(48) وَكان مِن دعائِه عليه‏ السلام‏ يَوْمَ الْأضْحى‏ وَ يومَ الجُمُعةِ

«دعادر روز عيد قربان و روز جمعه»

 

اَللَّهُمَّ هذا يَوْمٌ مُبارَكٌ مَيْمُونٌ، وَالْمُسْلِمُونَ فيهِ مُجْتَمِعُونَ

خداوندا اين روزى با بركت و ميمون است، و مسلمانان در هر جاى زمين تو

 

فى اَقْطارِ اَرْضِكَ، يَشْهَدُ السَّآئِلُ مِنْهُمْ وَالطَّالِبُ وَالرَّاغِبُ

در آن اجتماع دارند، سؤال‏ كننده، و خواهنده، و اميدوار و ترسنده

 

وَالرَّاهِبُ، وَاَنْتَ النَّاظِرُ فى حَوآئِجِهِمْ، فَاَسْئَلُكَ بِجُودِكَ وَ

حضور دارند، و تو ناظر در حوائجشان هستى، پس به جود و

 

كَرَمِكَ وَهَوانِ ماسَئَلْتُكَ عَلَيْكَ اَنْ تُصَلِّىَ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ

كرمت و آسانى مسئلتم نزد تو از حضرتت مى‏ خواهم كه بر محمد و آلش

 

وَالِهِ، وَاَسْئَلُكَ اللَّهُمَّ رَبَّنا بِاَنَّ لَكَ الْمُلْكَ وَ لَكَ الْحَمْدَ،

درود فرستى، و خداوندا اى پروردگار ما، كه پادشاهى زيبنده توست، و سپاس حضرتِ تورا سزد،

 

لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، الْحَليمُ الْكَريمُ الْحَنّانُ الْمنّانُ ذُوالْجَلالِ

و خدايى جز تو نيست، بردبار و بزرگوار و مهربان و، داراى عطاى گسترده‏ اى، و خداوند جلال

 

وَالْاِكْرامِ، بَديعُ السَّمواتِ وَالْاَرْضِ، مَهْما قَسَمْتَ بَيْنَ

و اكرام، و پديد آورنده آسمانها و زمينى، هر چه ميان بندگان مؤمنت قسمت

 

عِبادِكَ الْمُؤْمِنينَ، مِنْ خَيْرٍ اَوْ عافِيَةٍ اَوْ بَرَكَةٍ اَوْ هُدًى اَوْ

كرده‏ اى از خير يا عافيت يا بركت يا هدايت يا توفيق

 

عَمَلٍ بِطاعَتِكَ، اَوْ خَيْرٍ تَمُنُّ بِهِ عَلَيْهِمْ، تَهْديهِمْ بِهِ اِلَيْكَ،

طاعت، يا خيرى كه بر اهل ايمان انعام مى‏ كنى، و به سبب آن به سوى خود هدايتشان مى‏ نمايى،

 

اَوْ تَرْفَعُ لَهُمْ عِنْدَكَ دَرَجَةً، اَوْ تُعْطيهِمْ بِهِ خَيْراً مِنْ خَيْرِ

يا در پيشگاهت مقام آنان را به آن بلند مى‏ كنى، يا بدان سبب خير دنيا و آخرت

 

الدُّنْيا وَالْاخِرَةِ اَنْ تُوَفِّرَ حَظّى وَنَصيبى مِنْهُ. وَاَسْئَلُكَ اللَّهُمَّ

به آنان مى‏ بخشى، از تو مى‏ خواهم كه بهره و نصيب مرا از آن فراوان كنى. و بار خدايا

 

بِاَنَّ لَكَ الْمُلْكَ وَالْحَمْدَ، لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، اَنْ تُصَلِّىَ عَلى‏

كه پادشاهى و حمد توراست و معبودى جز تو نيست، از تو مى‏ خواهم كه بر

                                   

مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ حَبيبِكَ وَصِفْوَتِكَ،

محمد بنده و فرستاده و دوست و برگزيده

 

وَخِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ، وَعَلى‏ الِ مُحَمَّدٍ الْاَبْرارِ الطّاهِرينَ

و اختيار شده از خَلقت، و بر آل‏ محمد نيكوكاران و پاكان

 

الْاَخْيارِ، صَلوةً لايَقْوى‏ عَلى‏ اِحْصآئِها اِلاَّ اَنْتَ، وَ اَنْ تُشْرِكَنا

و اخيار درود فرستى، چنان درودى كه جز تو احدى را قدرت شمردنش نباشد، و ما را

 

