ชะฟาอะฮ์ ในอิสลาม

ชะฟาอะฮ์ คืออะไร?

ชะฟาอะฮฺ หมายถึง การรับอนุเคราะห์ จากบรรดามะอ์ศูม ผู้บริสุทธิ์ทั้งหลาย เป็นหลักการที่ชัดเจนของอิสลาม ทุกกลุ่มและทุกนิกายในอิสลามต่างยอมรับหลักการนี้บนพื้นฐานของอัล-กุรอานและฮะดีษของท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) แม้ว่าจะมีความแตกต่างกันในเรื่องของผลลัพธ์ก็ตาม

แก่นแท้ของชะฟาอะฮฺ หมายถึง มนุษย์ที่มีเกียรติยิ่ง ณ อัลลอฮฺ มีความใกล้ชิดและมีตำแหน่งอันทรงเกียรติ พวกเขาได้วอนขอต่อพระองค์อัลลอฮฺ (ซบ.) ให้พระองค์ทรงอภัยในความผิด หรือทรงเลื่อนชั้นตำแหน่งให้คนอื่นท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) กล่าวว่า

أَعطيتُ خمسا...وأُعطيتُ الشَّفاعة فادّخرتها لامّتي

พระองค์อัลลอฮฺทรงประทานให้กับฉัน ๕ อย่าง.. ทรงประทานชะฟาอะฮฺให้กับฉัน เพื่อฉันจะได้มอบสิ่งนี้แก่ประชาชาติของฉัน

ขอบข่ายของชะฟาอะฮฺ จากทัศนะของอัล-กุอาน ชะฟาอะฮฺเป็นหลักการหนึ่งที่ไม่มีเงื่อนไข ชะฟาอะฮฺจะเกิดขึ้นเมื่อผู้

ให้ชะฟาอะฮฺได้รับอนุญาตจากพระองค์อัลลอฮฺ (ซบ.) เสียก่อน กลุ่มชนที่สามารถให้ชะฟาอะฮฺได้ต้องมีพลังจิตที่สูงส่ง เป็นผู้

นอบน้อมและมีความใกล้ชิดเป็นพิเศษต่อพระองค์ อัล-กุรอานกล่าว

لا يَمْلِكُونَ الشَّفَاعَةَ إِلَّا مَنِ اتَّخَذَ عِندَ الرَّحْمَنِ عَهْدًا

พวกเขาไม่มีอำนาจในการชะฟาอะฮฺ นอกจากผู้ที่ได้ทำสัญญาไว้กับพระผู้ทรงกรุณาปรานี  (มัรยัม/๘๗)

อีกโองการหนึ่งกล่าวว่า

يَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَنُ وَرَضِيَ لَهُ قَوْلًا

วันนั้นการชะฟาอะฮฺ จะไม่เกิดประโยชน์อันใด นอกจากผู้ที่พระผู้ทรงกรุณาปรานีทรงอนุญาตแก่เขา และพระองค์ทรงพอ

พระทัยในคำพูดของเขาเท่านั้น

บุคคลที่จะได้รับชะฟาอะฮ ต้องมีคุณสมบัติเพียงพอในการรับชะฟาอะฮฺด้วย หมายถึงมีอีมานที่มั่นคงต่ออัลลอฮฺ มีจิตวิญญาณ

ที่แนบแน่นกับผู้ประทานชะฟาอะฮฺ ด้วยเหตุนี้จะเห็นว่าบรรดากาฟิรทั้งหลายที่ไม่ศรัทธาต่ออัลลอฮฺ หรือมุสลิมบางคนที่กระทำ

ความผิด เช่น มุสลิมที่ไม่ดำรงนะมาซ ไม่ปฏิบัติตามกฎชัรอียฺของพระองค์ จิตวิญญาณของเขามิได้แนบแน่นต่อผู้ประทานชะ

ฟาอะฮฺ

อัล-กุรอานได้กล่าวถึงผู้ที่ไม่ปฏิบัตินะมาซ และไม่เชื่อในวันตอบแทนดังนี้ว่า

فَمَا تَنفَعُهُمْ شَفَاعَةُ الشَّافِعِينَ

ดังนั้นการชะฟาอะฮฺของบรรดาผู้มีชะฟาอะฮฺจะไม่เกิดประโยชน์อันใดแก่พวกเขา

อัล-กุรอานกล่าวถึงพวกกดขี่ว่า

مَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ حَمِيمٍ وَلَا شَفِيعٍ يُطَاعُ

ไม่มีมิตรที่สนิทสนมสำหรับบรรดาผู้อธรรม และไม่มีผู้อนุเคราะห์คนใดที่จะถูกเชื่อฟัง

ปรัชญาของชะฟาอะฮฺ การชะฟาอะฮฺเหมือนกับการเตาบะฮฺ เป็นความหวังแห่งการมีความหวังสำหรับผู้ที่หลงทางและได้กระทำ

บาป และเขาได้ละทิ้งสิ่งเหล่านั้น ช่วงชีวิตที่เหลือเขาได้กลับตัวกลับใจเป็นบ่าวที่ดี เชื่อฟังและปฏิบัติตามคำสอนของพระองค์

เพราะผู้ที่ได้กระทำบาป เมื่อเขามีความรู้สึกว่าเขาตกอยู่ภายใต้เงื่อนไขที่จำกัด (ไม่ใช่ทุกเงื่อนไข) เขาสามารถขอชะฟาอะ

ฮฺแก่ผู้ที่สามารถให้ชะฟาอะฮฺแก่เขาได้ แต่ต้องพยายามรักษาพรมแดนนี้เอาไว้ให้มั่นคงและทำในสิ่งที่ดีกว่า

ผลลัพธ์ของชะฟาอะฮฺ

บรรดานักตัฟซีร (ผู้อธิบายอัล-กุรอาน) มีความเห็นที่แตกต่างกันในเรื่องที่ว่า ชะฟาอะฮฺนั้นคือการอภัยบาป หรือว่าการยกระดับ

ฐานันดรของบุคคลนั้น แต่เมื่อพิจารณาที่พระวัจนะของท่านศาสดา (ซ็อล ฯ) ที่กล่าวว่า  ชะฟาอะฮฺของฉันสำหรับคนที่กระทำ

บาปใหญ่ ถือว่าทัศนะแรกถูกต้อง

انّ شفاعتي يوم القيامة لأهل الكبائر من أمتي

ในวันกิยามะฮฺชะฟาอะฮฺของฉัน อำนวยประโยชน์แก่ประชาชาติของฉันผู้ที่ทำบาปใหญ่