«ابو هريره مي گويد كه رسول خدا فرمود: اگر آن مدت كه يوسف در زندان بود، من بودم، هر آينه دعوت كننده را اجابت مي كردم.»(1)

معلوم نيست كه اين دعوت كننده چه كسي بود كه اگر رسول خدا صلي الله عليه و آله وسلم جاي حضرت يوسف عليه السلام بود او را اجابت مي كرد و فقط از تفسير ترمذي بر مي آيد كه مراد، رسولي است كه از جانب پادشاه آمده بود و مي خواست كه يوسف از زندان بيرون بيايد كه آن حضرت به آن رسول فرمود برو و بپرس چرا زنها دستهاي خويش را بريدند؛ و چون پادشاه كنجكاوي كرد بر او معلوم شد كه يوسف عليه السلام بي گناه بود.

اگر واقعا اين است كه ترمذي نوشته، بايد گفت پيامبري كه ابوهريره، و به پيروي از او صاحبان صحاح معرفي مي كنند، سياست مملكت داري را بلد نيست. بي گناهي به جرمي واهي به زندان رفت و همه او را مجرم مي شناختند و قبل از آن كه بي گناهي او ثابت شود از زندان بيرون آمده و مسؤوليت مهمي را در مملكت به عهده گيرد، آيا با آن سابقه اي كه مردم و مخصوصا درباريان از او دارند مي تواند در آن مسؤوليت بماند و از شرّ حسودان و سخن چينان در امان باشد؟ اين امري واضح است كه بايد اولاً اثبات كند بي گناه سالها در زندان بود ثانيا از زندان بيرون آمده و بي هيچ دردسري به اداره امور بپردازد.

ما از ابو هريره، كه كارش بازي با گربه بود، انتظار نداريم كه اين مسائل را بفهمد ولي چرا علماي اهل سنت روايت او را نفهميده در كتابهاي خويش درج كردند؟

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

1 ـ الف: صحيح بخاري، ج 4، ص 179 و 183، كتاب بدء الخلق، بابهاي: «قوله عزّوجلّ: و نبّئهم عن ضيف ابراهيم...» و «قوله تعالي: لقد كان في يوسف و...» ؛ و ج 6، ص 97، تفسير سوره يوسف ؛ و ج 9، ص 42، باب التعبير، باب رؤيا اهل السّجون و... . ]

ب: صحيح مسلم، ج 1، ص 133، كتاب الايمان، باب 69 ؛ و ج 4، ص 1839، كتاب الفضائل، باب من فضائل ابراهيم الخليل.

ج: سنن ترمذي، ج 5، ص 273، كتاب تفسير القرآن، باب و من سورة يوسف.

د: سنن ابن ماجه، ج 2، ص 6-1335، كتاب الفتن، باب الصبر علي البلاء.