فى صالِحِ مَنْ دَعاكَ فى هذَاالْيَوْمِ مِنْ عِبادِكَ الْمُؤْمِنينَ، يا

در دعاى شايسته هريك از بندگان باايمانت كه در اين روز تو را خوانده است - شريك سازى، اى

 

رَبَّ الْعالَمينَ، وَاَنْ تَغْفِرَ لَنا وَ لَهُمْ، اِنَّكَ عَلى‏ كُلِّ شَىْ‏ ءٍ

پروردگار عالميان، و ما و ايشان را مورد مغفرت قرار دهى، كه تو بر هر چيز

 

قَديرٌ. اَللَّهُمَّ اِلَيْكَ تَعَمَّدْتُ بِحاجَتى، وَ بِكَ اَنْزَلْتُ الْيَوْمَ

توانايى. الهى، نيازم را به درگاه تو آوردم، و بار فقر و فاقه و تهيدستى

 

فَقْرى وَ فاقَتى وَ مَسْكَنَتى، وَ اِنّى بِمَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ

خود رابر در خانه‏ ات نهادم، و من به مغفرت و رحمتت مطمئن‏ ترم

 

اَوْثَقُ مِنّى بِعَمَلى، وَ لمَغْفِرَتُكَ وَ رَحْمَتُكَ اَوْسَعُ مِنْ

تا به عمل و كار خود، و آمرزش و رحمتت از گناهان من وسيع‏ تر

 

ذُنُوبى، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ تَوَلَّ قَضآءَ كُلِّ

است، پس بر محمد و آلش درود فرست، و خود عهده‏ دار روا كردن هر

 

 حاجَةٍ هِىَ لى بِقُدْرَتِكَ عَلَيْها، وَتَيْسيرِ ذلِكَ عَلَيْكَ، وَ

حاجتى كه مرا هست باش به‏ خاطر قدرتى كه بر روا كردن آن دارى و آسان بودنش بر تو، و

 

بِفَقْرى اِلَيْكَ، وَ غِناكَ عَنّى، فَاِنّى لَمْ اُصِبْ خَيْراً قَطُّ اِلاَّ

به خاطر نيازم به حضرتت، و بى‏ نيازيت از من، زيرا من هرگز به خيرى نرسيده‏ ام مگر از جانب

 

مِنْكَ، وَلَمْ يَصْرِفْ عَنّى سُوءًا قَطُّ اَحَدٌ غَيْرُكَ، وَلا اَرْجُو

تو، و هرگز احدى از من شرى را برنگردانده غير تو، و در امر

 

لِأمْرِ اخِرَتى وَ دُنْياىَ سِواكَ. اَللَّهُمَّ مَنْ تَهَيَّاَ وَ تَعَبَّاَ وَ اَعَدَّ

آخرت و دنيايم به كسى جز تو اميد ندارم. الهى هر كس

 

وَاسْتَعَدَّ لِوَفادَةٍ اِلى‏ مَخْلُوقٍ رَجآءَ رِفْدِهِ وَنَوافِلِهِ وَطَلَبَ

براى حركت به سوى مخلوقى به‏ اميد صله و بخشش و جايزه او مهيّا شد و بار بست و ساز و برگ فراهم

 

نَيْلِهِ وَجآئِزَتِهِ، فَاِلَيْكَ - يا مَوْلاىَ - كانَتِ الْيَوْمَ تَهْيِئَتى وَ

آورد و آماده سفر شد، و مهيا شدن امروز من - و بار بستنم و ساز و برگ فراهم آوردن

 

تَعْبِئَتى وَ اِعْدادى وَاسْتِعدادى رَجاءَ عَفْوِكَ وَ رِفْدِكَ وَ

و آماده شدنم به اميد عفو و صله تو و

 

طَلَبَ نَيْلِكَ وَجآئِزَتِكَ، اَللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ

درخواست جايزه و عطايت به سوى توست، بارالها پس بر محمد و آلش درود

 

مُحَمَّدٍ، وَلا تُخَيِّبِ الْيَوْمَ ذلِكَ مِنْ رَجآئى، يا مَنْ لايُحْفيهِ

فرست، و امروز اين اميد را از من مگير، اى كسى كه خواهش - هيچ درخواست كننده‏ اى اورا به رنج‏

                                   

