اللہ ہتک کرن والیاں نوں چنگیاوے ناہیں ہاں پرتاوٹ دی گل وکھری۔
بے شک اللہ سننے والا جانن والا۔
نیکی بھاویں کرو دساویں بھاویں چھپاویں بھاویں ماڑی کیتی بخشو،
درحقیقت اللہ ای اے بخشنہار اتے مقدوراں والا وی اے۔
جیہڑے لوکی من دے ناہیں اللہ اتے رسول اس دے نوں تے اُنج
اللہ اتے رسولاں اوس دیاں وچ فرق اوہ پانا چاہندے ہے نیں تے اس کر
کے اوہ کہندے نیں اکناں نوں تے من دے ہے واں پر اکناں نوں ناہیں
مندے۔اوہ تیجی راہ کڈھنا چاہندے۔
اوہ نیں پکے کافر۔ ایہوا جہے کفروناں واہتے اساں مچایا ہے عذاب
خواری والا۔
تے جیہڑے ایمان لیائے اللہ اتے رسولاں اوس دیاں دے اُتے،
تے اوہناں چوں اوہ نکھیڑن ناہ اک نوں وی، اوہناں نوں ای اجر اوہناں
دے مِلسن جھبدے۔تے اللہ دی ذات غفور رحیم اے۔(١٥٢)
اہلِ کتاب تقاضا کردے تیری راہیں اسماناں توں اوہناں ول کتاب
اُتریوے۔ موسیٰ کولوں اس توں وڈی منگ اوہناں دی کیتی۔
جو کہو نیں ظاہرم ظاہرا تُوں خدا وکھال اسانوں۔ اوہناں دی حد ٹپنی توں
اِیں نپیا آکڑ کے اوہناں نوں۔ جد اوہ ویہڑا لگ پئے پُوجن۔حالاں اوہناں
کول ہدایت کھلم کھلی آ چکی سی۔اساں اوہناں دی بھُل بھُلا دتی سی ایبھی۔
تے موسیٰ نوں غلبے والا کر دتا سی۔
اوپرے لگدے لفظ:
٭ہتک: بے عزتی، ٭دساویں: دس کے،کھلم کھلا، ٭تقاضا: منگ،

طُور اوہناں دے سرتے ہے سی قول اوہناں توں لیندے ویلے
اساں کہیا سی سِیس نواندے دروازے چوں اندر جانا۔
ایبھی آکھ اساڈی ہے سی،سِبتی حد نہ ٹپنا، اوہناں کولوں پکا پیڈا قول لیا سی۔
فیر اوہناں دے قول تروڑی کرنے اُتوں، تے آیات اساڈی نوں ناہ
منن اُتوں، نبیاں دے نال دھکے کرنوں، ایہہ کہنے توں ساڈے قلب
غلافے ہوئے(تے بے اثرے) مریم تے بہتان وڈیرا لانے پاروں، تے
گل اس دی نوں ناہ منن پاروں، ایہہ آکھن توں اساں مسیح بن مریم مار مُکایا۔
اللہ آپوں سچ تاں ایہہ وے مُہراں اوہناں دے قلباں تے لائیاں، کفر
اوہناں دے پاروں۔ رتی وی ایمان دی اوہناں اندر ناہ سی ۔اوہ رسول اللہ دا
ہے سی(ایسے کر کے) اوہناں کولوں قتل ہویا ناہ سُولی مویا،پئے گئی سی گل
رلے وچ، تے اوہ جیہڑے اس دے بارے پاٹے ہوئے،شک ای شک
اوہناں دے پلّے،پکی گل ناہ کول اوہناں دے۔ظناں دے پئے پچھے
بھجدے۔پکی گل ایہوا جے اوہ ناہ قتل اوہناں نے کیتا۔(١٥٧)
اللہ چک لیا وَل اپنے اوہنوں۔تے ہے اللہ وچ ایہہ طاقت تے اوہ
حکمت والا وی اے۔(چکن دے سو راہ اوہ جانے) پر ہر اک اہل کتابی
جیوندے جی تے اوسے گل نوں دبی جاسی(جے اوہ سولی چڑھیا مویا) اتے
قیامت والے دن ای عیسیٰ آن گواہی دیسن اُلٹ اوہناں دے۔(١٥٩)
اوپرے لگدے لفظ:
٭سِیس نوا کے: نیویں ہو کے، ٭قلب: دل،

