(23) وَ كان مِن دعائِه عليه‏ السلام اذا سَئَلَ اللّهَ‏ العافيةَ و شُكرَها

« وقتى كه عافيت و شكر آن را از خداوند مى‏ خواست»

 

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاَلْبِسْنى عافِيَتَكَ، وَ جَلِّلْنى

خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و لباس عافيت بر من بپوشان، و سراپايم را

 

عافِيَتَكَ، وَ حَصِّنّى بِعافِيَتِكَ، وَ اَكْرِمْنى بِعافِيَتِكَ، وَاَغْنِنى

به عافيت فراگير، و به عافيت محفوظم دار، و به عافيت گراميم دار، و به عافيت

 

بِعافِيَتِكَ، وَ تَصَدَّقْ عَلَىَّ بِعافِيَتِكَ، وَهَبْ لى عافِيَتَكَ، وَ

بى‏ نيازم كن، و عافيتت را بر من صدقه ده، و مرا عافيت بخش، و

 

اَفْرِشْنى عافِيَتَكَ، وَاَصْلِحْ لى عافِيَتَكَ، وَ لاتُفَرِّقْ بَيْنى

و برايم بستر عافيت بگستر، و عافيت را برايم از هر مانعى پيراسته ساز، و در دنيا و آخرت بين من

 

وَ بَيْنَ عافِيَتِكَ فِى الدُّنْيا وَالْاخِرَةِ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ

و عافيت جدايى مينداز. خداوندا بر محمد و آلش

 

وَالِهِ، وَ عافِنى عافِيَةً كافِيَةً شافِيَةً عالِيَةً نامِيَةً، عافِيَةً

درود فرست، و مرا عافيت بخش عافيتى كافى و شفابخش، و برتر و روزافزون، عافيتى كه

 

تُوَلِّدُ فى بَدَنِى الْعافِيَةَ، عافِيَةَ الدُّنْيا وَالْاخِرَةِ، وَامْنُنْ عَلَىَّ

در بدنم عافيت توليد كند، و در يك كلمه: عافيت دنيا و آخرت، و بر من منّت نِه به

 

بِالصِّحَّةِ وَالْأَمْنِ وَالسَّلامَةِ فى دينى وَ بَدَنى، وَالْبَصيرَةِ

تندرستى و امنيت و سلامت در دين و بدن، و بصيرت

 

فى قَلْبى، وَالنَّفاذِ فى اُمُورى، وَالْخَشْيَةِ لَكَ، وَالْخَوْفِ

در دل، و پيشرفت در امور، و هراس و بيم

 

مِنْكَ، وَالْقُوَّةِ عَلى‏ ما اَمَرْتَنى بِهِ مِنْ طاعَتِكَ، وَالْاِجْتِنابِ

از تو، و توان و قدرت بر انجام طاعتى كه مرا به آن فرمان داده‏ اى، و اجتناب

 

لِما نَهَيْتَنى عَنْهُ مِنْ مَعْصِيَتِكَ. اَللَّهُمَّ وَامْنُنْ عَلَىَّ بِالْحَجِّ

از نافرمانيت كه مرا از آن برحذر داشته‏ اى. خداوندا بر من منّت گذار كه موفق به حچ

 

وَالْعُمْرَةِ، وَ زِيارَةِ قَبْرِ رَسُولِكَ، صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ رَحْمَتُكَ

و عمره و زيارت قبر رسولت و آل او

 

 وَ بَرَكاتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلى‏ الِهِ وَ الِ رَسُولِكَ عَلَيْهِمُ السَّلامُ اَبَداً

- كه درودت بر همه آنان باد - گردم، هميشه

 

مااَبْقَيْتَنى، فى عامى هذا وَفى كُلِّ عامٍ، وَاجْعَلْ ذلِكَ مَقْبُولاً

تا وقتى كه مرا در دنيا زنده مى‏ دارى، در امسال و همه سال، و آن عبادات را پذيرفته و

 

مَشْكُوراً، مَذْكُوراً لَدَيْكَ، مَذْخُوراً عِنْدَكَ، وَاَنْطِقْ

مايه پاداش و منظور نظر و ذخيره‏ ام نزد خود قرار ده، و زبانم را

 

بِحَمْدِكَ وَ شُكْرِكَ وَ ذِكْرِكَ وَ حُسْنِ الثَّنآءِ عَلَيْكَ لِسانى،

به حمد و شكر و ذكر و ثناى جميلت گويا كن،

 

