1 - مخالفت با ظلم

سيدالشهداء عليه السلام تمام اصحاب خودشان را، همه جوانان خودش را، همه مال و منال، هر چه بود، هر چه داشت - مال و منال كه نداشت - هر چه دشت، جوان داشت، اصحاب داشت، در راه خدا داد و براى تقويت اسلام، مخالفت با ظلم، قيام كرد، مخالفت با امپراطورى آن روز كه از امپراطورى اينجا زيادتر بود.(صحيفه نور، ج 1، ص 130)

2 - جلوگيرى از نابودى مكتب

سيدالشهداء ديدند كه مكتب دارد از بين مى رود. قضيه قيام سيدالشهداء و قيام اميرالمؤمنين در مقابل معاويه، قيام انبياء در مقابل قدرتمندان و كفار، مسأله اين نيست كه بخواهند يك مملكت بگيرند، همه عالم پيش آنها هيچ است. مقصد آنها اين نيست كه كشورگشايى بكنند. (صحيفه نور، ج 7، ص 230)

3 - گريه امام حسين (علیه السلام) در عرصه كربلا

در كربلا در چند مورد سيل اشك به امام حسين عليه السلام امان نداد و دلايل آن هم روشن است:

1. به آن دليل كه گريه بر مصائب خاندان وحى و رسالت، عبادت و اطاعت است.

2. بدان جهت كه انهدام اركان دين و معنويت و اخلاق و ارزش هاى والاى آسمانى را مى نگريست و بر آن مى گريست.

3. بدان جهت كه طبيعت انسانى و فطرت بشرى كه به موجب آن گرسنگى و تشنگى و سوز دل بر انسان عارض مى گردد، در وجود پيامبر و پيشوايان معصوم نيز موجود است، پيامبر در مورد پسرش فرمود:

«پسرم! در مرگ تو قلب ها شعله ور و اشك ها جارى است، اما چيزى كه خداى را ناخشنود سازد، نخواهيم گفت...». (بحارالانوار، ج 22، ص 157)

آرى! امام حسين عليه السلام نيز در چند مورد به اين مرحله رسيد و به موجب همين طبيعت بشرى بود كه طوفان اندوه و سيلاب اشك امانش نداد.

(ويژگيهاى امام حسين، ص 152)

4 - راه نجات امت

بدون شك مكتب حسينى راه نجات اين امت است؛ زيرا علت مبقيه ی دين، امر به معروف و نهى از منكر است و اين دو به معنى وسيع آنها يعنى تشويق و ترويج معروف و مبارزه با منكرات بستگى پيدا كرده با حسين عليه السلام تا آنجا كه به قول بعضى ها اسلام نبوى الحدوث و حسينى البقاء است.(حماسه حسينى، ج 3، ص 235)

5 - مكتب مصلح سازى

«هربارت سپنسر» به نقل فروغى مى گويد:

بزرگ ترين آرمان نيكان اين است كه در آدم سازى شركت كنند، يعنى صالح سازى بياورند. مكتب امام حسين عليه السلام نه تنها مكتب گناهكارسازى (نبود) از صالح سازى هم بالاتر بود، مكتب مصلح سازى است. (حماسه حسينى، ج 3، ص 76)

6 - كرسى حسين

بدون شك مكتب حسينى راه نجات اين امت است؛ زيرا كرسى حسينى كرسى امر به معروف و نهى از منكر است. آنچنان كه از (سوره شعرا) بر مى آيد، ظهور پيغمبران در فترت ها به علت شيوع مفاسد بوده است. ولى ما مى بينم مكتب زنده حسين، ظهور حسين است در همه اعصار، يعنى در هر سال و هر محرم امام حسين به صورت يك مصلح عالى ظهور مى كند و اين فرياد را به گوش مى رساند:

ألا ترون أن الحق لا يعمل به... يا اينكه الموت أولى من ركوب العار... به امام حسين منسوب است

سبقت العالمين إلى المعالى

بحسن خليقه و علو همه

و لاح بحكمتى نور الهدى فى

دياجى من ليالى مدلهمه

يريد الجاحدون ليطفئوه

و يأبى الله الا أن يتمه

(با خوش خلقى و بلند همتى از همه جهانيان به مقامات بلند پيشى گرفتم. و نور هدايت در شب هاى ديجور با حكمت من درخشيد. منكران مى خواهند اين نور را خاموش كنند و خدا نخواسته جز اينكه آن را تمام و كامل خواهد كرد.)

(حماسه حسينى، ج 3، ص 228)