31. قال رسول الله صلّى ‏ الله‏  عليه ‏ و‏ آله و سلّم:

خمسة من مصائب الآخرة: فَوتُ الصلوة و موت العالم و ردّ السائل و مخالفة الوالدین و فَوتُ الزکاة.

و خَمسَةٌ مِن مَصائبِ الدّنيا فَوتُ الحبيبِ و ذَهابُ المال و شَماتةُ الأعداء و تَركُ العمل و امرأةُ السّوءِ.

 

پنج چیز از مصیبت‌ های آخرت است:

1) فوت شدن نماز؛

2) مردن عالم؛

3) رد کردن سائل؛

4) مخالفت والدین؛

5) ندادن زکات.

 

پنج چيز از مصائب دنياست:

1) مرگ دوست

2) و تلف شدن مال

3)و سرزنش دشمنان

4) و ترك دانش

5) و زن بد.

اثنی عشریة فی مواعظ العددیة، باب الخمسة.

 

32. قال رسول الله صلّى ‏ الله‏  عليه ‏ و‏ آله و سلّم:

مَنْ حَفِظ مِنْ اُمَّتى اَرْبَعینَ حَدیثا مِمّا یَحْتاجُونَ اِلَیْهِ مِنْ أَمْرِ دینِهِمْ بَعَثَهُ اللّهُ یَوْمَ الْقیامَةِ فَقیها عالِما.

 

پیامبر اکرم ‏ صلى الله علیه و آله فرمودند:

هر کسى از امّت من چهل حدیث در مورد مسائل دینى که مردم به آن نیاز دارند حفظ کند خداوند در روز قیامت او را فقیه و دانشمند بر انگیزد.

ثواب الاعمال، ص 300.

 

33. قال رسول الله صلّى ‏ الله‏  عليه ‏ و‏ آله و سلّم:

مَا عَجَّتِ الْأَرْضُ‏  إِلَى رَبِّهَا عَزَّ وَ جَلَّ كَعَجِيجِهَا مِنْ ثَلَاثَةٍ: مِنْ دَمٍ حَرَامٍ يُسْفَكُ عَلَيْهَا؛ أَوِ اغْتِسَالٍ مِنْ زِنًا؛ أَوِ النَّوْمِ عَلَيْهَا قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ.

 

زمين به پروردگارش ناله نكرد مانند ناليدن آن از سه چيز:

1. خون حرامى كه بر زمين ريخته شود

2. يا غسل كردن از زنا 3. يا خوابيدن بر آن پيش از طلوع آفتاب.

خصال، باب الثلاثة، ح 160.

 

34. قال رسول الله صلّى ‏ الله‏  عليه ‏ و‏ آله و سلّم:

یکون الغرباء فی الدّنیا أربعه: قرآنٌ فی جوف ظالمٍ، و مسجدٌ بینَ قومٍ لا یُصَلّونَ فیه، و مُصحَفٌ فی بیتٍ لا یُقرَءُ فیه، و رجلٌ صالحٌ بینَ قومِ سوءٍ.

 

غریبان جهان چهارند:

1. قرآنی که در دست ستمگر و ظالم باشد؛

2. و مسجدى در بین گروهى که در آن نماز نخوانند،

3. و مصحفى در خانه اى که نخوانند،

4. و مرد پارسا با مردم بد.

 

35. قال رسول الله صلّى ‏ الله‏  عليه ‏ و‏ آله و سلّم:

علامة السعادة أربعة :

ذكر الذنوب الماضية؛

و نسيان الحسنات الماضية؛

و نَظَرُهُ الي مَن فَوقَه في الدين؛

و إلي من هو دونه في الدنيا.

 

علامت خوشبختي چهار چيزاند:

به ياد آوردن گناهان گذشته،

فراموش كردن حسنات و خيرات گذشته،

نگريستن به كساني كه در دين از او بالاترند،

نگريستن به كساني كه در دنيا از او پايين تراند.

المواعظ العددیة، باب الاربعة، 117.

 

- مِن علامات الشِّقاء: جُمُودُ العَین و قَسوَةُ القَلب و شدَّةُ الحِرص فى طلب الرزق و الاصرار عَلَى الذَّنب».

 

از نشانه‏ هاى شقاوت، خشكى چشم و سختى دل و زیادى حرص در طلب رزق و اصرار بر گناه است.

خصال، ص 243.

 

36. قال رسول الله صلّى ‏ الله‏  عليه ‏ و‏ آله و سلّم:

مَن تابَ قَبلَ مَوتِهِ بِسَنَةٍ قَبِلَ الله تَوبَتَه.

ثمّ قال: إنّ السنة لکثیرة، مَن تاب قبل موته بشهر قبل اللّه توبته.

ثمّ قال: إنّ الشهر لکثیر من تاب قبل موته بجمعة قبل اللّه توبته.

ثمّ قال: إنّ الجمعة لکثیر من تاب قبل موته بیوم قبل اللّه توبته.

ثمّ قال: إنّ یوماً لکثیر من تاب قبل أن یُعایِنَ قَبِلَ الله توبته. 

 

رسول رحمت صلّی الله علیه و آله و سلّم فرمودند:

هر کس یک‌ سال پیش از مرگش توبه کند، خداوند توبه او را مى‌ پذیرد؛

سپس فرمودند: یک سال زیاد است، هر کس یک ماه پیش از مرگش توبه کند، خدا توبه او را مى‌ پذیرد؛

سپس فرمودند: یک ماه زیاد است، هر کس یک جمعه (یک هفته) پیش از مرگش توبه کند، خداوند توبه او را مى‌ پذیرد؛

سپس فرمودند: یک جمعه (هفته) زیاد است، هر کس یک روز پیش از مرگش توبه کند، خداوند توبه او را مى‌ پذیرد؛

سپس فرمودند: یک روز زیاد است، هر کس پیش از مشاهده مرگ توبه کند، خداوند توبه او را مى‌ پذیرد.

