เนลสัน แมนเดลา คือ นักปฏิวัติสีผิว ผู้เรียกร้องสิทธิมนุษยชน

สำนักข่าวทีวีชีอะฮ์ ฝ่ายข่าวต่างประเทศ รายงานจาก เว็บไซต์  Nelsonmandela และหนังสือบันทึกของแมนเดลา ได้ถ่ายทอดประวัติและเรื่องราวของอดีตผู้นำท่านนี้ว่า เนลสัน โรลิห์ลาห์ลา แมนเดลา เกิดวันที่18 กรกฎาคม พ.ศ. 2461ในหมู่บ้านเล็ก ๆ ดินแดนทรานสไก สาธารณรัฐแอฟริกาใต้ ชื่อเนลสันนั้น เป็นชื่ออังกฤษที่ครูของเขาตั้งให้ พ่อของเขาเป็นหนึ่งในที่ปรึกษาให้กับพระมหากษัตริย์และมีส่วนร่วมให้ จองกินตาบา ดาลินเยโบ ได้ขึ้นครองราช เมื่อพ่อของเขาเสียชีวิตลง แมนเดลาได้รับการอุปถัมภ์จากจองกินตาบา ต่อมาจองกินตาบาได้ประกาศจะจัดงานแต่งงานให้ เขาจึงหนีไปอยู่ที่เมืองโจฮันเนสเบิร์ก ซึ่งในช่วงชีวิตต่อมาเขามีภรรยา 3 คน และมีบุตรรวมทั้งหมด 6 คน

ครั้งหนึ่งแมนเดลา เคยถูกเชิญออกจากมหาวิทยาลัยฟอร์ทแฮร์ จากการเป็นแกนนำในการเดินขบวนเรียกร้องความเท่าเทียมระหว่างสีผิว และได้มีส่วนร่วมทางการเมือง เมื่อเขาได้เข้าร่วมกับพรรคสมัชชาแห่งชาติแอฟริกา หรือ พรรคเอเอ็นซี  (African National Congress , ANC) ที่มีหลักการต่อต้านการแบ่งแยกสีผิว เมื่อพรรคชาตินิยม ซึ่งเป็นพรรคของชาวแอฟริกาใต้ผิวขาวเชื้อสายดัชท์ ชนะการเลือกตั้งและบังคับใช้กฎหมายแบ่งแยกสีผิว เขาเริ่มเคลื่อนไหวอย่างสันติ แต่กลับถูกจับกุม และต่อสู้คดีจนได้รับชัยชนะ ต่อมาเขาได้เป็นผู้นำกองกำลังติดอาวุธของเอเอ็นซีอย่าง  Umkhonto we Sizwe (MK) ทำการต่อต้านรุนแรงมากขึ้น จนถูกประณามว่าเป็น กบฏ,ผู้ก่อการร้าย และถูกจับกุม ในปี 2505โดยศาลตัดสินจำคุก 5 ปี ระหว่างนั้นได้มีข้อกล่าวหาเพิ่มเติม ทำให้ท้ายที่สุดแล้วศาลตัดสินจำคุกตลอดชีวิต ในปี 2507 ระหว่างที่เขาอยู่ในคุก รัฐบาลได้ยื่นข้อเสนอต่างๆเพื่อแลกกับอิสรภาพ แต่เขาปฏิเสธทั้งหมด พร้อมเรียกร้องให้รัฐบาลยกเลิกนโยบายดังกล่าว ต่อมาได้มีผู้ร่วมสนับสนุนมากขึ้นจนถึงระดับนานาชาติ โดยเรียกร้องให้ปล่อยตัวแมนเดลา จนเขาได้เข้าพบประธานาธิบดีเอฟ.ดับเบิลยู. เดอ เคลิร์ก ผู้นำแอฟริกาใต้คนใหม่ และมีคำสั่งปล่อยตัวเมื่อวันที่ 10 ก.พ. 2533 รวมระยะการจำคุกทั้งหมด 27 ปี หลังจากนั้นก็ทำให้แมนเดลาและเดอ เคลิร์ก ได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพร่วมกัน

แมนเดลาได้กลับมาเป็นผู้นำพรรคเอเอ็นซี และชนะการเลือกตั้ง ในวันที่ 27 เม.ย. 2537 เขาได้เข้าพิธีรับตำแหน่งเป็นประธานาธิบดีในวันที่ 10 พ.ค. 25337 เป็นประธานาธิบดีผิวดำคนแรกของประเทศ

สิ่งที่ทำให้ แมนเดลา กลายเป็นผู้มีชื่อเสียงและมีผู้สนับสนุนมากลายทั่วโลก คงไม่พ้นประโยชน์เด็ดปิดท้ายการไต่สอน เมื่อวันที่ 20 เม.ย. 2507 ที่ว่า

“ผมได้ต่อสู้กับการปกครองของคนผิวขาว และต่อสู้กับการปกครองของคนผิวดำ ผมหวงแหนในอุดมคติของสังคมประชาธิปไตยและอิสระเสรี ซึ่งทุกคนอยู่ร่วมกันด้วยความสามัคคีและมีโอกาสที่เท่าเทียมกัน มันเป็นอุดมคติที่ทำให้ผมอยากมีชีวิตต่อไปและทำมันให้สำเร็จ แต่ถ้าถึงคราวจำเป็นจริงๆ มันจะกลายเป็นอุดมคติที่ทำให้ผมพร้อมยอมตาย”