بر روي قامت تو خدا مد گذاشته است
     بر سرو هاي باغ سر آمد گذاشته است
     انگار چهره تو به تعريف هركه ديد 
     آيينه روبه روي محمد(ص) گذاشته است
    روي پيمبري تو دستان تيغ را
    در لحظه فرود مردد گذاشته است
    هركس كه كينه داشته از بدر ماه تو
     برپيكر تو زخم مشدد گذاشته است
    دستي كه روي سينه نشد، مثل تيغ شد
    تيغي كه روي سينه تو رد گذاشته است
    داغ تو است اين كه خدا سرخ و آتشين
    با پرچمي به سينه گنبد گذاشته است