اعلام ۱۴ سال حبس برای ۲۳ متهم به قتل علامه شیخ حسن شحاته مستبصر برجسته مصری با اعتراض وکلای مدعی العموم و شیعیان این کشور همراه بود.

جلسات رسیدگی به پرونده قتل «علامه شیخ حسن شحاته» از رهبران شیعه مصر، «محمد شحاته» برادر وی و دو تن دیگر، در مرکز آموزش نیروهای پلیس در حومه شهر قاهره برگزار شد و در نهایت، ۲۳ متهم این پرونده به ۱۴ سال حبس محکوم و ۸ نفر نیز تبرئه شدند.

دادستان کل، همه این افراد را به قتل عمد چهار پیرو مذهب تشیع از جمله حسن شحاته از رهبران این مذهب در مصر متهم کرده بود.

حوادث این پرونده به مراسم میلاد امام زمان(عج) در ۲۳ ژوئن ۲۰۱۳ باز می‌گردد که طی آن صدها نفر از جوانان روستای زاویه ابومسلم در استان الجیزه واقع در غرب قاهره به حسن شحاته روحانی شیعه شده مصری و برادرش و دو تن دیگر از پیروان اهل‌بیت(ع) حمله کردند و آنها را کشتند و اجسادشان را مثله کردند.

تکفیری‌ها شیخ حسن شحاته ۵۵ ساله را به همراه برادرش محمد شحاته ۳۵ ساله و دو تن دیگر از پیروان اهل‌بیت(ع) را به طرز فجیعی به شهادت رساندند.

آنان به این جنایت اکتفا نکرده و پیکر آنان را مورد هتک حرمت قرار دادند که این حادثه تلخ قلب شیعیان را به درد آورد.

در ویدیوئی که از این حادثه دلخراش منتشر شده، شماری از افرادی که در قتل مستبصر بزرگ مصری و سه تن دیگر مشارکت داشتند، در اقدامی غیر انسانی با بستن طناب به جنازه های آنان، آنها را در خیابان بر روی زمین کشیدند.

وکلای متهمان و خانواده آنان حکم صادر شده را سخت‌گیرانه دانستند ولی وکلای مدعی العموم و شیعیان مصر گفتند متهمان این پرونده، فقط عاملان زندانی یا فراری این قتل نیستند و خواستار افزوده شدن اسامی تشویق کنندگان به قتل، به فهرست متهمان شدند. برخی از این افراد از شخصیت‌های معروف سلفی و برخی نیز از اطرافیان نزدیک «محمد مرسی» رئیس جمهور برکنار شده مصر هستند.

شیخ حسن شحاته در سال ۱۹۴۶ در خانواده‌ای «حنفی» مذهب در استان «الشرقیه» مصر به دنیا آمد و در سال ۱۹۹۶ در سن ۳۰ سالگی به مذهب تشیع درآمد. وی فارغ التحصیل مرکز «القراءات» بود و مدرک کارشناسی ارشد خود در رشته «علوم قرآنی» را از این مرکز دریافت کرد.

مطبوعات و رسانه‌های مصر وی را از بزرگ‌ترین شیوخ این کشور و بحث برانگیزترین آنها در مصر می‌دانستند و او را «علامه شیخ حسن احمد شحاته» می‌نامیدند که از شیوخ و علمای الازهر و امام جماعت یکی از بزرگ‌ترین مساجد قاهره و برگزار کننده مجموعه برنامه‌های «العلم» در رادیو و تلویزیون و مساجد مصر بود.

مردم مصر او را به عنوان امام جماعت مسجدی می‌شناختند که در نزدیکی سفارت اسرائیل در قاهره قرار داشت و روزهای جمعه برای شنیدن خطبه‌های نماز جمعه و سخنرانی‌هایش به این مسجد هجوم می‌آوردند تا سخنان وی درباره برحق بودن اهل بیت(ع) و وفاداریش به ولایت آنها را بشنوند و شیخ را همواره منادی حق و حقیقت می‌دانستند و از آنجا که وی همواره رسوا کننده رژیم صهیونیستی بود و علیه آنها سخن می‌گفت، نماز جمعه وی همواره با اتخاذ تدابیر شدید همراه بود.

دانش آموزان بسیاری توسط شیخ شحادته در الازهر پرورش یافتند که از جمله آنها می‌توان به «شیخ طنطاوی» اشاره کرد.

گفته شده که وی پیامبر(ص) را در خواب دیده که از وی خواستار ولایت حضرت علی(ع) و دفاع از اهل بیت(ع) بر پای منابر و در تمام رسانه‌ها شده و به همین دلیل گفته می‌شود، چون سخن وی از دل برمی‌آمده لاجرم بر دل هم می‌نشسته و بسیاری را پای منبر خطابه‌هایش می‌کشیده است.

شیخ حسن شحاته در مصر از جمله مهمترین دشمنان وهابیت به شمار می‌آمد که در هرجا منبر سخنرانی داشت، غیر ممکن بود، ماهیت واقعی وهابی‌ها و وهابیت را برملا نکند، به همین دلیل در سال ۱۹۹۶ توسط دستگاه‌های امنیتی مصر و در واقع به شکایت گروه‌های وهابی مصری دستگیر و تنها به اتهام اعلام ولایت علی ابن ابیطالب و ترویج تشیع در مصر راهی زندان شد تا قدر و ارزش شیخ بیش از پیش نزد مردم مصر افزایش یابد. شیخ پس از خروج از زندان از هرگونه سخن گفتن و اظهار نظر در رسانه‌های جمعی منع شد. این موجب شد تا وی از منبر برای برملا کردن ماهیت واقعی نظام مبارک و آنچه در زندان بر وی گذشته استفاده کند.

مؤلفات شیخ حسن شحاته آنگونه که خود می‌گوید، کتاب «إحیاء علوم الدین» بوده و اشعار و رساله‌هایی نیز به رشته تحریر درآورده که باید از میان آنها به رساله «سراج الأمة فی خصائص السادة الأئمه» اشاره کرد.

درباره فعالیت‌های مذهبی خود، شحاته که به خاطر ساختار مذهبی خانواده‌اش خیلی زود و در نوجوانی وارد فعالیت‌های دینی و مذهبی شد و همین موجب شد تا وی برای اولین بار هنگامی‌که هنوز به سن ۱۵ سالگی نرسیده بود، پای منبر برود و به گفته‌اش خود با دست خود خطبه نماز را بنویسد. شحاته ۵ سال خطیب مسجد «الأشراف» روستای خود بود.

شمار پیروان مذهب شیعه در مصر به درستی مشخص نیست ولی برآوردهای غیررسمی نشان می‌دهد شمار آنها به هزاران نفر می‌رسد و در بسیاری از موارد به آنان اجازه برگزاری علنی مراسم مذهبی داده نمی‌شود.