وَاشْرَحْ لِمَراشِدِ دينِكَ قَلْبى، وَ اَعِذْنى وَ ذُرِّيَّتى مِنَ الشَّيْطانِ

و قلبم را براى پذيرش هدايتهاى دينت گشاده ساز، و مرا و فرزندانم را از شيطان

 

الرَّجيمِ، وَ مِنْ شَرِّ السَّآمَّةِ وَالْهآمَّةِ وَالْعآمَّةِ وَالَّلآمَّةِ، وَ مِنْ

رانده شده و از شر جانوران زهرناك و زهرداركشنده، و ساير جانوران و چشم‏ زخم، و از

 

شَرِّ كُلِّ شَيْطانٍ مَريدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ سُلْطانٍ عَنيدٍ، وَ مِنْ

شر هر شيطان سركش، و از شر هر پادشاه ستمگر، و از

 

شَرِّ كُلِّ مُتْرَفٍ حَفيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ ضَعيفٍ وَ شَديدٍ،

شر هر خوشگذران نازپرورده سركش، و از شر هر ضعيف و قوى،

 

وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ شَريفٍ وَ وَضيعٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ صَغيرٍ وَ كَبيرٍ،

و از شر هر عالى‏ مقام و فرومايه، و از شر هر كوچك و بزرگ،

                                   

و مِنْ شَرِّ كُلِّ قَريبٍ وَ بَعيدٍ، وَ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَنْ نَصَبَ

و از شر هر نزديك و دور، و از شر هر كسى از

 

لِرَسُولِكَ وَ لِاَهْلِ بَيْتِهِ حَرْباً مِنَ الْجِنِّ وَالْاِنْسِ، وَ مِنْ شَرِّ

جن و انس كه به جنگ پيامبرت و اهل‏ بيتش اقدام كرده، و از شر

 

كُلِّ دآبَّةٍ اَنْتَ اخِذٌ بِناصِيَتِها، اِنَّكَ عَلى‏ صِراطٍ مُسْتَقيمٍ.

هر جنبنده‏ اى كه مسخّر قدرت توست پناه ده، زيرا كه تو در سلطنت بر صراط حق و عدلى.

 

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ مَنْ اَرادَنى بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ

بارخدايا بر محمد و آلش درود فرست، و هر كه عليه من انديشه بد داشته باشد

 

عَنّى، وَادْحَرْ عَنّى مَكْرَهُ، وَادْرَاْ عَنّى شَرَّهُ، وَ رُدَّ كَيْدَهُ

او را از من بگردان، و نيرنگش را از من دور كن، و شرش را از من بازدار، و مكرش را

 

فى نَحْرِهِ، وَاجْعَلْ بَيْنَ يَدَيْهِ سُدّاً حَتّى‏ تُعْمِىَ عَنّى بَصَرَهُ،

به گلوگاهش برگردان، و سدّى در مقابلش بپا كن كه چشمش را از ديدن من كور،

 

وَ تُصِمَّ عَنْ ذِكْرى سَمْعَهُ، وَ تُقْفِلَ دُونَ اِخْطارى قَلْبَهُ،

و گوشش را از شنيدن ذكر من كر سازى، و دلش را به وقت سوء نيت در حق من قفل نمايى،

 

وَ تُخْرِسَ عَنّى لِسانَهُ، وَ تَقْمَعَ رَاْسَهُ، وَ تُذِلَّ عِزَّهُ، وَ تَكْسِرَ

و زبانش را از گفتگو درباره من لال‏ سازى، و سرش‏ را به گرز ذلّت‏ بكوبى، وعزتش را به‏ ذلّت بدل كنى، وبزرگيش

 

جَبَرُوتَهُ، وَ تُذِلَّ رَقَبَتَهُ، وَ تَفْسَخَ كِبْرَهُ، وَ تُؤْمِنَنى مِنْ

را بشكنى، و گردنش را به خوارى فرود آورى، و كبريائيش را از هم بپاشى، و مرا

 

 جَميعِ ضَرِّهِ وَشَرِّهِ وَغَمْزِهِ وَهَمْزِهِ وَلَمْزِهِ وَحَسَدِهِ‏ وَعَداوَتِهِ

از همه ضرر و شر و طعن و غيبت و عيب‏ جويى و حسد و دشمنى

 

وَ حَبآئِلِهِ وَ مَصآئِدِهِ وَ رَجْلِهِ وَ خَيْلِهِ، اِنَّكَ عَزيزٌ قَديرٌ.

و بندها و دامها و پياده‏ ها و سواره‏ هاى او ايمن‏ سازى، زيرا كه تو غالب غير مغلوب و داراى قدرت بى‏ نهايتى.