سآئِلٌ، وَ لايَنْقُصُهُ نآئِلٌ، فَاِنّى لَمْ - اتِكَ ثِقَةً مِنّى بِعَمَلٍ

نمى‏ افكند، و هيچ بخششى از او كم نمى‏ كند، زيرا من از باب اطمينان به عمل شايسته‏ اى كه از خود پيش

 

صالِحٍ قَدَّمْتُهُ، وَلا شَفاعَةِ مَخْلُوقٍ رَجَوْتُهُ اِلاَّ شَفاعَةَ

فرستاده باشم، يا به شفاعت مخلوقى جز شفاعت محمد و اهل بيت او - كه صلوات و سلام

 

مُحَمَّدٍوَاَهْلِ‏ بَيْتِهِ عَلَيْهِ صَلَواتُكَ وَعَلَيْهِمْ سَلامُكَ، اَتَيْتُكَ

تو بر او و بر آنان باد - كه اميد داشته باشم به‏ جانب تو نيامدم، بلكه درحالى به سويت آمدم كه

 

مُقِرّاً بِالْجُرْمِ وَالْاِسآئَةِ اِلى‏ نَفْسى، اَتَيْتُكَ اَرْجُو عَظيمَ

به گناه و بدى در حق خود اقرار دارم، به سويت آمدم درحالى كه

 

عَفْوِكَ الَّذى عَفَوْتَ بِهِ عَنِ الْخاطِئينَ، ثُمَّ لَمْ يَمْنَعْكَ طُولُ

به عفو عظيمى كه شامل حال خطاكاران كرده‏ اى چشم دوخته‏ ام، كه ادامه دادنشان

 

عُكوُفِهِمْ عَلى‏ عَظيمِ الْجُرْمِ اَنْ عُدْتَ عَلَيْهِمْ بِالرَّحْمَةِ

بر گناه بزرگ حضرتت را از آن باز نداشت كه آنان را مشمول رحمت و مغفرت

 

وَالْمَغْفِرَةِ، فَيا مَنْ رَحْمَتُهُ واسِعَةٌ، وَعَفْوُهُ عَظيمٌ، ياعَظيمُ

قرار دهى، پس اى كسى‏ كه رحمتت وسيع و عفوت عظيم است، اى عظيم

 

ياعَظيمُ، ياكَريمُ ياكَريمُ، صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ،

اى عظيم، اى كريم اى كريم، بر محمد و آلش درود فرست،

 

وَ عُدْ عَلَىَّ بِرَحْمَتِكَ، وَتَعَطَّفْ عَلَىَّ بِفَضْلِكَ، وَتَوَسَّعْ

و به رحمتت بر من تفضل كن، و به فضلت بر من شفقت نما، و به مغفرتت

 

 عَلَىَّ بِمَغْفِرَتِكَ. اَللَّهُمَّ اِنَّ هذَاالْمَقامَ لِخُلَفآئِكَ وَاَصْفِيآئِكَ،

بر من گشايش ده. الهى، اين‏ مقام نماز جمعه كه مخصوص خلفاى تو و برگزيدگان توست،

 

وَمَواضِعَ اُمَنآئِكَ فِى الدَّرَجَةِ الرَّفيعَةِ الَّتِى اخْتَصَصْتَهُمْ

و جايگاه امناى تو در درجه بلندى كه ايشان را به آن اختصاص دادى، غاصبان آن را

 

بِها قَدِابْتَزُّوها - وَاَنْتَ الْمُقَدِّرُ لِذلِكَ، لايُغالَبُ اَمْرُكَ، وَ

به غارت برده‏ اند - و تقدير آن به‏ دست توست، فرمانت مغلوب نشود، و از

 

لايُجاوَزُالْمَحْتُومُ مِنْ تَدْبيرِكَ كَيْفَ شِئْتَ وَاَنّى‏ شِئْتَ، وَلِما

تدبير حتمى تو هر گونه كه بخواهى و هر زمان كه بخواهى فراتر نتوان رفت، و به خاطر

 

اَنْتَ اَعْلَمُ بِهِ، غَيْرُ مُتَّهَمٍ عَلى‏ خَلْقِكَ وَلا لاِرادَتِكَ - حَتّى‏ عادَ

آنچه تو بهتر مى‏ دانى و در آفريدنت و اراده‏ ات متهم نيستى چنين كردى - تا آنجا

 

صِفْوَتُكَ وَخُلَفآءُكَ مَغْلُوبينَ مَقْهُورينَ مُبْتَزّينَ، يَرَوْنَ

كه برگزيدگان و خلفاى تو مغلوب و مقهور و جداى از حق خود شدند، حُكمت را

 

