ทำไมจะต้องกล่าวศอละวาตด้วย?

 

คำถาม: ทำไมเวลาศอละวาต (สรรเสริญ) ท่านศาสดา ต้องมีลูกหลานต่อท้ายด้วยโดยกล่าวว่า อัลลอฮุมมะ ซ็อลลิอะลามุฮัมมัด วะอาลิมุฮัมมัด

 

คำตอบ

 เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ชัดเจนที่สุดเพราะท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) เป็นผู้สอนให้บรรดามุสลิมทั้งหลายกล่าวศอละวาต ด้วยตัวของท่านเอง ขณะที่โองการจากอัลกุรอานกล่าวไว้ว่า

 

إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَيْهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِيمًا 

 

แท้จริงอัลลอฮฺและมะลาอิกะฮฺของพระองค์ประสาทพรแก่นบี  โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย พวกเจ้าจงประสาทพรให้เขา และระสาทความสันติอย่างแท้จริง [1]  

 

ได้ถูกประทานลงมา บรรดามุสลิมได้ถามท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) ว่าจะให้พวกเรากล่าวเซาะละวาตอย่างไร ท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) กล่าวว่า

 

لاَتُصَلُّوا عليّ الصَّلوةَ الْبتراء

 

พวกเจ้าจงอย่ากล่าวศอละวาตที่ไม่สมบูรณ์แก่ฉัน พวกเขาได้ถามอีกว่า และจะให้พวกเราเซาะละวาตอย่างไร ท่านศาสดากล่าวว่า

 

اللهم صلّ على محمد و على آل محمد

 

โอ้อัลลอฮฺ โปรดประสาทพรแด่มุฮัมมัด และลูกหลานของมุฮัมมัด [2]

 

ฐานะภาพของบรรดอะฮฺลุลบัยตฺนั้นสูงส่ง ถึงขนาดที่อิมามชาฟิอียฺ ได้กล่าวเป็นบทกลอนไว้ว่า

 

يا اهل بيت رسول الله حبّكم     فرض من الله فى القرآن انزله

 

كفاكم من عظيم القدر انكم     من لم يصلّ عليكم لا صلوة له

 

โอ้อะฮฺลุลบัยตฺของท่านเราะซูลความรักต่อพวกท่าน  เป็นข้อบังคับจากอัลลอฮฺทรงประทานไว้ในกุรอาน

 

ความยิ่งใหญ่และฐานะภาพอันสูงส่งของท่าน เพียงพอแล้วหากใครไม่กล่าวเซาะละวาตต่อท่านเท่ากับเขาไม่ได้นะมาซ [3]

 

 

เชิงอรรถ

[1] อะฮฺซาบ / ๕๖

 

[2] อัซ-เซารวาอิกุล มุฮฺเราะเกาะฮฺ อิบนุฮะญัร พิมพ์ครั้งที่ ๒ มักตะบะตุล กอฮิเราะฮฺ อียิปต์ บาบที่ ๑๑ หมวดที่ ๑ หน้าที่ ๑๒๖, ตับซีรอัดดุรุลมันซุร เล่มที่ ๕ ตอนอธิบายโองการที่ ๕๖ ซูเราะฮฺอะฮฺซาบ โดบรายงานมาจากบรรดานักฮะดีซ และเจ้าของตำราซิฮาฮฺ และ มุซนัดทั้งหลาย เช่น อับดุรเราะซาก อิบนิอะบีชัยบะฮฺ อะฮฺมัด บุคอรียฺ, มุสลิม, อะบูดาวูด, ติรมิซียฺ, นะซาอียฺ, อิบนุมาญะฮฺ, และอิบนุมัรดะวียะฮฺ รายงานมาจากกะอับ อิบนิ อุจเราะฮฺ จากท่านศาสกา (ซ็อล ฯ)

 

[3] อัซ-เซาะวาอิกุล มุฮฺเราะเกาะฮฺ บาบที่ ๑๑ หน้าที่ ๑๔๘, หมวดที่หนึ่ง หนังสืออิตฮาฟ ชับรอวียฺ หน้าที่ ๒๙, มุชาริกุลอันวาร ฮัมซาวียฺ มาลิกี หน้าที่ ๘๘, วัลมะวาอิบ ชัรกอนียฺ และอัล-อิซอาฟ ซุบบาน หน้าที่ ๑๑๙

 

ที่มาเว็บไซต์อิมามอะลี

 

แสดงความเห็น