11. قال الصادق علیه السلام:

مَنْ يَمُوتُ بالذُنوب أَكْثَرُ مِمَّنْ يَمُوتُ بالآجال وَ مَنْ يَعيشُ بالإحْسان أَكْثَرُ ممَّن يَعيشُ بالأَعمار.

امام صادق علیه السلام می فرمایند: آنها كه بر اثر گناه مي‏ميرند از آنها كه با مرگ طبيعي از دنيا مي‏روند بيشترند! و آنها كه بر اثر نيكوكاري عمر مي‏كنند از آنها كه با عمر طبيعي زندگي مي‏نمايند زيادترند.

بحار، ج 70، ص 354.

12. قال الصادق علیه السلام:

من احب ان يخفف الله عزوجل عنه سکرات الموت فليکن لقرابة وصولا بوالديه بارا فاذا کان کذلک هون الله عليه سکرات الموت، و لم یصبه فی حیاته فقرٌ أبداً.

کسى که دوست دارد سختي هاى مرگ را بر او آسان سازد به خويشان و نزديکان و پدر و مادرش نيکو کار باشد. اگر چنين کند، خداوند سختى‌هاى مرگ را بر او آسان مى‌کند، و در دنیا هرگز فقیر نشود.

امالی صدوق، مجلس 15، ح 967.

13. قال منصور بن حازم، قلت لأبی عبدالله علیه السلام: أیّ الاعمال أفضل؟

قال: الصلاة لوقتها و بر الوالدین و الجهاد فی سبیل الله عز و جل.

منصور بن حازم گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: کدام اعمال بهتر است؟

فرمود: نماز در وقت و نیکی با پدر و مادر و جهاد در راه خدای متعال.

اصول کافی ، ج 2 ، ص 158.

14. قال الصادق علیه السلام:

الا فحاسبوا انفسکم قبل ان تحاسبوا فان فی القیامة خمسین موقفا کل موقف مثل ألف سنة مما تعدون، ثم تلا هذه الآیة: (فی یوم کان مقداره خمسین الف سنة).

آگاه باشید! پس به حساب خود رسیدگی کنید قبل از آن که به حساب شما رسیدگی شود؛ به درستی که در قیامت پنجاه توقفگاه هست که هر کدام مانند هزار سال است از آنچه شما می شمرید، سپس [آن حضرت] این آیه را تلاوت فرمودند: در روزی که مقدار آن پنجاه هزار سال است.

نورالثقلین، ج 5، ص 413.

15. قال الصادق علیه السلام:

إنَّ المُتَکَبِّرینَ یُجعَلونَ فی صُوَرِ الذَّرِّ یَتَوَطَّؤهُمُ النّاسُ حَتّى یَفرُغَ اللّه‏ مِنَ الحِسابِ.

(روز قیامت) افراد متکبر به شکل مورچه در آورده مى‏شوند و مردم پیوسته آنها را لگدمال مى‏کنند ، تا زمانى که خدا از رسیدگى به حساب بندگان فارغ شود.

کافی، ج ۲، ص ۳۱۱.

16. قال الصادق علیه السلام:

ما من رَجُلٍ تَکبّرَ أَو تَجبَّرَ الّا لذلَّةٍ یَجدُها فی نَفسِهِ.

هیچ مردی نیست که تکبر بورزد یا خود را بزرگ بشمارد مگر بخاطر ذلتی که در نفس خود می یابد.

وسایل الشیعه، ج15، ص380.

17. قال الصادق علیه السلام:

إِنَّمَا شِيعَةُ جَعْفَرٍ مَنْ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ اشْتَدَّ جِهَادُهُ وَ عَمِلَ لِخَالِقِهِ وَ رَجَا ثَوَابَهُ وَ خَافَ عِقَابَهُ فَإِذَا رَأَيْتَ أُولَئِكَ فَأُولَئِكَ شِيعَةُ جَعْفَر.

امام صادق (علیه السلام) فرمود:

پيرو جعفر تنها كسى است كه شكم و دامن خود را از حرام نگهدارد و بسيار كوشا باشد و براى آفريننده خود، كار كند و به اميد پاداش از او و ترسناك از كيفر او باشد، اگر چنين افراد را ديدى شيعيان جعفر آنانند.

الخصال، ج‏۱، ص: ۲۹۶.

18. قال الصادق علیه السلام:

إِنِّي لَأَرْحَمُ ثَلَاثَةً وَ حَقٌّ لَهُمْ أَنْ يُرْحَمُوا عَزِيزٌ أَصَابَتْهُ مَذَلَّةٌ بَعْدَ الْعِزِّ وَ غَنِيٌّ أَصَابَتْهُ حَاجَةٌ بَعْدَ الْغِنَى وَ عَالِمٌ يَسْتَخِفُّ بِهِ أَهْلُهُ وَ الْجَهَلَةُ.

مرا بر سه كس ترحم آيد و سزاوار ترحمند:

عزيزى كه پس از عزت بخوارى دچار آيد

و ثروتمندى كه پس از دوران بى نيازى نيازمند گردد

و دانشمندى كه خاندانش و مردم نادان قدر وى نشناسند.

امالی صدوق، مجلس 3، ح 8.

19. قال الصادق علیه السلام:

إذا کان یوم القیامة جمع الله عزوجل الناس فی صعید واحد و وضعت الموازین فتوزن دماء الشهداء مع مداد العلماء فیرجح مداد العلماء علی دماء الشهداء.

در روز رستاخیر خداوند مردم را یکجا گرد می آورد و ترازوهای عدالت برپا می شود. آن گاه خون شهیدان با مرکب علماء سنجیده می گردد پس مرکب علما بر خون شهیدان برتری می یابد.

امالی صدوق، مجلس 32، ح 1.

20. قال الصادق علیه السلام:

سارِعُوا فی طَلَبِ العِلمِ فَوَّ الذی نَفسی بیَدِهِ لَحَدیثٌ واحِدٌ فی حَلالٍ وَ حَرامٍ تَأخُذُهُ مِن صادِقٍ خَیرٌ مِن الدُّنیا وَ ما حَمَلَت مِن ذَهَبٍ وَ فِضَّةٍ.

در جستجوی علم و دانش شتاب کنید، سوگند به خدایی که جانم در اختیار اوست همانا اگر یک حدیث در حلال و حرام از شخص راست گویی یاد بگیری، بهتر است از دنیا و آنچه از طلا و نقره در آن است.

مشکاة الانوار، ص 338.