فاطمه (سلام الله علیها) محور هدایت است و در جنبه‌ی پیشوائى امت، رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در پیشرفت آئین خود و اهداف و مقاصد خویش الگوى مردانه‌ی بسیار داشت، اما در جنبه‌ی الگوئى زن، عده‌ی او بسیار اندک بودند و در آن جمع اندک، فاطمه (سلام الله علیها) در رأس بود.

تشبیهات درباره‌ی فاطمه (سلام الله علیها) تشبیه زُهره‏اى است که در بین کواکب آسمانى درخشان است و جلب‌نظر کننده، به این حدیث توجه شود:

رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) فرمود:

اهتدوا بالشمس، فإذا غاب الشمس فاهتدوا بالقمر، فإذا غاب القمر فاهتدوا بالزهرة فإذا غابت الزهرة فاهتدوا بالفرقدین...؛

به وسیله‌ی خورشید و ماه و زهره و فرقدان هدایت یابید، در صورت غیبت یکى به دیگرى تمسک جوئید، از او درباره این لغات و اصطلاحات توضیح خواستند، فرمود:

خورشید منم، و على (علیه السلام) چون قمر است، و فاطمه (سلام الله علیها) چون زهره، و فرقدان حسن و حسین (علیه‌السلام)... (شواهد التنزیل، ص 59 از جابر).

و دیدیم که محور این پنج تن فاطمه (سلام الله علیها) بود:

- در تفسیر آیه‌ی (رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنا لِلْمُتَّقِينَ إِماماً) (سوره فرقان، آیه 74).

رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) مقام پیشوائى را درباره‌ی خانواده‌ی خود پرسید همانگونه که درباره‌ی کلمات ازواج و ذریه و قرة اعین پرسش کرد، جبرئیل، خدیجه را مصداق ازواج، فاطمه (سلام الله علیها) را مصداق ذریه، حسن و حسین (علیهما السلام) را مصداق قرة اعین و على (علیه السلام) را مصداق امام ذکر کرد. (شواهد التنزیل، ج 1، ص 416).

و مى‏دانیم که از ذریه‌ی او چه نسل پاک و پاکیزه‏اى پدید آمد.

در سخنى دیگر رسول خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) خود را به یک درخت، و فاطمه (سلام الله علیها) را حامل آن، و على (علیه السلام) را عامل لقاح و حسن و حسین (علیهما السلام) را میوه‌ی آن معرفى کرد: أنا شجرة، فاطمة حملها، و على لقاحها، و الحسن و الحسین ثمارها. (احقاق الحق، ج 9، ص 157)