موضوع اين بود كه عمر، سعد وقّاص را به حكومت كوفه منصوب داشت. به وى خبر دادند كه سعد در قصرش نشسته و درب به روى رعيت بسته است. عمر، محمدبن مسلمه را خواست وبه او گفت: به كوفه نزد سعد وقّاص برو و قصرش را بر روى او طعمه حريق كن و ديگر كارى انجام نده و مراجعت كن.

محمدبن مسلمه به كوفه رفت و آتش به درون قصر سعد افكند و سعد را در قصرش غافلگير ساخت. سعد سراسيمه از قصر بيرون آمد و پرسيد: اين چه كارى است؟

محمدبن مسلمه گفت: اين دستور اميرالمؤمنين (عمر) است! سعد هم آن را رها كرد تا سوخت، سپس به مدينه باز گشت!