یکی از زنان مدافع شهر کردنشین کوبانی راز اینکه همه نیروهای کرد مدافع کوبانی زن هستند را «ایجاد رعب و هراس در دل داعشی‌ها» عنوان کرد.

نیروهای کرد در کوبانی پس از روز‌ها مبارزه با داعش به یک نتیجه بدیع رسیده‌اند؛ تروریست‌های سیاه پوش داعش از زنان جنگجو تا حد مرگ می‌ترسند.

آن‌ها از این نکته حداکثر استفاده را کرده‌اند تا جایی که گفته می‌شود تپه استراتژیک کوبانی را زنان کرد توانستند از داعش پس بگیرند.

یکی از این مبارزان، نسرین عبدی است. نیروی پیشمرگ که لبخند‌ش با اسلحه‌ای که حمل می‌کند، همخوانی ندارد. او می‌گوید به این خاطر سلاح به دست می‌گیرد که شاید لازم باشد روزی به خودش شلیک کند.

نسرین دانشجوی ۲۰ ساله کرد از طبقه‌ای متوسط است که روزگاری خوش در کنار خانواده‌اش داشته ولی اکنون این گونه مردن را به اسیر شدن در دست غول‌های داعشی ترجیح می‌دهد.

در زادگاه او کوبانی، شهری در مرز ترکیه و سوریه لحظات خوش بسیار نادر است مگر آن لحظه‌ای که او در کنار سایر مبارزان کرد تپه استراتژیک کوبانی را از دست داعشی‌ها گرفتند. آن زمان او با چهره‌ای خندان در کنار سایر همرزمان خود عکس گرفت.

آن‌ها پرچم سیاه رنگ گناه آلود داعش را پاره کردند و به جایش پرچم خود را برافراشتند تا نقطه عطفی در نبرد مرگ و زندگی در این شهر محاصره شده را نشان دهند.

نسرین که دختر یک پزشک است به گروه زنان نظامی کوبانی پیوسته و می‌داند که هر روز می‌تواند برایش «آخرین» باشد.

او گفت: همه می‌دانند اگر داعشی‌ها شما را بگیرند چه اتفاقی می‌افتد. برای یک زن، ابتدا تجاوز است و بعد سربریدن. همه این‌ها را در تصاویر ویدیویی گروگان‌های بریتانیایی و آمریکایی دیده‌ایم. با ما هم همانطور رفتار خواهند کرد.

من می‌توانم کلاشنیکف حمل کنم ولی اگر با یک داعشی رو در رو شوم نمی‌دانم دقیقا چه خواهم کرد. شاید او را بکشم شاید هم خودم را.

نسرین عبدی راز اینکه همه نیروهای کرد مدافع کوبانی زن هستند را «ایجاد رعب و هراس در دل داعشی‌ها» عنوان کرد.

او گفت: برای داعشی‌ها کشتن به دست یک زن به معنای آن است که به بهشت نخواهند رفت. وقتی ما با آن‌ها می‌جنگیم، خشن هستیم و به آن‌ها می‌فهمانیم که می‌خواهیم به دست یک زن بمیرند.

در میانه نبرد داغ کوبانی، زنان کرد با صدای بلند سرود‌های جنگی می‌خوانند تا حضورشان را به دشمنان سیاه پوششان اعلام کنند.

نسرین گفت: این خیلی خیلی مهم است که زنان با داعش می‌جنگند. در فرهنگ آن‌ها زنان برده هستند. آن‌ها با زنان جوری رفتار می‌کنند که انگار هیچ ارزشی ندارند.

در منطقه تحت اشغال داعش که پیشروی‌هایش در عراق و سوریه شگفتی دنیا را به همراه داشته، دختران و زنان همه حقوق خود را برای تحصیل و فعالیت‌های دیگر از دست می‌دهند و برخی از آن‌ها حتی به عنوان برده فروخته می‌شوند.

نسرین گفت: حدود یک چهارم مبارزان کرد ارتش سوریه یعنی حدود هزار نفر، زن هستند. حداقل چند صد نفر از آن‌ها در کوبانی می‌جنگند و می‌گویند از خواهر به یکدیگر نزدیک‌تر هستند.

هاتیس سویک، یکی از فعالان کرد گفت: همه زنانی که اکنون در ارتش هستند قبلا کارنظامی نمی‌کردند. برخی از آن‌ها شاغل و یا دانشجو بودند و بعضی دیگر زنان خانه دار. زنان کوبانی برای آزادیشان می‌جنگند و مردان کرد به آن‌ها افتخار می‌کنند.

نسرین در پاسخ به این سوال که اگر جنگ تمام شود دوست دارد چه کار کند، گفت: به دانشگاه برمی گردم و دکتر می‌شوم. البته من یک سال دومی بودم.

او می‌خواهد هرچه در اطرافش در صحنه نبرد می‌گذرد را به صورت مستند ثبت کند.

در پشت جبهه، زنانی هستند که برای دختران و پسرانی که در خط مقدم در حال جنگ هستند، آذوقه و خوراک را فراهم می‌کنند. در این شهر کوچک پول ارزش چندانی ندارد، ولی غذا را می‌توانید مجانی بگیرید.

با این حال درمان مجروحان و بیماران آسان نیست. پزشکان هشدار داده‌اند که آنتی بیوتیک و بانداژ و داروی بیهوشی فقط تا آخر همین هفته وجود دارد. شیرخشک بچه‌ها زود‌تر از این‌ها تمام شده است.

در میان مردم کوبانی یک جوک طرفدار زیادی دارد. می‌گویند «وقتی که زنان در نبرد پیروز شدند مردان را وادار می‌کنند که همه جا را بشویند و تمیز کنند».

مسئولان محلی می‌گویند مقاومت زنان، مردان مبارز را هم استوار‌تر کرده است.