัญของชีอะฮ์อิมามิยะฮ์ ภายหลังจากการเป็นชะฮีดของท่านอิมามฮุเซน (อ.) ท่านทั้งสองได้มาซิยาเราะฮ์แผ่นดินกัรบะลาอ์ในวันอัรบะอีนแรกของปีนั้น

  นี่คือแหล่งที่มาของการให้ความสำคัญต่ออัรบะอีนของท่านอิมามฮุเซน (อ.) ของบรรดาชีอะฮ์!

แหล่งอ้างอิง

(1) ตะฮ์ซีบุลอะห์กาม, เชคฏูซี, เล่มที่ 6, หน้าที่ 52