حُكْمَكَ مُبَدَّلاً، وَكِتابَكَ مَنْبُوذاً، وَفَرآئِضَكَ مُحَرَّفَةً عَنْ

مبدل و كتابت را دور انداخته، و واجباتت را از مسير شرايعت

 

جِهاتِ اَشْراعِكَ، وَسُنَنَ نَبِيِّكَ مَتْرُوكَةً. اَللَّهُمَّ الْعَنْ

منحرف، و سنت‏ هاى رسولت را متروك مى‏ بينند. بارالها،

 

اَعْدآئَهُمْ مِنَ الْاَوَّلينَ وَالْاخِرينَ، وَمَنْ رَضِىَ بِفِعالِهِمْ

دشمنان ايشان را از اولين و آخرين، و هر كه به كردارشان راضى شده

                                   

وَاَشْياعَهُمْ وَاَتْباعَهُمْ. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِ

و دنباله‏ روها و پيروانشان را لعنت كن. خداوندا بر محمد و آلش درود

 

مُحَمَّدٍ، اِنَّكَ حَميدٌ مَجيدٌ، كَصَلَواتِكَ وَبَرَكاتِكَ وَ

فرست، كه تو ستوده و بلندپايه‏ اى، مانند درودها و بركت‏ ها

 

تَحِيّاتِكَ عَلى‏ اَصْفِيآئِكَ اِبْراهيمَ وَ الِ اِبْراهيمَ، وَعَجِّلِ

و تحيت‏ هايى كه بر برگزيدگانت ابراهيم و آل‏ ابراهيم فرستاده‏ اى، و در گشايش

 

الْفَرَجَ وَالرَّوْحَ وَالنُّصْرَةَ وَالتَّمْكينَ وَالتَّاْييدَ لَهُمْ. اَللَّهُمَّ

و آسايش و يارى و تمكين و تأييد ايشان تعجيل كن. بارالها،

 

وَاجْعَلْنى مِنْ اَهْلِ التَّوْحيدِ وَالْايمانِ بِكَ، وَالتَّصْديقِ

و مرا از اهل توحيد و ايمان به خود، و تصديق

 

بِرَسُولِكَ، وَالْاَئِمَّةِ الَّذينَ حَتَمْتَ طاعَتَهُمْ، مِمَّنْ يَجْرى

به پيامبرت، و امامانى كه طاعتشان را واجب كرده‏ اى قرار ده، از جمله كسانى كه توحيد

 

ذلِكَ بِهِ وَ عَلى‏ يَدَيْهِ، امينَ رَبَّ الْعالَمينَ. اَللَّهُمَّ لَيْسَ يَرُدُّ

و ايمان به سبب آنان و بر دست آنان اجرا مى‏ شود، آمين رب العالمين. الها، غضب تورا جز

 

غَضَبَكَ اِلاَّ حِلْمُكَ، وَلايَرُدُّ سَخَطَكَ اِلاّ عَفْوُكَ، وَلايُجيرُ

بردباريت برنمى‏ گرداند، و شدّت سخط تورا جز عفوت رد نمى‏ كند، و غير از رحمتت

 

مِنْ عِقابِكَ اِلاَّ رَحْمَتُكَ، وَلايُنْجينى مِنْكَ اِلاَّ التَّضَرُّعُ

از عذابت امان نمى‏ دهد، و مرا جز زارى به سوى تو و در برابر تو

 

 اِلَيْكَ وَبَيْنَ يَدَيْكَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ هَبْ

نجات نمى‏ بخشد، پس بر محمد و آلش درود فرست، و ما را

 

لَنا - يااِلهى - مِنْ لَدُنْكَ فَرَجاً بِالْقُدْرَةِ الَّتى بِها تُحْيى

- اى خداى من - از سوى خود فرجى بخش با آن نيرويى كه مردگان را

 

اَمْواتَ الْعِبادِ، وَ بِها تَنْشُرُ مَيْتَ الْبِلادِ، وَلاتُهْلِكْنى - يا

زنده مى‏ كنى، و سرزمين‏ هاى مرده را حيات مى‏ دهى، و مرا - خدايا - از غم و غصه هلاك مكن

 

اِلهى - غَمّاً حَتّى‏ تَسْتَجيبَ لى، وَ تُعَرِّفَنِى الْاِجابَةَ فى دُعآئى،

تا دعايم را به اجابت برسانى، و اجابت آن را به من آگاهى دهى،

 

