در مصباح روايت كرده از صفوان جمّال كه گفت رخصت طلبيدم از حضرت صادق عليه السلام براى زيارت مولايمان حسين عليه السلام و استدعا كردم كه ذكر كند براى من دستورالعملى در زيارت آن حضرت كه به آن نحو رفتار بكنم. فرمود:

اى صفوان روزه بدار سه روز پيش از حركت خود و غسل كن در روز سيّم، پس جمع كن اهل و عيال خود را به نزد خود و بگو ((اَللّهُمَّ اِنّى اسْتَوْدِعُكَ الدُّعاءَ)) پس دعائى تعليم او فرموده كه بگويد در وقتى كه به فرات برسد آنگاه فرموده پس غسل كن از فرات بدرستى كه پدرم خبر داد مرا از پدرانش عليهم السلام كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

همانا اين پسر من حسين كشته خواهد شد بعد از من در كنار فرات پس ‍ هر كه زيارت كند او را و غسل كند از فرات بريزد از او گناهان او مانند روزى كه مادر او را متولّد كرده.

 

پس هرگاه غسل كنى در اثناء غسل بگو:

 

بِسْمِ اللَّهِ وَبِاللَّهِ

به نام خدا و به يارى خدا

 

اَللّهُمَّ اجْعَلْهُ نُورا وَطَهُورا وَحِرْزا وَشِفآءً مِنْ كُلِّ دآءٍ وَسُقْمٍ وَآفَةٍ وَعاهَةٍ

خدايا قرارش ده روشنى و پاك كننده و نگهدارنده و شفاى از هر دردى و بيمارى و آفتى و آسيبى

 

اَللّهُمَّ طَهِّرْ بِهِ قَلْبى وَاشْرَحْ بِهِ صَدْرى وَسَهِّلْ لى بِهِ اَمْرى

خدايا پاك كن بدان دلم را و بگشا بدان سينه ام را و آسان گردان بدان كارم را

 

و چون از غسل فارغ شوى بپوش دو جامه طاهر و دو ركعت نماز كن در بيرون مشرعه كه آن همان مكانى است كه حق تعالى در شأن او فرموده و در زمين قطعه ها است نزديك به يكديگر و بوستانها است از انگورها و كشتزار است و خرماستانها است دو تا از يك بيخ رسته و غير دو تا از يك بيخ رسته آب خورده مى شوند به يك آب و زيادتى مى دهيم بعضى از آنها را بر بعضى در ميوه، پس چون از نماز فارغ شوى روانه شو به جانب حائر به حال آرامى و وقار و كوتاه بردار گامهاى خود را پس بدرستى كه خداوند تعالى مى نويسد از براى تو به هر گامى كه برمى دارى حجّ و عمره و راه برو با دل خاشع و ديده گريان و بسيار كن ذكر اَللّهُ اَكْبَرُ و لااِلهَ اِلا اللّهُ و ثنا بر خدا و صلوات بر رسول خدا صلى الله عليه و آله و صلوات بر حسين صلوات اللّه عليه بالخصوص و بسيار كن لعن بر قاتلان آن حضرت و بيزارى جستن از كسانى كه در اوّل پايه ظلم و جور را بر اهلبيت عليهم السلام گذاشتند پس هرگاه رسيدى به در حائر بايست و بگو:

 

اَللَّهُ اَكْبَرُ كَبيرا وَالْحَمْدُ لِلَّهِ كَثيرا

خدا بزرگتر است به كمال و ستايش خداراست بسيار

 

وَسُبْحانَ الِلَّهِ بُكْرَةً وَاَصيلا اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذى هَدانا لِهذا

و منزه است خدا در صبح و شام ستايش خدائى را كه ما را به اين (راه ) هدايت كرد

 

وَما كُنّا لِنَهْتَدِىَ لَوْ لا اَنْ هَدانَا اللَّهُ لَقَدْ جائَتْ رُسُلُ رَبِّنا بِالْحَقِّ

