قصه‌ی نيايش زهرا(سلام الله علیها) در آينه‌ی عبارت نگنجد، در اين بخش ده حديث زيبا از زبان حضرات معصومين(علیهم السلام) در ترسیم سيماى عبادى فاطمه(سلام الله علیها) تقديم مى‏شود:

1. فروغ فرشتگان

سألت عن أباعبدالله(علیه السلام) عن فاطمة لم سميت الزهراء؟ فقال: لأنّها كانت إذا قامت فى محرابها و هو نورها لأهل السماء كما تزهر - تزهو – نور الكواكب لأهل الأرض؛

راوى مى‏گويد:

از حضرت صادق(علیه السلام) علت نامگذارى حضرت فاطمه(سلام الله علیها) را به - زهرا - پرسيدم، فرمود:

چون وقتى كه در محراب عبادتش به نماز مى‏ايستاد، فروغ نورش براى ساكنان آسمان مى‏درخشيد، همانگونه كه نور ستارگان آسمان براى زمينيان مى‏درخشد. (علل الشرايع، ج 1، ص 215)

2. دلداده‌ی حق

سميت فاطمة بالبتول لانقطاعها إلى عبادة الله تعالى؛

حضرت فاطمه(سلام الله علیها) به اين جهت «بتول‏» ناميده شد كه از همه بريده و دل به خدا بسته بود. (مستدرك عوالم، ج 1: ص 80-81)

3. تنديس عبادت:

عن الحسن البصرى:

ما كان فى هذه الأمة أعبد من فاطمة (سلام الله علیها) كانت تقوم حتى تورم قدماها؛

حسن بصرى مى‏گويد:

در ميان امت اسلام، كسى خداپرست‏تر از فاطمه نبود، آنقدر در نماز مى‏ايستاد كه قدم‏هايش ورم مى‏كرد. (مناقب، ج‏3: ص 341)

4. نياز نماز:

كانت فاطمة(سلام الله علیها) تنهج فى صلاتها من خوف الله تعالى؛

حضرت فاطمه(سلام الله علیها) در نمازش از ترس خدا نفس نفس مى‏زد و - گريه در گلويش مى‏شكست - . (ارشاد القلوب، ص 105)

5. قدرشناس قدر:

قال على(علیه السلام):

و كانت فاطمة(سلام الله علیها) لا تدع أحداً من أهلها ينام تلك الليلة - ليلة القدر - و تداويهم بقلة الطعام ‏و تتأهب لها من النهار و تقول: محروم من حرم خيرها؛

حضرت على(علیه السلام) فرمود:

فاطمه(سلام الله علیها) نمى‏گذاشت كسى از اهل خانه در شبهاى قدر به خواب رود. به آنان غذاى كم مى‏داد و از روز قبل براى احياى شب قدر آماده مى‏شد و مى‏فرمود: محروم كسى است كه از بركات اين شب محروم باشد. (دعائم الاسلام، ج 1، ص 282)

6. نثار و ايثار

قال موسى بن‏جعفر(علیه السلام):

كانت فاطمة(سلام الله علیها) إذا دعت تدعوا للمؤمنين و المؤمنات و لا تدعوا لنفسها. فقيل لها يا بنت رسول الله(صلّی الله علیه و آله و سلّم) إنّك تدعين للناس و لا تدعين لنفسك. فقالت: الجار ثم الدار؛

حضرت موسى بن‏جعفر از پدرانش نقل مى‏كند:

هرگاه حضرت فاطمه(سلام الله علیها) دعا مى‏كرد، براى زنان و مردان مؤمن دعا مى‏كرد و براى خود دعا نمى‏كرد، به او گفته شد: چرا شما براى مردم دعا مى‏كنيد اما براى خودتان دعا نمى‏كنيد؟ فرمود: اول همسايه آنگاه خانه. (علل الشرايع، ج 1، ص 216)

7. وقت دعا:

عن فاطمة(سلام الله علیها) قالت: سمعت النبى(صلّی الله علیه و آله و سلّم) يقول: إنّ فى الجمعة لساعة لا يراقبها رجل مسلم يسأل الله عزّ و جلّ فيها خيراً إلاّ أعطاه... و قال هى إذا تدلى نصف عين الشمس للغروب... و كانت فاطمة(سلام الله علیها) تقول لغلامها:

أصعد على الضراب - الظراب - فإذا رأيت عين الشمس قد تدلى للغروب فاعلمنى حتى أدعو.

