การเคารพเกียรติของผู้อื่น คือกุญแจสู่ความเป็นที่เคารพรักในหมู่ประชาชน

ในการดำเนินชีวิตนั้น มนุษย์ทุกคนมีความปรารถนาที่จะได้รับความรัก ความเคารพและเป็นที่ประทับใจต่อผู้อื่น แน่นอนยิ่งว่าสิ่งนี้มิใช่สิ่งที่จะเกิดขึ้นเองได้ตามธรรมชาติ โดยที่ความต้องการและความตั้งใจจริงของมนุษย์มิได้มีผลต่อความมากและความน้อยของมัน แต่ทว่ามันคือสิ่งที่จะเกิดขึ้นได้ด้วยการขวนขวายและการแสวงหา ทุกคนสามารถที่จะได้รับมาซึ่งสิ่งดังกล่าวนี้ได้ด้วยการอุตสาห์พยายามอย่างต่อเนื่องจริงจัง ด้วยการจัดเตรียมปัจจัยและสื่อต่างๆ

อย่างไรก็ตาม จำเป็นต้องกล่าวว่า หนทางที่จะได้รับความรักจากผู้อื่นนั้นมีมากมาย แต่ ณ ที่นี้เราต้องการที่จะชี้ให้เห็นถึงหนทางที่ดีที่สุดเพียงประการเดียวเท่านั้น

บุคคลที่จะเป็นที่รักในหมู่ประชาชนได้นั้น ประการแรก ตัวเขาเองจะต้องเป็นผู้ที่มีเกียรติ และจะต้องเป็นผู้ที่รักษาเกียรติและบุคลิกภาพของตนเองด้วย ประการถัดไป เขาจะต้องให้ความสำคัญอย่างยิ่งยวดที่จะเคารพและรักษาเกียรติของผู้อื่น บางคนเป็นผู้ที่ชอบทำลายเกียรติ พูดจาเหยียดหยามและหยาบคายต่อผู้อื่น และไม่เคยยับยั้งตนจากการดูถูกดูแคลนและเย้ยหยันผู้อื่นเลยแม้แต่น้อย บุคคลลักษณะเช่นนี้ นอกจากจะแสดงความไร้มารยาท ความไร้เกียรติและไร้ซึ่งบุคลิกภาพที่ดีงามของตนออกมาให้ผู้อื่นได้เห็นแล้ว ยังจะมีผลกระทบในทางลบต่อบุคคลที่อยู่รอบตัวเขาอีกด้วย และจะเป็นบ่อเกิดของความน่ารังเกียจ ความชิงชังและการเอาตัวออกห่างของบุคคลอื่นๆ

การเคารพเกียรติศักดิ์ศรีของตนเอง (คือการรักษาบุคลิกภาพของตนเอง) นอกจากจะเป็นการเคารพเกียรติศักดิ์ศรีของตนเองแล้ว ยังเป็นการเคารพเกียรติศักดิ์ศรีของผู้อื่นอีกด้วย ซึ่งบุคคลเหล่านั้นก็จะนับว่าเขาเป็นผู้มีเกียรติในสายตาของพวกเขา และจะแสดงการเคารพให้เกียรติต่อเขา

ในคัมภีร์อัลกุรอาน ได้กล่าวว่า

 وَقُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً

“และพวกเจ้าจงพูดจาต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยคำพูดที่ดีงาม” (1)

หากมนุษย์ต้องการให้ผู้อื่นแสดงออกต่อเขาด้วยความดีงาม และพูดจากับเขาด้วยคำพูดที่ดีงามแล้ว ตัวเขาเองก็จะต้องแสดงพฤติกรรมที่น่ายกย่องสรรเสริญและใช้วาจาคำพูดที่ดีงามต่อบุคคลเหล่านั้นด้วยเช่นกัน

กล่าวโดยสรุปก็คือ หัวใจสำคัญที่จะทำให้เราเป็นที่รักใคร่และได้รับความเคารพให้เกียรติในหมู่ชนทั้งหลาย ซึ่งสิ่งนี้คือความมุ่งมาตรปรารถนาของเราทุกคน นั้นก็คือ การที่เราจะต้องให้ความเคารพและให้เกียรติต่อผู้อื่นด้วยเช่นกัน

-----------------------------------

(1) บทอัลบากอเราะฮ์/โองการที่ 83

ที่มา เว็บไซต์ซอฮิบซะมาน