و ما خود چنان نبوديم كه راه ببريم اگر خدا ما را هدايت نمى كرد براستى كه آمدند رسولان پروردگار ما به حق

 

پس بگو:

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا رَسُولَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا نَبِىَّ اللَّهِ

سلام بر تو اى رسول خدا سلام بر تو اى پيامبر خدا

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا خاتَِمَ النَّبِيّينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سَيِّدَ الْمُرْسَلينَ

سلام بر تو اى خاتم پيمبران سلام بر تو اى آقاى رسولان

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا حَبيبَ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا سَيِّدَ الْوَصِيّينَ

سلام بر تو اى حبيب خدا سلام بر تو اى امير مؤمنان سلام بر تو اى آقاى اوصياء

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا قآئِدَ الْغُرِّ الْمُحَجَّلينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ

سلام بر تو اى پيشواى سفيدرويان (در محشر) سلام بر تو

 

يَا بْنَ فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسآءِ الْعالَمينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ وَعَلَى الاَْئِمَّةِ مِنْ وُلْدِكَ

اى فرزند فاطمه بانوى زنان جهانيان سلام بر تو و بر امامان از فرزندانت

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَصِىَّ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الصِّديقُ الشَّهيدُ

سلام برتو اى وصى امير مؤ منان سلام بر تو اى راستگوى شهيد

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا مَلاَّئِكَةَ اللَّهِ الْمُقيمينَ فى هذَا الْمَقامِ الشَّريفِ

سلام بر شما اى فرشتگان خدا كه رحل اقامت افكنده ايد در اين جايگاه شريف

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا مَلاَّئِكَةَ رَبّى الْمُحْدِقينَ بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ عَلَيْهِ السَّلامُ

سلام بر شما اى فرشتگان پروردگار من كه حلقه وار دربرگرفته ايد قبر حسين عليه السلام را

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ مِنّى اَبَداً ما بَقيتُ وَبَقِىَ اللَّيْلُ وَالنَّهارُ

سلام بر شما از من هميشه تا من هستم و شب روز برپا است

 

پس مى گوئى:

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ

سلام بر تو اى اباعبداللّه سلام بر تو اى فرزند رسول خدا

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ عَبْدُكَ وَابْنُ عَبْدِكَ وَابْنُ اَمَتِكَ

سلام بر تو اى فرزند امير مؤ منان بنده اءت و فرزند بنده و فرزند كنيزت

 

الْمُقِرُّ بِالرِّقِّ وَالتّارِكُ لِلْخِلافِ عَلَيْكُمْ وَالْمُوالى لِوَلِيِّكُمْ

كه اقرار به بندگى شما دارد و مخالفت با شما نكرده و دوست دوستدار شما

 

وَالْمُعادى لِعَدُوِّكُمْ قَصَدَ حَرَمَكَ وَاسْتَجارَ بِمَشْهَدِكَ وَتَقَرَّبَ اِلَيْكَ

و دشمن دشمنانتان مى باشد آهنگ حرم تو را كرده و پناه آورده به زيارتگاهت و تقرب جسته به درگاهت

 

بِقَصْدِكَ ءَاَدْخُلُ يا رَسُولَ اللَّهِ ءَاَدْخُلُ يا نَبِىَّ اللَّهِ ءَاَدْخُلُ يا اَميرَ الْمُؤْمِنينَ

به همين آهنگ كردنت، آيا داخل گردم اى رسول خدا آيا داخل شوم اى پيغمبر خدا؟ آيا داخل گردم اى اميرمؤمنان؟

 

ءَاَدْخُلُ يا سَيِّدَ الْوَصِيّينَ ءَاَدْخُلُ يا فاطِمَةُ سَيِّدَةَ نِسآءِ الْعالَمينَ

آيا داخل شوم اى آقاى اوصياء؟ آيا داخل شوم اى فاطمه بانوى زنان جهانيان ؟

 

ءَاَدْخُلُ يا مَوْلاىَ يا اَبا عَبْدِاللَّهِ ءَاَدْخُلُ يا مَوْلاىَ يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ

آيا داخل شوم اى مولاى من اى اباعبداللّه ؟ آيا داخل شوم اى سرور من اى فرزند رسول خدا؟

 

پس اگر دلت خاشع و ديده ات گريان شدآن علامت رُخصت است پس داخل شو و بگو:

 

اَلْحَمْدُ لِلَّهِ الْواحِدِ الاَْحَدِ الْفَرْدِ الصَّمَدِ الَّذى هَدانى لِوِلايَتِكَ

ستايش از آن خداى يگانه يكتاى فرد بى نيازى است كه مرا به دوستى و ولايت تو راهنمائى فرمود

 

وَخَصَّنى بِزِيارَتِكَ وَسَهَّلَ لى قَصْدَكَ

و به زيارتت مخصوصم داشت و آسان ساخت برايم آهنگ كردنت را

 

پس مى روى تا دَرِ قبّه مطهّره وبايست محاذى بالاى سر و بگو:

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ آدَمَ صَِفْوَةِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ نُوحٍ نَبِىِّ اللَّهِ

سلام بر تو اى وارث آدم برگزيده خدا سلام بر تو اى وارث نوح پيغمبر خدا

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ اِبْراهيمَ خَليلِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ مُوسى كَليمِ اللَّهِ

سلام بر تو اى وارث ابراهيم خليل خدا سلام بر تو اى وارث موسى هم سخن با خدا

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ عيسى رُوحِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ مُحَمَّدٍ حَبيبِ اللَّهِ

سلام بر تو اى وارث عيسى روح خدا سلام بر تو اى وارث محمد حبيب خدا

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وارِثَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ عَلَيْهِ السَّلامُ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ

سلام بر تو اى وارث امير مؤمنان عليه السلام سلام بر تو اى فرزند

 

مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفى اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ عَلِي الْمُرْتَضى اَلسَّلامُ عَلَيْكَ

محمد مصطفى سلام بر تو اى فرزند على مرتضى سلام بر تو اى

 

يَابْنَ فاطِمَةَ الزَّهْرآءِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ خَديجَةَ الْكُبْرى اَلسَّلامُ

فرزند فاطمه زهرا سلام برتو اى فرزند خديجه كبرى سلام

 

عَلَيْكَ يا ثارَ اللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالْوِتْرَ الْمَوْتُورُ اَشْهَدُ اَنَّكَ قَدْ اَقَمْتَ الصَّلوةَ

بر تو اى كسى كه خدا خونخواهيش كند و فرزند چنين خونى و اى تك و تنها مانده اى كه انتقام خونت گرفته نشد گواهى دهم كه تو بپاداشتى نماز را

 

وَآتَيْتَ الزَّكوةَ وَاَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَنَهَيْتَ عَنْ الْمُنْكَرِ

و بدادى زكات را و امر كردى به معروف (كار نيك ) و نهى كردى از منكر (كار زشت )

 

وَاَطَعْتَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ حَتّى اَتيكَ الْيَقينُ فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْكَ وَلَعَنَ

و پيروى كردى از خدا و رسولش تا به شهادت رسيدى پس خدا لعنت كند مردمى كه تو را كشتند و خدا لعنت

 

اللَّهُ اُمَّةً ظَلَمَتْكَ وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ يا مَوْلاىَ يا

كند مردمى كه به تو ستم كردند و خدا لعنت كند مردمى كه اين جريان را شنيدند و بدان راضى شدند اى مولاى من اى

 

اَبا عَبْدِ اللَّهِ اَشْهَدُ اَنَّكَ كُنْتَ نُوراً فِى الاَْصْلابِ الشّامِخَةِ وَالاَْرْحامِ

ابا عبداللّه گواهى دهم كه تو براستى نورى بودى در صُلبهاى شامخ (و بلند) و رَحِمْهاى

 

الْمُطَهَّرَةِ لَمْ تُنَجِّسْكَ الْجاهِلِيَّةُ بِاَنْجاسِها وَلَمْ تُلْبِسْكَ مِنْ مُدْلَهِمّاتِ

