بسم اللہ الرحمن الرحیم

حمد اللہ دی کرنی پھبدی جو رب سب دا
اوہ رحمان رحیم اے۔
لیکھے والے دن دا مالک۔
تیری اسیں عبادت کریئے تینوں ای بوہڑن نوں کہیے۔
توں اسانوں سدھے راہے لائی رکھیں۔
راہ اوہناں دے ، تیرا فضل جنہاں دی جھولی۔
ناہ انہاں دے، توں ناراض جنہاں توں ہویوں، یا جو ایدھر اودھر ہوئے۔

اوپرے لفظاں دا مطلب۔
٭حمد۔ تعریف
٭ پھبدی۔چنگی لگدی، سوہنی لگدی
٭رحمان۔ بوہت مہربان
٭رحیم۔ سدا لئی رحم کرن والا
٭لیکھے۔ حساب، لیکھے والے دن۔جیس دن حساب ہووے گا
٭بوہڑن۔مدد لئی پہنچن
٭فضل۔نعمت ،
٭فضل جنہاں دی جھولی۔ جنہاں دی جھولی نعمت پئی

رحمان تے رحیم: رحمان وچ شدت دی صفت پائی جاندی ہے مطلب ایہہ کہ جیہڑا بوہت رحم کرن والا ہے اتے رحیم اوہ صفت ہے جیہدے وچ ویلے دے حدّاں بنے ڈھائے جاندے ہین کہ اوہدے رحم دا کوئی حد بنّا نہیں ہے اتے ایہہ ہمیش ہی جاری رہندا ہے۔