وَ اَذِقْنى طَعْمَ الْعافِيَةِ اِلى‏ مُنْتَهى‏ اَجَلى، وَلاتُشْمِتْ بى

و تا پايان حيات مزه شيرين عافيت را به من بچشان، و دشمن شادم

 

عَدُوّى، وَلا تُمَكِّنْهُ مِنْ عُنُقى، وَلا تُسَلِّطْهُ عَلَىَّ. اِلهى اِنْ

مكن، و او را وبال گردنم مساز، و بر من غلبه مده. اله من،

 

رَفَعْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى يَضَعُنى؟ وَ اِنْ وَضَعْتَنى فَمَنْ ذَا

اگر بلندم نمايى كيست كه پستم كند؟ و اگر پستم سازى كيست كه

 

الَّذى يَرْفَعُنى؟ وَ اِنْ اَكْرَمْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى يُهينُنى؟ وَ اِنْ

بلندم نمايد؟ و اگر مرا گرامى دارى كيست كه خوارم كند؟ و اگر

 

اَهَنْتَنى فَمَنْ ذَاالَّذى يُكْرِمُنى؟ وَ اِنْ عَذَّبْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى

خوارم نمايى كيست كه اكرامم نمايد؟ و اگر عذابم دهى كيست كه بر من

                                   

يَرْحَمُنى، وَ اِنْ اَهْلَكْتَنى فَمَنْ ذَا الَّذى يَعْرِضُ لَكَ فى

رحمت آورد؟ و اگر هلاكم كنى كيست كه درباره بنده‏ ات جلودار تو

 

عَبْدِكَ؟ اَوْ يَسْئَلُكَ عَنْ اَمْرِهِ؟ وَقَدْ عَلِمْتُ اَنَّهُ لَيْسَ فى

شود؟ يا از تو درباره‏ اش بازخواست نمايد؟ و من به اين حقيقت رسيده‏ ام كه در

 

حُكْمِكَ ظُلْمٌ، وَ - لا - فى نَقِمَتِكَ عَجَلَةٌ، وَ اِنَّما يَعْجَلُ مَنْ

حكم تو ستمى، و در عذابت عجله‏ اى نيست، چون كسى شتاب مى‏ كند كه

 

يَخافُ الْفَوْتَ، وَ اِنَّما يَحْتاجُ اِلَى الظُّلْمِ الضَّعيفُ، وَقَدْ

از فوت برنامه بترسد، و كسى نياز به ستم پيدا مى‏ كند كه ناتوان است، و تو

 

تَعالَيْتَ - يااِلهى - عَنْ ذلِكَ عُلُوّاً كَبيراً. اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلى‏

- اى خداى من - از آن بسيار بالاترى. بارالها، بر

 

مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَلا تَجْعَلْنى لِلْبَلآءِ غَرَضاً، وَلالِنَقِمَتِكَ

محمد و آل محمد درود فرست، و مرا هدف بلا، و نشانه عقوبت

 

نَصْباً، وَمَهِّلْنى، و نَفِّسْنى، وَ اَقِلْنى عَثْرَتى، وَلاتَبْتَلِيَنّى

مساز، و مرا مهلت ده، و اندوهم را پايان بخش، و از لغزشم درگذر، و به مصيبتى

 

بِبَلآءٍ عَلى‏ اَثَرِ بَلآءٍ، فَقَدْ تَرى‏ ضَعْفى وَ قِلَّةَ حيلَتى وَتَضَرُّعى

دنبال مصيبت گرفتارم مكن، چون ناتوانى و بيچارگى و زاريم را به درگاهت

 

اِلَيْكَ. اَعُوذُ بِكَ اللَّهُمَّ الْيَوْمَ مِنْ غَضَبِكَ، فَصَلِّ عَلى‏

مى‏ بينى. خدايا در اين روز از غضب تو به تو پناه مى‏ برم، پس بر

 

 مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاَعِذْنى، وَاَسْتَجيرُ بِكَ الْيَوْمَ مِنْ سَخَطِكَ،

محمد و آلش درود فرست و پناهم ده، و در اين روز از غضب تو امان مى‏ طلبم،

 

فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ - اَجِرْنى، وَ - اَسْئَلُكَ اَمْناً مِنْ

پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا امان ده، و ايمنى از عذابت را

 

عَذابِكَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَ امِنّى، وَاَسْتَهْديكَ،