پاك ، آلوده ات نكرد زمان جاهليت به پليديهايش و نپوشاندت از جامه هاى آلوده و

 

ثِيابِها وَاَشْهَدُ اَنَّكَ مِنْ دَعآئِمِ الدّينِ وَاَرْكانِ الْمُؤْمِنينَ

چركش و گواهى دهم كه براستى تو از جمله ستونهاى دين و پايه هاى محكم مردان با ايمانى

 

وَاَشْهَدُ اَنَّكَ الاِْمامُ الْبَرُّ التَّقِىُّ الرَّضِىُّ الزَّكِىُّ الْهادِى الْمَهْدِىُّ

و گواهى دهم كه براستى تو پيشوائى هستى نيكوكار و با تقوى و پسنديده و پاكيزه و راهنماى راه يافته

 

وَاَشْهَدُ اَنَّ الاَْئِّمَةَ مِنْ وُلْدِكَ كَلِمَةُ التَّقْوى وَاَعْلامُ الْهُدى وَالْعُروَةُ الْوُثْقى

و گواهى دهم كه امامان از فرزندان تو اساس (و حقيقت ) تقوى و نشانه هاى هدايت و دستاويز محكم (حق )

 

وَالْحُجَّةُ عَلَّى اَهْلِ الدُّنْيا وَاُشْهِدُ اللَّهَ وَمَلاَّئِكَتَهُ وَاَنْبِي آئَهُ

و حجتهائى بر مردم دنيا هستند و گواه گيرم خدا و فرشتگانش و پيمبرانش

 

وَرُسُلَهُ اَ نّى بِكُمْ مُؤْمِنٌ وَبِاِيابِكُمْ مُوقِنٌ بِشَرايِعِ دينى وَخَواتيمِ

و رسولانش را كه من براستى به شما ايمان دارم و به بازگشتتان يقين دارم طبق مقررات دين و مذهبم و پايان

 

عَمَلى وَقَلْبى لِقَلْبِكُمْ سِلْمٌ وَاَمْرى لاَِمْرِكُمْ مُتَّبِعٌ صَلَواتُ اللَّهِ

كردارم و دلم تسليم دل شما است و كارم پيرو كار شما است درودهاى خدا

 

عَلَيْكُمْ وَعَلى اَرْواحِكُمْ وَعَلى اَجْسادِكُمْ وَعَلى اَجْسامِكُمْ وَ عَلى

بر شما و بر روانهايتان و بر جسدهاتان و بر پيكرتان و بر

 

شاهِدِكُمْ وَعَلى غائِبِكُمْ وَعَلى ظاهِرِكُمْ وَعَلى باطِنِكُمْ

حاضرتان و بر غائبتان و بر آشكارتان و بر نهانتان

 

پس بيانداز خود را بر قبر و ببوس آنرا و بگو:

 

بِاَبى اَنْتَ وَاُمّى يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِاَبى اَنْتَ

پدر و مادرم به فداى تو اى فرزند رسول خدا پدر

 

وَاُمّى يا اَبا عَبْدِاللَّهِ لَقَدْ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ وَجَلَّتِ الْمُصيبَةُ بِكَ عَلَيْنا

و مادرم فداى تو اى ابا عبداللّه براستى بزرگ گشت عزايت و گران شد مصيبت تو بر ما

 

وَعَلى جَميعِ اَهْلِ السَّمواتِ وَالاَْرْضِ فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً اَسْرَجَتْ

و بر همه اهل آسمانها و زمين پس خدا لعنت كند مردمى را كه اسبان را زين كردند

 

وَاَلْجَمَتْ وَتَهَيَّاءَتْ لِقِتالِكَ يا مَوْلاىَ يا اَبا عَبْدِاللَّهِ قَصَدْتُ حَرَمَكَ

و دهانه زدند و آماده كشتارت شدند اى مولاى من اى ابا عبداللّه من آهنگ كردم حرم تو را

