31. کان علیّ بن الحسین علیهما السلام یقول:

ان المعرفة بكمال دين المسلم، تركه الكلام فيما لا يعنيه، و قلة مرائِهِ، و حلمُه و صبرُه و حسنُ خلقِه.

 

امام زین العابدین علیه السلام فرمودند:

همانا معرفت و شناسایی به کمال دین مسلمان (علامت کمال دینش) ترك سخنان بيهوده، كمتر مجادله کردن، حلم، صبر و خوش خويي است.

تحف العقول، ص 320.

 

32. قال علیّ بن الحسین علیهما السلام:

مُجَالَسَةُ الصَّالِحِینَ دَاعِیةٌ إِلَى الصَّلَاحِ وَ آدَابُ الْعُلَمَاءِ زِیادَةٌ فِی الْعَقْل وطاعة ولاة العدل تمام العز، واستثمار المال تمام المروءة، وإرشاد المستشير قضاء لحق النعمة، وكف الأذى من كمال العقل، وفيه راحة البدن عاجلا وآجلا.

 

همنشينى با صالحان و شايستگان، صلاح و شايستگى مى‏ آورد،

و سيره دانشوران، افزون ساختن خرد است،

فرمان بردن از حاكمان عادل، كمال عزت و بزرگى است،

و به ثمر رساندن و بارور كردن داراييها (در كار نيك) تمام جوانمردى،

ارشاد و راهنمایی مشوره خواه، ادای حق نعمت است،

و دست كشيدن از مردم آزارى، از كمال خرد و مايه آرامش تن در هر دو جهان است.

کافی، ج 1، ص 20.

 

33. قال السجاد علیه السلام:

لا حسب لقرشی، و لا لعربی الا بتواضع، و لا کرم الا بتقوی، و لا عمل الا بنیة، ألا و ان أبغض الناس الی الله عزوجل من یقتدی بسنة امام، و لا یقتدی باعماله.

 

نژاد و خانواده برای شخص قرشی و عربی هیچ ارزشی ندارد مگر به وسیله تواضع، و کرامتی نیست مگر به تقوا، و هیچ عملی نیست مگر با نیت، بدانید که مبغوض ترین مردم نزد خدا کسی است که خود را پیرو امامی داند و به کردار او پایبند نباشد.

خصال، باب 1، ح 62.

 

34. قال السجّاد علیه السلام:

القول الحسن یثری المال و ینمی الرزق و ینسیء فی الاجل و یحبب الی الاهل و یدخل الجنة.

 

گفتار نیک:

دارایی را زیاد می کند،

روزی را رشد می دهد،

و اجل را به تأخیر می اندازد،

و انسان را نزد خانواده محبوب می گرداند،

و (شخص را) وارد بهشت می کند.

خصال، باب 5، ح 100.

 

35. قال بحضرته رجلٌ: اللَّهم أغنِنِي عن خلقِك.

فقال عليه السلام: لَيْسَ هَكَذا، إِنَّما النَّاسُ بالنَّاسِ، ولكنْ قُلْ : اللَّهُمَّ أغْنِنِي عَنْ شِرَارِ خَلقِكَ.

 

مردی در محضر امام سجاد علیه السلام عرض کرد: خداوندا مرا از خلق خودت بی نیاز فرما.

امام فرمود: چنین نیست، همانا مردم با هم کار دارند و به وسیله هم زنده اند. بگو: بار خدایا! مرا از بدان خلقت بی نیاز فرما.

تحف العقول، ص 285.

 

36. قال السجاد علیه السلام:

انّما تَوبَة، اَلعَمل و الرُّجوع عن الاَمر و لیستِ التَّوبة بِالكَلام.

 

توبه یعنى كار شایسته و بازگشت از انحراف، نه لقلقه‏ ى زبان.

کشف الغمه، ج 2، ص 101.

 

37. قال السجاد علیه السلام:

مَنِ اجْتَنَبَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ عَلَیْهِ فَهُوَ مِنْ أَعْبَدِ النَّاسِ.

 

هر که از محرّمات اجتناب کند، از عابدترین مردم و با ورع‏ ترینِ آنها است

امالی مفید، ص 184.

 

38. قال السجاد علیه السلام:

یَا ابْنَ آدَم، إنَّكَ لا تَزالُ بَخَیْرٍ ما دامَ لَكَ واعِظٌ مِنْ نَفْسِكَ، وَ ما كانَتِ الْمُحاسَبَةُ مِنْ ‏ هَمِّكَ، وَ ما كانَ الْخَوْفُ لَكَ شِعارا، و الحزن دثاراً، بابن آدم إنّک میت و مبعوث و موقوف بین یدی الله و مسئول فأعد جواباً.

 

ای فرزند آدم، همیشه در عافیت و خیر خواهی بود مادامی كه:

از درون خود پند دهنده‌ای داشته باشی

و محاسبه‌ (نفس) از كارهای مهمت باشد

و ترس از (عاقبت امور) سرلوحه‌ات گردد

و حزن و اندوه لباست باشد.

ای فرزند آدم! همانا تو می میری و مبعوث می شوی و برای پرسش، می ایستی در مقابل خداوند متعال پس جوابی برای خود مهیا کن.

امالی مفید، ص 110، ح 10.

 

39. روی أَبو حَمْزَة الثمالی قَالَ قَالَ لی أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام:

لَمَّا حَضَرَتْ أبی (عَلِيَّ بْنَ الْحُسَيْنِ علیهما السلام) الْوَفَاةُ ضَمَّنِي إِلَى صَدْرِهِ ثم قَالَ: يَا بُنَيَّ اصْبِرْ عَلَى الْحَقِّ وَ إِنْ كَانَ مُرّاً، یوفَّ إلیک اجرک بغیر حساب.

 

امام باقر عليه السلام فرمود: زمانى كه وفات پدرم امام سجاد عليه السلام فرا رسيد مرا به سينه خود چسباند و فرمود: اى پسر عزیزم! بر حق صبر كن اگر چه تلخ باشد، تا بی نهایت به تو اجر و پاداش داده شود.

کافی، ج 2، ص 91.

 

40. قال السجاد علیه السلام:

اللّهمّ صلِّ علی محمّد و آل محمّد ... و عمّرنی ما کان عمری بذلة فی طاعتک فاذا کان عمری مرتعا للشیطان فاقبضنی الیک قبل ان یسبق مقتک الی او یستحکم غضبک علی.

 

خداوندا بر محمّد و آل محمّد درود فرست ... و مادامی که عمر من در اطاعت تو صرف گردد مرا زنده دار، و هرگاه عمرم چراگاه شیطان شود پیش از آن که گرفتار خشم و غضب تو گردم، جانم را بستان.

صحیفه سجادیه، دعای بیستم (مکارم الاخلاق).