يكسانى اعتقاد به مهدى منتظر از ديدگاه شيعه واهل سنت:

برگرفته از كتاب: عصر ظهور

برخى تصور مى كنند كه اعتقاد به مهدى منتظر، ويژه شيعيان است در حاليكه اصل اين عقيده از نظر اهل سنت با شيعه همسان بوده و بين اين دو فرقه از حيث بشارت هاى پيامبر صلى الله عليه و آله راجع به ظهور آن حضرت و مأموريت جهانى وى و درباره شخصيت برجسته و مقدس آن بزرگوار و حتى نشانه هاى ظهور و ويژگى هاى انقلاب او، تفاوتى وجود ندارد، و تنها فرقى كه در اين مورد وجود دارد اين است كه ما شيعيان او را امام دوازدهم بنام محمد بن حسن عسكرى (عليه السلام) و متولد به سال 255 هجرى مى دانيم و بر اين عقيده هستيم كه خداوند عمر او را همچون عمر خضر (عليه السلام) طولانى نموده و او اكنون زنده و غايب است، تا خداوند هر زمان اراده فرمايد ظهور خواهد كرد در حاليكه اغلب دانشمندان اهل سنت مى گويند هنوز متولد نشده و غايب نيست بلكه بزودى متولد خواهد شد و به آنچه پيامبر صلى الله عليه و آله بشارت داده جامه عمل مى پوشاند و عده كمى از آنان در مورد ولادت و غيبت او با ما هم عقيده اند.

اصالت اعتقاد به حضرت مهدى (عليه السلام) از ديدگاه اصل سنت از آنجا روشن مى گردد كه روايات فراوانى در منابع و اصول روائى و اعتقادى آنها و نيز فتاوا و آراء دانشمندان و تاريخ علمى و سياسى آن در خلال نسل هاى گذشته وجود دارد كه كه گواه براين عقيده است.

بنابراين حركت هايى كه از سوى مدعيان مهدويت در جوامع اسلامى اهل سنت رخ داد مانند جنبش مهدى سودانى در قرن گذشته و حركتى كه در آغاز اين قرن در حرم مكه اتفاق افتاد و جنبش هايى كه انديشه هاى مهدويت را به شكل آشكارى نشان مى داد، مانند ((جنبش جهاد و هجرت)) در مصر و حركت هاى مشابه آن، كه در اثر بوجود آمدن خلأ فكرى و يا تحت تأثير تفكرات شيعى، درباره حضرت مهدى (عليه السلام) آنگونه كه برخى تصور مى كنند، پديد نيامد.

شمار راويان احاديث مربوط به حضرت مهدى (عليه السلام) از صحابه و تابعين اهل سنت كمتر از راويان شيعه نيست همچنين است اشخاصى از آنان كه روايات ياد شده را در اصول و مجموعه اى احاديث، تدوين نموده و كسانى كه داراى تأليفات ويژه اى در اين زمينه مى باشند.

كهن ترين كتاب اهل سنت درباره مهدى

برگرفته از كتاب: عصر ظهور

شايد كهن ترين كتابى كه از اهل سنت درباره مهدى (عليه السلام) بدست ما رسيده است، كتاب ((فتن و ملاحم)) اثر حافظ نعيم بن حماد مروزى (متوفاى سال 227 ه‍) باشد كه مؤلف آن از اساتيد بخارى و ديگران بوده است و از مصنفان صحاح ششگانه بشمار مى رود نسخه اى از اين كتاب در كتابخانه دائرة المعارف عثمانى در حيدر آباد هند شماره 3187-83 و نسخه اى در كتابخانه ظاهريه دمشق به شماره 62- أدب، وجود دارد و نسخه اى در كتابخانه موزه انگلستان است كه حدود دويست صفحه پشت و رو دارد و تاريخ نسخه بردارى آن سال 706 هجرى مى باشد و روى پاره اى از صفحات آن عبارت (وقف حسين افندى) ديده مى شود كه نشانگر اين است كه نسخه مذكور از موقوفات تركيه گرفته شده است و در سال 1924 م. در كتابخانه بريتانيا ثبت گرديده است. و يكى از منابع ما در كتاب حاضر كه از آن روايت نقل كرده ايم همين نسخه است. اما ساير منابع روائى و اعتقادى اهل سنت كه راجع به بيش از پنجاه مأخذ مى رسد كه كتب صحاح نيز در ميان آنهاست. و اما شمار تأليفات، رساله ها و پژوهش هاى ويژه تقريبا به تعداد منابع و مأخذ مى باشد.

قديمى ترين اثر شيعى درباره عقيده مهدى

برگرفته از كتاب: عصر ظهور

چنانكه قديمى ترين اثر شيعى درباره عقيده مهدى (عليه السلام) كه بدست ما رسيده كتاب ((غيبت)) و يا كتاب ((قائم)) از فضل بن شاذان نيشابورى است كه معاصر نعيم بن حماد بوده است وى كتاب خويش را قبل از ولايت حضرت مهدى (عليه السلام) و غيبت او تأليف نموده است!

نسخه هاى اين كتاب در قرون گذشته در دسترس علماى ما بوده است ولى متأسفانه در اين قرن از آن خبرى نيست تنها مقدارى از اين اثر در ضمن تأليفات و كتابهاى دانشمندانى كه از آن كتاب استفاده كرده اند برجاى مانده است، بويژه علامه مجلسى كه رواياتى از آن كتاب را در دائرة المعارف خود ((بحارالانوار)) نقل نموده است.