اصول کافى، 2/44.

 

37. قال رسول الله صلّى ‏ الله‏  عليه ‏ و‏ آله و سلّم:

ألا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ شَهِیداً؛

أَلا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ مَغْفُوراً لَهُ؛

أَلا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ تَائِباً؛

أَلا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ مُؤْمِناً مُسْتَکمِلَ الْإِیمَانِ؛

أَلا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ بَشَّرَهُ مَلَک الْمَوْتِ بِالْجَنَّةِ ثُمَّ مُنْکرٌ وَ نَکیرٌ؛

أَلا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ یزَفُّ إِلَی الْجَنَّةِ کمَا تُزَفُّ الْعَرُوسُ إِلَی بَیتِ زَوْجِهَا؛

أَلا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ فُتِحَ لَهُ فِی قَبْرِهِ بَابَانِ إِلَی الْجَنَّةِ؛

أَلا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ جَعَلَ اللَّهُ قَبْرَهُ مَزَارَ مَلَائِکةِ الرَّحْمَةِ؛

أَلا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ عَلَی السُّنَّةِ وَ الْجَمَاعَةِ؛

 

أَلا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ جَاءَ یوْمَ الْقِیامَةِ مَکتُوبٌ بَینَ عَینَیهِ آیسٌ مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ؛

أَلا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ مَاتَ کافِراً؛

أَلا وَ مَنْ مَاتَ عَلَی بُغْضِ آلِ مُحَمَّدٍ لَمْ یشَمَّ رَائِحَةَ الْجَنَّة.

 

متوجه باشید هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد، شهید مرده؛

متوجه باشید هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد، آمرزیده است؛

متوجه باشید هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد، با توبه از دنیا رفته؛

متوجه باشید هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد، با ایمان کامل از دنیا رفته؛

متوجه باشید هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد، ملک الموت به او بشارت بهشت می‌ دهد بعد از او نکیر و منکر؛

متوجه باشید هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد، چنان با جلال او را به بهشت می‌ برند مانند عروسی که به خانه شوهر می‌ رود؛

متوجه باشید هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد، دربی از قبرش به بهشت گشوده می شود؛

متوجه باشید هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد، خداوند قبر او را جایگاه زیارت ملائکه رحمت قرار می‌ دهد؛

متوجه باشید هر کس بر محبت آل محمّد بمیرد، بر راه و روش پیامبر و جماعت مؤمنین مرده؛

 

متوجه باشید هر کس با کینه آل محمّد بمیرد، روز قیامت که می آید بر پیشانی او نوشته است: مأیوس از رحمت خداست؛

متوجه باشید هر کس با کینه آل محمّد بمیرد، کافر از دنیا رفته؛

متوجه باشید هر کس با کینه آل محمّد بمیرد، بوی بهشت را استشمام نخواهد کرد.

 

بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار، ج 23، ص233.

 

38. عن أبی عبدالله علیه السلام قال: قال رسول الله صلّى ‏ الله‏  عليه ‏ و‏ آله و سلّم:

إرفَعُوا أصواتَكُم بالصَّلاةِ عَلَيَّ؛ فَإنَّها تَذْهَبُ بِالنِّفاقِ.

 

رسول خدا صلي الله عليه و آله فرمودند:

با صداي بلند بر من صلوات فرستيد؛ زیرا كه نفاق و دورويي را بر طرف مي‌ كند.

بحار، ج 94، ص 59، ح 41.

 

39. قال رسول الله صلّى ‏ الله‏  عليه ‏ و‏ آله و سلّم:

يا اَباذَرٍّ، اِغْتَنِمْ خَمْساً قَبْلَ خَمْس، شَبابَكَ قَبْلَ هِرَمِكَ وَصِحَتَكَ قَبْلَ سُقْمِكَ وَ غِناكَ قَبْلَ فَقْرِكَ وَ فَراغَكَ قَبْلَ شُغْلِكَ وَ حيوتَكَ قَبْلَ مَوْتِكَ.

 

اي اباذر! پنج چيز را قبل از پنج چيز غنيمت بشمار:

1. جواني خود را قبل از فرا رسيدن پيري

2. و تندرستي خود را قبل از بيماري

3. و غنا و توانگري را قبل از فقر و ناداري

4. و فراغت بال و فرصت ها را قبل از اشتغال

5. و حيات و زندگي را قبل از فرا رسيدن مرگ.

وسائل‏ الشيعه، ج1، ص114.

 

40. عن جابر و أبی سعید الخدری قالا: قال رسول الله صلّى ‏ الله‏  عليه ‏ و‏ آله و سلّم:

إِيَّاكُمْ وَالْغِيبَةَ فَإِنَّ الْغِيبَةَ أَشَدُّ مِنَ الزِّنَا فإِنَّ الرَّجُلَ قَدْ يَزْنِي و يَتُوبُ فَيَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِ ، وَإِنَّ صَاحِبَ الْغِيبَةِ لا يُغْفَرُ لَهُ حَتَّى يَغْفِرَ لَهُ صَاحِبُهُ.

 

از غیبت بپرهیزید که غیبت از زنا سخت‌ تر است. کسى که زنا می‌ کند و توبه می‌ کند خدا توبه او را می‌ پذیرد ولى آنکه غیبت مى کند گناهش آمرزیده نمى شود تا آن کسی که غیبت او را کرده است از گناهش بگذرد.

وسائل الشیعه، ج 8، ص 598.