يا أيتها النفس المطمئنة * ارجعى إلى ربك راضية مرضية * فادخلى فى عبادى و ادخلى جنتى؛

اى نفس مقدس و آرام، به سوى پروردگارت باز گرد كه همانا تو راضى و خشنودى از نعمت هايش و او از تو راضى است، پس در صف بندگان خاص من درآى و به بهشتم وارد شو.))

(فجر / 27 - 30)

چه نفسى مطمئن تر، مقدس تر و آرام تر از نور چشم رسول خدا، حضرت سيد الشهداء عليه السلام كه با آن همه مصيبت هاى طاقت فرسا كه هر يك كافى است، كوه مستحكمى را به لرزه درآورد، و با آن همه عزيزان و يارانش كه جلوى ديدگانش به شهادت رسيدند، با اين حال راوى مى گويد:

هر چه روز عاشورا مصيبت بر حضرت بيشتر مى باريد، بر افروخته تر مى شد، زيرا به لقاى پروردگارش با اطمينان بيشترى، نزديك مى شد.

آيات زيادى درباره حضرت سيدالشهداء عليه السلام تاءويل شده است ولى اين آيه را برگزيديم كه بارزترين مصداق نفس مطمئنه، قطعا خود حسين بن على عليه السلام است.

امام صادق عليه السلام فرمود:

سوره فجر را در نمازهاى واجب و مستحب خود بخوانيد: زيرا اين سوره ی امام حسين عليه السلام است و به آن دل ببنديد. خدا شما را رحمت كند و بيامرزد.

ابو اسامه كه در مجلس حاضر بود، پرسيد: چرا اين سوره مخصوص امام حسين عليه السلام است؟

امام فرمود: آيا نمى شنوى سخن حق را كه مى فرمايد: اى نفس مطمئن...، مقصود امام حسين عليه السلام است، زيرا اوست كه نفس مطمئن است و از خدا راضى و خدا از او راضى است و اصحاب او از آل محمد از خداوند روز قيامت راضى هستند و او از آنان راضى است. اين سوره درباره امام حسين عليه السلام و شيعيانش و شيعه آل محمد خصوصا وارد شده است كه هر كه بر آن سوره مداومت كند، همراه با امام حسين عليه السلام و درجه اش در بهشت است و همانا خداوند غالب و حكيم است.

راستى ما همانگونه كه روز زيارت حضرت، آرزو مى كنيم كه اى كاش در روز عاشورا، كربلا بوديم و با آن حضرت و در ركابش كشته مى شد، امروز در عمل و گفتار و كردار خود از او پيروى كنيم و تا اندازه اى نه چون حسين عليه السلام كه در توان هيچ كس نيست، ايثار داشته باشيم و در كارهاى خود، خدا را مد نظر قرار دهيم، اميد است كه اين آيه شريفه، شامل حال ما نيز شود و رضايت خدا را كسب كنيم كه همانا ((رضوان من الله اكبر)) اين رضايت است كه از هر نعمتى در بهشت جاويدان برتر و مهم تر است.

البته آن ايثار و فداكارى كه روز عاشورا از حسين بن على عليه السلام و خويشان و يارانش ديده شد، در تاريخ نه سابقه داشته و نه پس از آن ديده مى شود، و آن آزمايش و امتحانى كه حسين عليه السلام در آن سربلند و پيروز در آمد، براى احدى متصور و ميسور نيست ولى به هر حال بايد، چنانچه آرزو كنيم، از آن حضرت پيروى نماييم و تا حد امكان، براى تحقق اهداف و آرمان هاى والايش جان نثارى و فداكارى كنيم، همانطور كه در دوران جنگ تحميلى، شهدا درس ايثار و از خود گذشتگى را از آقا امام حسين عليه السلام آموختند. و به مقام والا رسيدند.

اميدواريم كه فاتحان جنگ اين روحيه شهادت طلبى را از دست ندهند، و الان در كنار مقام معظم رهبرى و در آينده براى انتقام زير پرچم حضرت مهدى موعود (عج) باشيم.