 

وَاَتَيْتُ اِلى مَشْهَدِكَ اَسْئَلُ اللَّهَ بِالشَّاْنِ الَّذى لَكَ عِنْدَهُ وَبِالْمَحَلِّ

و آمدم به زيارتگاهت از خدا خواهم بدان منزلتى كه در پيش او دارى و بدان مقامى

 

الَّذى لَكَ لَدَيْهِ اَنْ يُصَلِىَّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَنْ يَجْعَلَنى

كه نزدش دارى كه درود فرستد بر محمد وآل محمد و قرار دهد مرا

 

مَعَكُمْ فِى الدُّنْيا وَالاْخِرَةِ.

با شما در دنيا و آخرت.

 

پس برخيز و دو ركعت نماز در بالاى سربگذار بخوان در آن دو ركعت هر سوره اى كه خواهى پس چون از نماز فارغ شدى بگو:

 

اَللّهُمَّ اِنّى صَلَّيْتُ وَرَكَعْتُ وَسَجَدْتُ لَكَ وَحْدَكَ لا شَريكَ لَكَ لاَِنَّ الصَّلوةَ

خدايا من نماز خواندم و ركوع كردم و سجده بجا آوردم براى تو تنها كه شريك ندارى زيرا نماز

 

وَالرُّكُوعَ وَالسُّجُودَ لا يَكُونُ اِلاّ لَكَ لاَِنَّكَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ الاّ اَنْتَ

و ركوع و سجده نيست جز براى تو چونكه توئى خدائى كه معبودى جز تو نيست

 

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاَبْلِغْهُمْ عَنّى اَفْضَلَ السَّلامِ

خدايا درود فرست بر محمد و آل محمد و برسان از جانب من بدانها بهترين سلام

 

وَالتَّحِيَّةِ وَارْدُدْ عَلَىَّ مِنْهُمُ السَّلامَ اَللّهُمَّ وَهاتانِ الرَّكْعَتانِ هَدِيَّةٌ

و تحيت را و باز گردان از جانب آنها نيز بر من سلام خدايا و اين دو ركعت نمازى كه خواندم هديه اى است

 

مِنّى اِلى مَوْلاىَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِي عَلَيْهِمَا السَّلامُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى

از من به پيشگاه سرورم حضرت حسين بن على عليهماالسلام خدايا درود فرست بر

 

مُحَمَّدٍ وَعَلَيْهِ وَتَقَبَّلْ مِنّى وَاْجُرْنى عَلى ذلِكَ بِاَفْضَلِ اَمَلى

محمد و بر آن حضرت و بپذير از من و پاداشم بده در برابر آن برطبق بهترين آرزو

 

وَرَجآئى فيكَ وَفى وَلِيِّكَ يا وَلِىَّ الْمُؤْمِنينَ.

و اميدى كه درباره ولىّ تو دارم اى سرپرست مؤمنان.

 

پس برخيز و برو پايين پاى قبر آن حضرت و بايست نزد سر علىّ بن الحسين عليه السلام و بگو:

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ رَسُولِ اللَّهِ

سلام بر تو اى فرزند رسول خدا

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ نَبِىِّ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ

سلام بر تو اى فرزند پيامبر خدا سلام بر تو اى فرزند اميرمؤمنان

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يَا بْنَ الْحُسَيْنِ الشَّهيدِ اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الشَّهيدُ [وَابْنُ

سلام بر تو اى فرزند حسين شهيد سلام بر تو اى شهيد

 

الشَّهيدِ ((منه ))] اَلسَّلامُ عَلَيْكَ اَيُّهَا الْمَظْلُومُ [وَ] ابْنُ الْمَظْلُومِ لَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً

سلام بر تو اى ستم رسيده و فرزند (آن امام ) ستمديده خدا لعنت كند مردمى كه

 

قَتَلَتْكَ وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً ظَلَمَتْكَ وَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً سَمِعَتْ بِذلِكَ فَرَضِيَتْ بِهِ

