เชคศ๊อดดู๊ก นักวิชาการผู้ยิ่งใหญ่ท่านหนึ่งของโลกชีอะฮ์ ซึ่งได้เขียนหนังสือวิชาการมากกว่าสองร้อยเล่ม ได้บันทึกรายงานไว้ในหนังสือ "อะมาลีย์" ของท่านว่า "ในวันหนึ่งท่านอะมีรุ้ลมุอ์มีนีน อิมามอะลี (อ) ได้จับมือกุเมลเดินไปยังท้องทะเลทราย หลังจากที่อิมาม (อ) ถอนหายใจยาวครั้งหนึ่งจึงได้กล่าวแก่กุเมลว่า "ในโลกนี้มีบุคคลอยู่สามประเภท

ประเภทแรกนั้นคือผู้คงแก่เรียน ซึ่งรู้แจ้งเห็นจริงในเรื่องศีลธรรมจรรยา  ทั้งวิทยาศาสตร์ ปรัชญาและศาสนศาสตร์ จนถึงเรื่องราวแห่งวันสิ้นโลก พวกเขาจะปฏิบัติในหน้าที่ของพวกเขาอย่างเคร่งครัด

ประเภทที่สอง คือบุคคลซึ่งกำลังแสวงหาแนวทางแห่งความอยู่รอด

ประเภทที่สาม คือบุคคลที่ไม่ได้รับการศึกษาอันใด ผู้ที่โง่เขลา เป็นผู้อ่อนแอไร้ความสามารถ เสมือนแมลงวันที่จะบินไปตามสายลมเมื่อได้รับกลิ่นอาหาร พวกเขาไม่ประสงค์ที่จะรับประโยชน์ใดๆ จากรัศมีแห่งวิชาการความรู้ และจะไม่ยึดติดกับที่ใดที่หนึ่งอย่างมั่นคง ซึ่งพวกเขาจะเดินตามพวกที่ชี้นำพวกเขา โดยมิได้แยกแยะผิดและถูก

ท่านอะมีรุ้ลมุอ์มินีน อิมามอะลี (อ) ได้สั่งเสียแก่กุเมลว่า "โอ้กุเมล ดวงใจต่างๆ นั้นคือภาชนะ ซึ่งวิชาการความรู้ ความเร้นลับ และวิทยปัญญาจะงอกเงยออกมาจากมัน ดวงใจคือแหล่งสะสมวิชาการความรู้ ฉะนั้นดวงใจที่เลอเลิศที่สุด คือดวงใจซึ่งผู้ที่เป็นเจ้าของดวงใจเหล่านั้น ได้หมั่นดูแลรักษาอย่างดีที่สุดนั่นเอง ดังนั้นเจ้าจงจำไว้กุเมลเอ๋ย ในสิ่งที่ฉันจะสั่งสอนเจ้าต่อไปนี้"

โอ้กุเมล.... วิชาการความรู้นั้นอยู่เหนือทรัพย์สิน เพราะวิชาการความรู้จะเป็นสิ่งที่พิทักษ์ปกป้องเจ้า แต่เจ้านั้นกลับอยู่กับการพิทักษ์และปกป้องทรัพย์สิน และวิชาการความรู้เมื่อเจ้าได้ใช้มัน ความรู้นั้นจะมีการเจริญงอกงามเพิ่มมากยิ่งขึ้น แต่ทว่าทรัพย์สินนั้นเมื่อเจ้าได้ใช้จ่ายไป มันมีแต่จะลดน้อยลง และสิ่งที่ได้มาจากทรัพย์สินนั้นมักจะสูญสิ้นไปเมื่อปราศจากทรัพย์สินในที่สุด

โอ้กุเมล.... ความรู้คือ สื่อชนิดหนึ่งซึ่งมนุษย์ต้องปฏิบัติตามมัน และการศึกษาหาความรู้ และการได้รู้จักถึงวิชาความรู้ คือรากฐานหนึ่งแห่งศาสนา และจะนำมาซึ่งผลตอบแทนอันมากมาย เนื่องจากว่า ในช่วงที่เขามีชีวิต เขาได้นำวิชาความรู้เหล่านั้นมาเป็นแนวทางในการใช้ชีวิตประจำวันของเขา และเมื่อเขาจากโลกนี้ไป ร่องรอยแห่งความเป็นคนดีมีศีลธรรมของเขาที่ได้รับมาจากความรู้จะยังคงเหลืออยู่

โอ้กุเมล.... วิชาความรู้ คือผู้พิพากษาและผู้ชี้ขาด แต่ทรัพย์สินเงินทองคือสิ่งที่จะถูกพิพากษาและจะถูกชี้ขาด

โอ้กุเมล.... ผู้ที่เขาได้สะสมทรัพย์สินเงินทอง เมื่อเขาได้ตายลง เขาก็จะสูญสลายไปพร้อมกับทรัพย์สินเงินทองของเขา ยิ่งไปกว่านั้น เขานั้นได้ตายตั้งแต่เขายังมีชีวิตอยู่แล้ว และผู้ที่สะสมวิชาความรู้นั้นเขาจะมีชีวิตอยู่ ถึงแม้ว่าเขาจะเสียชีวิตไปแล้วก็ตาม ร่างกายของเขาเท่านั้น ที่ได้ย่อยสลายไป แต่สัญลักษณ์ต่างๆ ของเขาจะคงอยู่ในโลกนี้ตลอดกาล"

แปลเรียบเรียง เชคมาลีกี ภักดี