در ميزان شجاعت حسين عليه السلام؛ جملات زيارت ناحيه مقدسه، بهترين معرف است كه مى گويد:

با تو شروع به نبرد كردند و در برابر نيزه و شمشير ايستادگى كردى و لشكر نابكار را طعمه شمشير قرار دادى و چون علىّ مختار با ذوالفقار به گروه كفار وارد شدى و پيكار را ادامه دادى و چون ديدند دلى استوار و سرى نترس داری، نيرنگ برايت نهادند و با نامردى و بدخويى با تو جنگيدند و آن ملعون به لشكر خود دستور داد آب را از تو بريدند و شتابان با تو جنگيدند و تير بر تو باريدند و چنگال رباينده بر تو گشودند، نه رعايت پيمان كردند و نه در كشتار ياران و غارت آنها از گناه ترسيدند.

تو اين يورش ها را به جان قبول كردى و اين آزارها را بر خود هموار نمودى. فرشتگان آسمان از حيرت در شگفت شدند، دشمنان پيرامون تو را گرفتند و زخم هاى سنگين بر تو وارد كردند و تا شب تو را امان ندادند ياورى نداشتى و تنها با بردبارى و خداجويى از زنان و فرزندانت دفاع كردى تا سرانجام تو را از اسب سرنگون كردند و زخمدار بر زمين افتادى و با ستوران، جسم تو را زير سم گرفتند و طاغيان زير شمشير برّان قرار دادند تا عرق مرگ بر پيشانيت نشست و در بستر احتضار افتادى و زير چشم به خيمه گاه خود نگران بودى و از خاندانت به خود مشغول بودى.

از اين كلمات به خوبى فهميده مى شود كه قوّت قلب حسين عليه السلام و ادامه او به جنگ، دشمن را به وحشت انداخته و از غلبه بر او مأيوس شده بودند و به نيرنگ و نامردى متوسل گشته و دست به تير اندازى زده و تهاجم كردند(شخصت حسين قبل از عاشورا، ص 94).

شجاعت تاريخى

على بن عيسى اربلى در كشف الغمه آورده كه شجاعت حسين عليه السلام در بين مردم ضرب المثل بود.