تو راكشتند وخدا لعنت كند مردمى كه به تو ستم كردند وخدا لعنت كند مردمى را كه از اين جريان اطلاع پيدا كرده و بدان راضى شدند

 

پس بيفكن خودرا برقبرش وببوس آنرا وبگو:

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا وَلِىَّ اللَّهِ وَابْنَ وَلِيِّهِ لَقَدْ

سلام بر تو اى فرزند ولىّ و فرزند ولى خدا براستى كه

 

عَظُمَتِ الْمُصيبَةُ وَجَلَّتِ الرَّزِيَّةُ بِكَ عَلَيْنا وَعَلى جَميعِ الْمُسْلِمينَ

بزرگ گشت مصيبت تو و گران شد عزاى تو بر ما و بر تمام مسلمانان ،

 

فَلَعَنَ اللَّهُ اُمَّةً قَتَلَتْكَ وَاَبْرَءُ اِلَى اللَّهِ وَاِلَيْكَ مِنْهُمْ.

خدا لعنت كند مردمى كه تو را كشتند و بيزارى جويم بسوى خدا و بسوى تو از آنها.

 

پس بيرون بيا از درى كه پايين پاى علىّ بن الحُسين عليه السلام است و متوجّه شو بسوى شهداء و بگو:

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَوْلِياَّءَ اللَّهِ وَاَحِبّائَهُ اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَصْفِياَّءَ اللَّهِ وَاَوِدّاَّئَهُ

سلام بر شما اى اولياء خدا و دوستانش سلام بر شما اى برگزيدگان خدا و دوستدارانش

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ دينِ اللَّهِ اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ رَسُولِ اللَّهِ

سلام بر شما اى ياوران دين خدا سلام بر شما اى ياران رسول خدا

 

اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ اَميرِ الْمُؤْمِنينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ

سلام بر شما اى ياران اميرمؤ منان سلام بر شما اى ياران

 

فاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِساَّءِ الْعالَمينَ اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ اَبي مُحَمَّدٍ

فاطمه بانوى زنان جهانيان سلام بر شما اى ياران حضرت ابا محمد

 

الْحَسَنِ بْنِ عَلِي الْوَلِىِّ النّاصِحِ اَلسَّلامُ عَلَيْكُمْ يا اَنْصارَ اَبى عَبْدِاللَّهِ

حسن بن على آن دوست خيرخواه سلام بر شما اى ياران حضرت اباعبدالله

 

بِاَبى اَنْتُمْ وَاُمّى طِبْتُمْ وَطابَتِ الاَْرْضُ [اَنْتُم ] الَّتى فيها دُفِنْتُمْ وَفُزْتُمْ

پدر و مادرم به فداى شما براستى پاكيزه شديد و پاكيزه گشت آن زمينى كه شما در آن مدفون شديد و به رستگارى

 

فَوْزاً عَظيماً فَيا لَيْتَنى كُنْتُ مَعَكُمْ فَاَفُوزَ مَعَكُمْ.

بزرگى رسيديد پس اى كاش من هم با شما بودم كه با شما رستگار گردم.

 

پس برگرد به بالا سَرِ حضرت امام حسين عليه السلام و دعا بسيار كن از براى خود و از براى اهل و اولاد و پدر و مادر و برادران خود زيرا كه در آن روضه مطهّره ردّ نمى شود دعاء دعاكننده و نه سؤال سؤال كننده.

 

مؤلّف گويد اين زيارت معروف به زيارت وارث است و مأخذش كتاب مصباح المتهجّد شيخ طوسى است كه از كتب بسيار معتبره معروفه نزد علماء است و من اين زيارت را بلاواسطه از همان كتاب شريف نقل كردم آخر زيارت شهداء همين بود كه ذكر شد فَيالَيْتَنى كُنْتُ مَعَكُمْ فَاَفُوزَ مَعَكُمْ پس کاشکی می بودم با شما در نتیجه می رسیدم به رستگاری.