مسئلت دارم، پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا ايمن ساز، و از تو هدايت مى‏ طلبم، پس بر

 

فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاهْدِنى، وَاَسْتَنْصِرُكَ، فَصَلِّ

محمد و آلش درود فرست و هدايتم فرما، و از تو يارى و مدد مى‏ خواهم، پس بر

 

عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَانْصُرْنى، وَاَسْتَرْحِمُكَ، فَصَلِّ عَلى‏

محمد و آلش درود فرست و مرا يارى كن، و از تو رحمت مى‏ خواهم، پس بر

 

مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَارْحَمْنى، وَاَسْتَكْفيكَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ

محمد و آلش درود فرست و بر من رحمت آر، و از تو بى‏ نيازى مى‏ طلبم، پس بر محمد و آلش درود

 

الِهِ، وَاكْفِنى، وَاَسْتَرْزِقُكَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَارْزُقْنى،

فرست و بى‏ نيازيم ده، و از تو روزى مى‏ خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و روزيم مرحمت كن،

 

وَاَسْتَعينُكَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَ اَعِنّى، وَاَسْتَغْفِرُكَ

و از تو كمك مى‏ جويم، پس بر محمد و آلش درود فرست و كمكم كن، و بر معاصى

 

لِما سَلَفَ مِنْ ذُنُوبى، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاغْفِرْ لى،

گذشته‏ ام آمرزش مى‏ خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و مرا بيامرز،

                                   

وَ اَسْتَعْصِمُكَ، فَصَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ، وَاعْصِمْنى،

و از تو عصمت خواهم، پس بر محمد و آلش درود فرست و عصمتم ده، زيرا

 

فَاِنّى لَنْ‏ اَعُودَ لِشَىْ‏ ءٍ كَرِهْتَهُ مِنّى اِنْ شِئْتَ ذلِكَ، يارَبِّ

اگر اراده‏ ات تعلق گيرد هرگز به عملى كه تو آن را نمى‏ پسندى بازنگردم، پروردگارا

 

يارَبِّ، ياحَنَّانُ يامَنَّانُ، ياذَاالْجَلالِ وَالْاِكْرامِ، صَلِّ عَلى‏

پروردگارا، اى مهربان، اى عطاكننده، نعمتها، اى صاحب جلال و اكرام،

 

مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، وَاسْتَجِبْ لى جَميعَ ما سَئَلْتُكَ وَطَلَبْتُ

بر محمد و آلش درود فرست، و همه آنچه را كه از حضرتت خواستم و طلبيدم و براى آن

 

اِلَيْكَ وَرَغِبْتُ فيهِ اِلَيْكَ، وَ اَرِدْهُ وَقَدِّرْهُ وَاقْضِهِ وَاَمْضِهِ،

روى به جانب تو كردم برايم اجابت كن، و آن را بخواه و مقدر فرما و بر آن حكم و امضا كن،

 

وَخِرْ لى فيما تَقْضى مِنْهُ، وَ بارِكْ لى فى ذلِكَ، وَ تَفَضَّلْ عَلَىَّ

و در آنچه بر من حكم مى‏ كنى خير مرا مقرر فرما، و مرا در آن بركت ده، و به آن بر من

 

بِهِ، وَاَسْعِدْنى بِما تُعْطينى مِنْهُ، وَ زِدْنى مِنْ فَضْلِكَ وَ سَعَةِ

تفضل نماى، و مرا به آنچه از آن عطا مى‏ كنى سعادتمند ساز، و از فضل خود و وسعت

 

ما عِنْدَكَ، فَاِنَّكَ واسِعٌ كَريمٌ، وَ - صِلْ ذلِكَ بِخَيْرِ الْاخِرَةِ

آنچه نزد توست بر من بيفزاى، زيرا تو توانگر و كريمى، و آن را به خير

 

وَنَعيمِها، يا اَرْحَمَ الرَّاحِمينَ.

و نعمت آخرت پيوسته ساز، اى مهربانترين مهربانان.

 

 ثُمَّ تَدْعُو بِما بَدا لَكَ، وَتُصَلّى عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَالِهِ اَلْفَ مَرَّةٍ.

آنگاه از حضرت حق هرچه به نظرت مى‏ رسد بخواه، و هزار بار بر محمد و آلش صلوات

 

هكَذا كانَ يَفْعَلُ عَلَيْهِ السَّلامُ.

فرست، كه حضرت زين‏ العابدين عليه السلام چنين مى‏ كرد.