حضرت فاطمه(سلام الله علیها) گويد:

شنيدم پيامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود: غروب روز جمعه ساعتى است كه هر كس آن را مراقبت كند و در آن لحظه دعا كند، دعايش مستجاب شود. - حضرت زهرا - براى درك آن ساعت - به خدمتكارش مى‏گفت: بر فراز بلندى برو و هر گاه ديدى نيمه‌ی خورشيد غروب نمود، مرا خبر كن تا دعا كنم. (معانى الاخبار، ص 399)

8. دو ركعت نماز:

قال ابوعبدالله الصادق(علیه السلام):

كان لأمى فاطمة صلاة تصليها علمها جبرئيل، ركعتان تقرء فى الأولى: الحمد مرة و إنّا أنزلناه فى ليلة القدر، ماة مرة و فى الثانية: الحمد مرة و مائة مرة قل هو الله أحد، فإذا سلمت ‏سبحت تسبيح الطاهرة عليها السلام؛

امام صادق(علیه السلام) فرمود:

مادرم فاطمه(سلام الله علیها) همواره دو ركعت نماز را مى‏خواند كه جبرئيل به او آموخته بود، در ركعت اول آن پس از حمد، صد بار سوره قدر و در ركعت دوم پس از حمد، صد بار سوره توحيد را مى‏خوانى، و پس از سلام نماز، تسبيحات حضرتش را نيز مى‏گويى. (جمال الاسبوع:173)

9. هديه‌ی بى‏نظير:

إنّ على بن‏ابيطالب(علیه السلام) أمر فاطمة(سلام الله علیها) تستخدم رسول الله(صلّی الله علیه و آله و سلّم). فقالت: يا رسول الله إنّه قد شقّ علىّ الرحى - و أرته أثراً فى يديها من أثر الرحى - فسألته أن يخدمها خادماً، فقال: أولاً أعلمك خيراً من الدنيا و ما فيها؟ إذا آويت إلى فراشك فكبرى أربعا و ثلاثين تكبيرة و ثلاثاً و ثلاثين تحميدة و ثلاثاً و ثلاثين تسبيحة.

اميرالمؤمنين(علیه السلام) به حضرت زهرا گفت تا برود و از پيامبر خادمى بخواهد، او نيز رفت و ضمن نشان دادن پينه‏هاى دستش، گفت: آسياب كردن مرا به زحمت انداخته است و آنگاه درخواست‏ خادمى كرد.

پيامبر در پاسخ فرمود: آيا نمى‏خواهى - به جاى خادم - هديه‏اى به تو دهم كه از همه‌ی دنيا ارزشمندتر باشد؟ هنگامى كه براى خواب آماده شدى سى و چهار بار «الله‏اكبر» و سى و سه بار «الحمدلله‏» و سى و سه بار «سبحان الله‏» بگو. (كنزالعمال، ج 2، ص 57)

10. تسبيح تربت:

إنّ فاطمة بنت رسول الله كانت مسبحتها من خيوط صوف مفتل معقود عليه عدد التكبيرات، فكانت عليهاالسلام تديرها بيدها تكبر و تسبح إلى أن قتل حمزة بن‏عبدالمطلب فاستعملت تربته و عملت التسابيح فاستعملها الناس؛

امام صادق(علیه السلام) فرمود:

تسبيح حضرت فاطمه(علیه السلام) نخى بود كه بر آن به تعداد تكبيرات، 34 عدد گره زده بود و آن را در دستش مى‏چرخانيد و تكبير و تسبيح مى‏گفت تا وقتى كه حمزه شهيد شد، تسبيحى از تربت او ساخت، و از آن پس ساختن تسبيح در ميان مردم رواج يافت. (وسائل الشيعه، ج 4، ص1033)