او از نقاط ضعف مردم و جهالت‌هاي آنان استفاده نمي كرد, برعكس, با آن نقاط ضعف مبارزه مي كرد و مردم را به جهالتشان واقف مي ساخت. روزي كه ابراهيم پسر هجده ماهه اش از دنيا رفت، از قضا آن روز خورشيد گرفت. مردم گفتند علت اينكه كسوف شد، مصيبتي است كه بر پيغمبر خدا وارد شد. او در مقابل اين خيال جاهلانه مردم سكوت نكرد و از اين نقطه ضعف استفاده نكرد, بلكه به منبر رفت و گفت:

ايهاالناس! ماه و خورشيد دو آيت از آيات خدا هستند و براي مردن كسي نمي گيرند.