اساں اوہناں تے کنیاں چنگیاں چنگیاں چیزاں جیہڑیاں پہلاں
اوہ کھاندے سن ٹھاکویاں کر دتیاں، اَت یہودی لوکاں دے ای چانے
پاروں، چوکھا اللہ دے رستے توں ڈکن پاروں، سود کماون پاروں، جس توں
ہوڑ ہٹک سی کیتی ہوئی، تے لوکاں دا مال کطورے کھانے پاروں۔اہناں
منکر لوکاں واہتے اساں مچا کے رکھیا ہویا ہے عذاب اک اوکھا کرنے والا۔
اہناں چوں الہامی دساں نوں پکے منن والے تے اوہ جیہڑے مومن ہے
نیں، دونویں وَل ای اس نوں من دے، نازل تیرے وَل جو ہویا تے اس
نوں وی جو تیرے توں پہلاں نازل ہویا سی، اوہ نمازاں پڑھنے والے
ہے نیں پکے، نالے دیندے رہن زکاتاں۔اللہ اُتے، روز قیامت اُتے
ہے ایمان اوہناں دا۔تے اوہناں نوں اجر وڈیرا ساڈے ولّوں مل کے رہسی
جھبدے۔
ہے وحی ایہہ تیرے ول اساں ای گھلی۔ نوح دے ول جویں سی گھلی
نالے اس توں پہلاں آئے نبیاں ولّے۔ ابراہیم تے اسمٰعیل اسحاق اتے
یعقوب (نبی) تے آل اس دی نوں سی اساں وحی کیتی۔ عیسیٰ نوں
ایوب تے یونس نوں وی کیتی۔ انجے ای ہارون، سلیمان دے ول وحیاں
گھلیاں۔اساں زبور اُتاری سی داؤد نبی تے۔ ہور رسول اوہ ذکر جنہاں دا
اس توں پہلاں تیرے نال ہو چکیا ہے وے۔کجھ انج دے وی ذکر
جنہاں دا نال ترے ناہ کیتا ہویا، موسیٰ نال کلام ضرور اساڈی ہوئی۔(١٦٤)
ایہہ رسول (تمامی) آ کے دل کھلوائی کر دے رہے سی، دبکاندے وی
رہے سی۔تاں جے بھلکے رب دے اگے عذر ناہ ڈاہون کوئی، پیغمبراں دے
گھلن پچھوں، بے شک اللہ سترانا تے حکمت والا۔
آپ گواہ اللہ اُس اتے جو تیرے ول اس نے گھلیا اپنے علموں گھلیا،
شاہد ہین فرشتے وی اس گل دے۔ حالاں ہے شہادت اللہ دی ای کافی۔
جیہڑے لوکی کافر ہوئے تے اللہ دے راہواں ڈکن چوکھے اوہ کراہے
پئے گئے۔
اوپرے لگدے لفظ:
٭ٹھاکویاں: روک دتیاں، ٭ہُوڑ ہٹک: روک ٹوک، ٭کطورے: بے ایمانی نال، ٭شاہد: گواہی دین والے

جیہڑے لوکی کافر ہوئے تے اوہناں نے ظلم کمائے۔ اللہ کدے
معاف ناہ اوہناں تائیں کرسی۔ ناہ اوہناں نوں راہ ای کوئی ہتھ آوے دا (گا)۔
ہاں جہنم دا راہ لبھسی دائم جس دے وچ اوہ رہسن۔تے ایہہ کم سکھلا
اللہ واہتے۔
لوکائیے! کول تہاڈے اک رسول آپُجیا ہے جے رب تہاڈے
ولوں۔ حقا سچا۔اس نوں منّو ایہہ تہاڈے واہتے چنگا، جیے نہ منّسو(اللہ دا کیہ جاسی)
اس دا ای ایہہ سارا کُجھ اے جو زمین اسمان اندر اے۔تے ہے اللہ
جانن والا حکمت والا(١٧٠)
اہل کتابو ناہ حد ٹپو دین اپنے دے بارے۔تے اللہ دے کھاتے سچی
گل ای پاؤ (تے اوہ ایہہ وے)،سی مسیح بن مریم اک رسول اللہ دا،
فیض وی اس دا۔ جس نوں اللہ نے مریم دی جھولی پایا اوہ رحمت سی رب
دی۔ اس کر کے ایمان لیاؤ اللہ اُتے نالے اس دے پیغمبر اں تے۔ تے ناہ
آکھو تِن خدا نیں۔ باز آ جاؤ۔ ایسے وچ ای خیر تہاڈی۔بے شک اللہ ہے
معبود اکلا۔ پاک اوہ ایہناں گلاں توں اے جے اس دا کوئی جایا متھو۔ انج
اوسے دا سارا کجھ اے جو کجھ ہے زمین اتے اسماناں اندر، تے اللہ دی چارہ
سازی کافی۔(١٧١)
عار مسیح نوں اللہ دا ناہ بندہ ہونے دے وچ کوئی۔ ناہ ای عار فرشتے
سمجھن جو اللہ دے نیڑے، اس دا بندہ ہونے توں کچرائے جیہڑا تے وڈیائی
دسے، اوہناں سبھناں نوں اوہ اپنے ول اکٹھا کرسی (تے بھل جاسن ایہہ کچرائیاں
ایہہ وڈیائیاں)۔
ہاں جیہڑے ایمان لیائے نالے چنگے عمل کمائے اجر اوہناں نوں
پورے مِلسن ہتھوں اللہ اپنے فضلوں ہور ودھا سی۔تے نک چاہڑے
پھونڈی جیہڑے اوہناں تائیں اوکھے اوہ عذابے پاسی غیر اللہ چوں
ہو سی ناہ نیں ساتھی کوئی بھار ونڈاوا۔
ہے لوکائیے کول تہاڈے رب تہاڈے ولوں اک بُرہان مجسم آونجیا
اے تے اک نور سراپا اک کتاب تہاڈے ول گھل دتی۔(١٧٤)
تے جیہڑے ایمان لیاسن اُتے تے اوہ پکے اس دے ہوئے اوہ
اوہناں نوں اپنی رحمت تے فضل اپنے دے وچ رکھسی تے اپنے ول آون
والا راہ تکاسی سدھم سدھا۔
لوکی تےتھوں فتویٰ پچھدے کہہ دے اللہ ایہہ کلالے بارے آکھے۔
جے لاولد کوئی مر جاوے بھین اس دی البتہ ہووے ترکے وچوں ادھا اُس
دا۔ بھین مرے لاولد کسے دی، بھائی وارث اس دا۔جے دوبھیناں وارث
ہوون تاں اوہناں دے دو تریجے حصے بندے۔تے جے بھیناں بھائی
اوہدے چوکھے ہوون نر دا حصہ ناری نالوں دونا ہوسی۔ اللہ انج تہاڈے
واہتے کرے نتارے مت ناہ پُٹھے راہ پے جاؤ۔ کیوں جے اللہ نوں تے علم ہر
شئے دا ہے وے۔(١٧٦)
اوپرے لگدے لفظ:
٭عار: جھجھک، ٭بُرہان: چانن