มุบาฮิละฮฺ และคริสเตียน

"มุบาฮิละฮฺ" เป็นการต่อสู้กันเป็นครั้งแรกระหว่างคริสเตียนกับมุสลิม แต่ไม่ใช่เป็นการต่อสู้กันด้วยอาวุธ เรื่องนี้มิได้ตัดสินกันด้วยจำนวน หรือความชำนาญในการใช้อาวุธ ตามความเป็นจริงแล้วอาวุธมิได้ถูกใช้เลย ในการต่อสู้กันนี้ก็เพื่อตัดสินว่าคริสต์หรืออิสลามเป็นศาสนาแห่งสัจธรรม ชนคริสเตียนที่ได้ยอมรับคำท้านี้ แต่ต่อมาก็มิได้เข้าร่วมในการต่อสู้

ความพ่ายแพ้ครั้งนี้ มิใช่จะเฉพาะแต่จะเป็นกับคริสเตียนแห่งนัจญ์รอนเท่านั้น แต่ทว่ามันยังหมายถึงความพ่ายแพ้ของศาสนานั้นที่เรียกกันว่าศาสนาคริสต์นั่นเอง

วอชิงตัน เออร์วิง มิได้กล่าวถึงเหตุการณ์นี้ในหนังสือของเขาที่ชื่อ เจ เอ็ม ร็อคเวลล์ ในบทแปลอัล-กุรอานเป็นภาษาอังกฤษของเขาได้กล่าวว่า "สิ่งนี้หมายถึงคณะทูตจากคริสเตียนแห่งนัจญ์รอนในอารเบีย พร้อมกับบาทหลวงของพวกเขาคือ อบูหาริษ เป็นผู้นำมาพบกับมุฮัมมัดที่เมืองมะดีนะฮฺ ซึ่งขณะนั้นเริ่มมีอำนาจทางการเมือง คณะทูตได้ปฏิเสธในการที่จะเข้าร่วมในการระงับข้อพิพาท ด้วยวิธีการอันแปลกประหลาดที่เสนอขึ้น ณ ที่นั้น แต่ยินยอมที่จะส่งเครื่องบรรณาการให้แทนโดยมีเงื่อนไขว่า จะต้องไม่ถูกรบกวนในเรื่องศาสนาหรือดินแดน"

รายละเอียดของเหตุการณ์นั้นแสดงให้เห็นอย่างชัดแจ้งว่า ในการเลิกล้มการต่อสู้ในนาทีสุดท้าย และยอมจำนนนั้นไม่ใช่เพราะว่ามุบาฮิละฮฺเป็นสิ่งใหม่ หรือแปลกประหลาด แต่เพราะว่าคริสเตียนเหล่านั้นเริ่มมีความสงสัยในความเชื่อของตนเองต่างหาก

มุบาฮิละฮฺไม่ใช่เป็นสิ่งใหม่หรือแปลกประหลาด มันเป็นสิ่งที่รู้จักกันเป็นอย่างดีในยุคกลาง และมีกรณีตัวอย่างหลายๆ กรณีที่กระทำกันเช่น "การดำน้ำ ลุยไฟ เพื่อทอสอบความจริง" ซึ่งมีบันทึกไว้ในหน้าประวัติศาสตร์ของสมัยนั้น มุบาฮิละฮฺก็คือวิธีการแบบหนึ่งของการทดสอบเช่นกันนั่นเอง

แม้แต่ในพระคัมภีร์ไบเบิ้ลก็ยังได้เล่าถึงเรื่องการทดสอบระหว่างความจริงกับความเท็จ ระหว่างท่านศาสดาอิลยาส (เอลิจาฮฺ) กับพวกศาสดาแห่งบาล ซึ่งเป็นเทพเจ้าจอมปลอม เพื่อพิสูจน์ว่าใครคือพระเจ้าที่แท้จริง ระหว่างพระยะโฮวากับบาล โดยการที่ท่านได้นำเอาเนื้อวัวอ่อน 2 ชิ้นมาตัดแบ่งกันกับคนเหล่านั้น โดยที่ต่างฝ่ายต่างนำไปวางบนแผ่นไม้ของตนและเรียกชื่อพระผู้เป็นเจ้าของตนที่ตนเชื่อ โดยการขอให้พระเจ้าตอบรับด้วยเสียงเรียกด้วยการให้ไฟเผาผลาญเนื้อวัวของตน ซึ่งผลปรากฏว่าท่านเป็นฝ่ายชนะ และศาสดาจอมปลอมทั้งหลายก็ถูกประชาชนรุมตายในที่สุด...........